Umbria, której stolicą jest miasto Perugia, jest jedynym regionem Apeninów, który nie ma dostępu do morza. Jednak oddalenie od morza nie uniemożliwia dziesiątkom tysięcy turystów odwiedzania tego starożytnego, oddychającego średniowiecznego miasta. Z turystycznego punktu widzenia najciekawszym miejscem w Perugii jest historyczne centrum, które jest chaotycznym labiryntem wąskich uliczek wypełnionych kościołami, muzeami i unikatowymi stanowiskami archeologicznymi z czasów Etrusków.
8. Narodowe Muzeum Archeologiczne Umbrii (Museo Archeologico Nazionale dell'Umbria)
Jeden z atrakcje w Perugii to budynek dawnego dominikańskiego klasztoru San Domenico na Piazza Giordano Bruno. Dziś mieści się w nim Narodowe Muzeum Archeologiczne Umbrii i Archiwum Państwowe.
Wśród eksponatów Muzeum Archeologicznego znajduje się wiele przedmiotów z epoki brązu i żelaza, z których korzystali najstarsi osadnicy, którzy pojawili się w Apeninach w XVI-XII wieku pne.
Ponadto prezentowana jest tutaj bogata kolekcja etruska z IX-VII wieku pne Wśród jego eksponatów są broń, akcesoria tkackie, spinki do włosów dla kobiet, szpilki do ubrań i inne artykuły gospodarstwa domowego.
Muzeum Archeologiczne Umbrii ma bogatą kolekcję etruską (IX-VII wieku pne)
Ale szczególnie interesujące dla odwiedzających Muzeum Archeologiczne są sarkofagi, urny i nagrobki przedstawiające ceremonię pogrzebową. Pomimo smutnego tematu, przedmioty te wywołują pozytywne, a nie żałobne emocje. Wiele nagrobków zdobią postacie radosnych i uśmiechniętych ludzi, ponieważ Etruskowie wierzyli, że trzeba je eskortować do podziemi z muzyką i zabawą.
Z dumą Narodowe Muzeum Archeologiczne Umbrii a prawdziwym klejnotem jego kolekcji jest kamień perugiański „Cippo Perugino” III-II wieku pne Wartość artefaktu, jakim jest mały kamienny filar, polega na tym, że wytłoczono na nim najdłuższy etruski napis ze wszystkich odkrytych wcześniej. Według ekspertów ten napis jest rodzajem starożytnej umowy między sąsiadami w sprawie podziału własności gruntów.
Nr 7. Łuk Etrusków lub Łuk Augusta (Arco Etrusco, Arco d'Agusto)
W Perugii zabytki z czasów Etrusków znajdują się nie tylko w muzeach, ale także na ulicach miasta. O tym, że Etruskowie byli wykwalifikowanymi architektami stosującymi technologie, które były postępowe jak na swój czas, świadczą struktury, które stworzyli i zachowali do dziś.
Z sześciu łukowatych bram i fragmentu muru miejskiego, które mają około 2,5 tysiąca lat, najlepiej jest zachować Łuk Etruski. A dziś ta monumentalna budowla jest jednym z najciekawszych miejsc. Wysokie na 11 metrów bramy z trapezowymi wieżami po bokach zbudowane są z nieuszkodzonych bloków lokalnego kamienia trawertynowego bez użycia jakiegokolwiek spoiwa.
W 3 wieku pne Łuk Etruski był jedną z sześciu bram miasta prowadzących do Perugii
W ciągu długiej historii Łuk Etruski został przemianowany kilkakrotnie, ale jego druga nazwa to Łuk Augusta - przyjęty na cześć rzymskiego cesarza Oktawiana Augusta. Perugia, podbita przez Rzymian w I wieku pne, początkowo została zniszczona i spalona. Później Oktawian August pozwolił ocalałym na przywrócenie miasta, ale pod warunkiem, że będzie się nazywać Augusta Perusia. Tak więc ten napis pojawił się na Łuku i u bram Portu Marzia.
Nr 6. Bazylika San Dominica (Basilica di San Domenico)
Jeden z zabytki Perugii został zbudowany na początku XIV wieku Bazylika San Dominic. Przez lata swojego istnienia kościół był wielokrotnie przebudowywany, dlatego wielu architektów Włoch pracowało w różnych czasach, projektując jego wygląd i wystrój wnętrz, z których najbardziej znanymi są Giovanni Pisano, Gasperino di Antonio, Carlo Maderno i inni.
Na tle bazyliki wyróżnia się 100-metrowa dzwonnica, której początkowa wysokość sięgała 126 metrów. W 1546 r., Aby zwiększyć stabilność dzwonnicy, jej wysokość została zmniejszona.
Na tle bazyliki San Dominic wyróżnia się 100-metrowa dzwonnica
Niezwykłym zjawiskiem we Włoszech jest wielkość gotyckiego okna w absydzie bazyliki. W swoich parametrach: 21 x 8,5 m, ustępuje jedynie oknom katedry w Mediolanie i katedry Gloucester w Wielkiej Brytanii, których wymiary (24 x 12 m) są uważane za największe.
Ponadto w kaplicy bazyliki San Dominic (Cappella della Madonna del Voto) można zobaczyć obraz ołtarzowy Agostino di Duccio, wykonany w 1459 r., Barokowe nagrobki Guidi i Algardi, drewniane chóry z końca XV wieku z inkrustacjami i wiele innych dzieł sztuki.
5. Kościół San Pietro (Chiesa di San Pietro)
Kolejna stara zasługuje na szczególną uwagękościół San Pietro - gotycka świątynia z X wieku, znajdująca się na terenie tytułowego klasztoru. Założycielem starożytnego klasztoru i jego pierwszego opata w 966 r. Był szlachcic Perugii Pietro Vincoli, kanonizowany po jego śmierci. Jego relikwie znajdują się teraz w tym kościele.
W połowie XV wieku, po pożarze, który miał tu miejsce i późniejszym upadku, kościół San Pietro został całkowicie przebudowany. Potem na dziedzińcu klasztoru pojawiła się wspaniała dzwonnica z białego kamienia.
Ściany kościoła San Pietro są ozdobione obrazami Perugino, Vasari, Allenza i innych.
Wnętrze Kościoła, zdaniem samych mieszkańców, jest uważane za najpiękniejsze i najbogatsze w mieście. Jego ściany zdobią płótna i freski najlepszych włoskich mistrzów: Perugino, Vasari, Allense, Sassoferato, Guido Reni, San Giorgio, Cherry, Vicara itp. Pod względem koncentracji dzieł sztuki zgromadzonych w nim kościół San Pietro jest drugim po Umbrian National Gallery.
Marmurowy ołtarz kościoła, ozdobiony kamieniami półszlachetnymi, został wykonany pod koniec XVI wieku przez rzeźbiarza Martellego. A drewniane chóry inkrustowane cennymi rasami, pokryte rzeźbami kaczek, słoni, krokodyli i innych zwierząt, są uważane za najpiękniejsze we Włoszech.
Ciąg dalszy nastąpi
