Piazza del Popolo to piękny duży plac otoczony kościołami, fontannami i ogromnym egipskim obeliskiem w centrum, który opisuje czyny faraona Ramzesa. Koniecznie wybierz się na spacer wieczorem, kiedy plac jest pięknie oświetlony.
Plac Ludowy (Piazza del Popolo), fot. Flavio CDC
Piazza del Popolo zawsze zajmował ważne miejsce w życiu Rzymian. Od tego zaczęła się północna droga do wybrzeża. Piazza del Popolo jako pierwsza spotkała podróżników z północy i eskortowała legiony rzymskie na wojnę. W czasach Wielkiego Cesarstwa Rzymskiego obszar ten był znacznie mniejszy. Nie było pięknych kompozycji rzeźbiarskich - była tylko fontanna, w której karmiono konie i zbierano wodę do mycia.
Świątynia Santa Maria del Popolo
Bazylika Santa Maria del Popolo (Bazylika Santa Maria del Popolo)
Plac otrzymał swoją nazwę od bazyliki Santa Maria del Popolo (Basilica di Santa Maria del Popolo), zbudowanej w latach 1472-1477 na fundamencie romańskiej kaplicy z 1099 roku. Kościół został zbudowany z pieniędzy ludowych. W latach 1655–60. fasadę świątyni odrestaurował w stylu barokowym rzeźbiarz Lorenzo Bernini.
Gate del Popolo
Gate del Popolo (Porta del Popolo)
Po północnej stronie placu znajdują się bramy del Popolo (Porta del Popolo), za nimi rozpoczyna się pielgrzymkowa droga Flaminia (Via Flaminia). Przez wieki łączył Rzym z Adriatykiem. Brama del Popolo (zwana też - brama Flaminii) została wzniesiona w III wieku. W czasach papieża Sixte'a IV zostały one odbudowane i odnowione w XIX wieku.
Kościoły Santa Maria in Montesanto i Santa Maria dei Miracoli
Kościoły Santa Maria in Montesanto i Santa Maria dei Miracoli
W zestawie placu po stronie południowej znajdują się dwie świątynie: owalna bazylika Santa Maria in Montesanto (Basilica di Santa Maria in Montesanto), a okrągła - Santa Maria dei Miracoli (Chiesa di Santa Maria dei Miracoli); lata budowy 1662-1679. Architektami budynków byli Carlo Rainaldi, Carlo Fontana i Lorenzo Bernini. Musieli nadać owalnemu kształtowi jeden z kościołów, aby pasował do istniejących budynków placu. Kościoły znajdują się między 3 ulicami: Ripetta (Via di Ripetta), Corso (Via del Corso) i Babuino (Via del Babuino)
Pincho Hill
Widok Placu Ludowego ze Wzgórza Pincho, fot. Ricardo Martín
Po wschodniej stronie plac jest osłonięty przed wiatrem przez wzgórze Pincio. Na wzgórzu znajduje się kompleks ogrodowo-parkowy - Villa Borghese. Ta willa była podmiejską rezydencją kardynała Scipio Borghese. W XVIII wieku ogrody zostały przebudowane w stylu angielskim, a od 1902 roku udostępniono je publiczności.
Obelisk Flaminii
Egipski obelisk, fot. Antonio1989
Egipski obelisk Ramzesa II (Obelisk z Flaminii - L'Obelisco Flaminio) jest zainstalowany w centrum placu Popolo. Jego wiek to ponad trzy tysiące lat. W starożytnym Egipcie stał w mieście Heliopolis przed świątynią boga Ra. Obelisk przybył do Rzymu jako trofeum. Początkowo w Circus Maximus umieszczono 24-metrowy budynek (z podstawą i krzyżem - 36,50 m). Tam stał przez wiele lat, upadł i upadł. Architekt Domenico Fontana z rozkazu papieża połączył wrak i wzniósł odrestaurowany obelisk na środku Piazza del Popolo.
Fontanny
Fontanna Rzymska Bogini, fot. Guido Jansen
Zespół architektoniczny placu radykalnie zmienił się w latach 1811-12. Rekonstrukcję przeprowadził architekt Giuseppe Valadier. W tych latach powstał ogród na wzgórzu Pincho, powstała platforma z posągami i fontannami, wspierająca taras Pincho.
Po wschodniej stronie jest fontanna rzymskiej bogini. W centrum rzeźbiarskiej kompozycji wznosi się bogini Rzymu, obok dwóch brodatych mężczyzn - symboli rzek Tyber i Agnien. U stóp bogini leży wilczyca, karmiąca Romulusa i Remusa. Z fontanny schody Napoleona wznoszą się na wzgórze Pincho.
Fontanna Neptuna
Po zachodniej stronie widzimy Fontannę Neptuna. Władca morza jest w towarzystwie dwóch traszek i jest uzbrojony w trójząb.
Fontanna z lwem u stóp obelisku
W XIX wieku u podnóża obelisku zbudowano fontannę z czterema miskami i lwami.
Obszar dzisiaj
Żywe posągi
Trudno uwierzyć, że kiedyś piękny Piazza del Popolo był miejscem publicznych egzekucji (ostatnia egzekucja została przeprowadzona w 1826 r.). Dziś jest to tętniąca życiem i przyjemna strefa spacerowa, zajmująca około 16 tysięcy m². Ruch samochodowy jest tutaj zabroniony, ale istnieje wiele przytulnych kawiarni. Turyści mogą wspiąć się na taras widokowy na wzgórzu Pincho, z którego roztacza się panoramiczny widok na Piazza Naroda i okoliczne rzymskie tereny. Ulica Corso, legendarna wśród zakupoholików, zaczyna się od placu. Młodzi ludzie lubią wieczorny zgiełk i rozrywkę, mini-koncerty i występy wędrownych aktorów na placu.
Jak się tam dostać
Plac Ludowy jest dogodnie usytuowany w stosunku do głównych atrakcji: Panteonu, Fontanny di Trevi i Galerii Borghese - 15 minut; do ołtarza Ojczyzny i Watykanu - 20 minut; do Koloseum - 30 minut.
Wiele przystanków autobusowych i tramwajowych sprawia, że jest to jedna z głównych arterii komunikacyjnych Rzymu. Ale najlepiej jechać metrem linii A do stacji Flaminio.
