Nie można sobie wyobrazić włoskiej tradycji winiarskiej bez Barolo, króla napojów winogronowych. Podobnie jak śmietana w mleku, podnosi się nad resztą świata w czerwonych winach. Koneserzy porównują go do cudownej osoby, której trochę się nauczysz. Ponieważ za każdym razem, gdy otwiera się butelka Barolo, daje nowe, niepowtarzalne emocje i uczucia. Nie bój się tego, bez przesady, cennego napoju. Nasz artykuł jest bezpłatnym przewodnikiem i magazynem tajemnic wina z Piemontu.
Opis
Barolo - czerwone wino z regionu Piemont, oznaczone znakiem jakości DOCG. Wykonany jest z winogron Nebbiolo. Jagody mają cienką czerwoną skórkę i charakteryzują się wysoką zawartością kwasów i garbników.
Barolo musi być w 100% Nebbiolo. W latach 90. niektórzy producenci wina próbowali uzasadnić włączenie 10% zanieczyszczeń innych odmian winogron do składu wina, ale ich „wysiłki” zakończyły się niepowodzeniem.
Napój ma bogaty, bogaty smak. Często porównuje się go do francuskiego Pinot-Noir ze względu na jego kolor granatu i wyraźną kwasowość. Owocowy aromat Barolo z nutami kwiatów, żywic i suszonych ziół. Wino ma szeroką gamę niezwykłych odcieni: kamfora, czekolada, dziki czosnek, eukaliptus, mięta, morwa, śliwka, truskawka, tytoń i biała trufla.
Należy zauważyć, że pomimo ogólnych wytycznych istnieją różnice we wskaźnikach smaku win produkowanych w różnych miejscach. Główny wpływ na organoleptyczne jagody winogron ma rodzaj gleby (gliniastej, gliniastej, gliniastej), na której rośnie. Na przykład na wapiennych glebach La Morra Nebbiolo daje duże plony, a aromat napoju jest bardziej miękki i owocowy. W Monforte d'Alba (Monforte d'Alba) i Serralunga d'Alba (Serralunga d'Alba) z mniej żyznymi piaskowcami produkuje się wino o najbardziej uporządkowanym smaku. Barolo potrzebuje więcej czasu na dojrzewanie.
Zgodnie z zasadami ustanowionymi przez kategorię, wino musi być w wieku od 38 miesięcy. Jednocześnie dojrzewa przez 18 miesięcy w dębowych beczkach. Minimalna zawartość alkoholu wynosi 13%.
Informacje historyczne
W porównaniu z innymi włoskimi winami, których historia jest nierozerwalnie związana z uprawą winogron i zagubionymi w starożytności, narodziny Barolo wiążą się z Risorgimento i procesem zjednoczenia Włoch.
Do połowy XIX wieku Francja miała duży wpływ na wiele aspektów życia publicznego Włochów. Nawet wina, które zajmowały pierwsze miejsce na stołach arystokratów, zostały przywiezione z regionów Bordeaux i Burgundii. Lokalne odmiany winogron, takie jak Nebbiolo, były używane głównie do produkcji tanich win słodkich.
Aby ulepszyć technologię produkcji wina, Camillo Benso di Cavour (Camillo Benso conte di Cavour) zaprosił francuskiego enologa Luisa Oudarta (Włochy) do Włoch. Udało mu się przystosować Nebbiolo do uzyskania wytrawnego wina, które szybko zyskało szeroką sławę.
Jego sukces był tak ogromny, że król Wiktor Emanuel II (Vittorio Emanuele II) postanowił przenieść swoje winnice, aby zrobić nowy napój. Barolo stał się również ulubionym alkoholem wśród szlachty turyńskiej i panującej dynastii Sabaudzkiej. Od tego czasu nazywane jest „winem królów i króla win”.
W XX wieku nastąpiły etapy uznania najwyższej jakości Barolo na poziomie legislacyjnym. W 1934 r. Po raz pierwszy zwołano konsorcjum Barolo i Barbaresco. W 1966 r. Napój otrzymał kategorię DOC, aw 1980 r. - nazwę o kontrolowanym i gwarantowanym pochodzeniu (DOCG).
Produkcja
Obszary uprawy winogron przeznaczonych do produkcji Barolo są ściśle ograniczone i obejmują terytoria gmin Barolo, Castiglione Falletto, Serralunga d'Alba oraz część gruntów gmin La Morra, Monforte d'Alba, Roddi (Roddi) , Verduno, Diano d'Alba, Cherasco, Novello, Grinzane Cavour w prowincji Cuneo.
Obecnie Uprawa Nebbiolo do produkcji wina Barolo zajmuje powierzchnię około 1800 hektarów. Terytorium ma specjalne wymagania. Ich wysokość powinna być nie mniejsza niż 170 m, ale nie wyższa niż 540 m nad poziomem morza. Teren jest pagórkowaty, niezbyt słoneczny.
Po zebraniu, uzyskaniu brzeczki i zakończeniu pierwotnej fermentacji rozpoczyna się etap dojrzewania przyszłego wina w dębowych beczkach. Drewno na kontenery sprowadzane jest głównie ze Slawonii. Chociaż dziś bardzo często stosuje się dąb francuski lub amerykański.
Garbniki wchodzące do brzeczki z drewna przyczyniają się do stabilizacji koloru, a także przyczyniają się do utraty pewnej ściągliwości. W wyniku długiej ekspozycji wino zyskuje delikatniejszy i okrągły smak.
Barolo jest alkoholem, który wymaga dobrze określonego czasu starzenia. Przed wejściem na rynek muszą upłynąć co najmniej 3 lata od 1 stycznia roku następującego po zbiorach winogron. Na przykład napój, który pojawił się na półkach w 2017 roku, odnosi się do zbiorów w 2013 roku. W przypadku wina oznaczonego „Riserva” dojrzewanie trwa co najmniej 5 lat.
Aby poprawić właściwości organoleptyczne Barolo, można mieszać wina z kilku upraw, ale nie więcej niż 15% głównego napoju. W każdym razie dodana ilość jest wskazana na etykiecie.
Istnieje również specjalny rodzaj wina smakowego - jest to Barolo Kinato (Chinato). Uzupełnia go cukier, alkohol oraz napary z ziół i przypraw, takie jak rabarbar, korzeń goryczki, cynamon, kolendra, wanilia, mięta. Wybór przypraw zależy od producenta. Kinato to bardzo aromatyczny i gładki napój, stosowany jako digestif.
Które Barolo jest warte spróbowania
Zgubienie się w świecie dobrego wina to pestka. Na półkach znajduje się wiele butelek o tej samej nazwie „Barolo”, ale różniących się czasem zbiorów i producentem. Jako wytyczne we Włoszech opublikowano przewodnik Vinibuoni d'Italia, który zawiera informacje dla konsumentów na temat najlepszych napojów o najlepszym stosunku jakości do ceny. Ocena składa się z 2 wskaźników: ocen krytyków i opinii klientów.
TOP 10 Barolo, które warto kupić, nawiązując do przewodnika Vinibuoni d'Italia 2017:
- Barolo DOCG „Bussia Dardi Le Rose” 2012, producent Colla di Alba, cena 35-42 euro;
- Barolo DOCG 2012, winiarnia Silvio Grasso di La Morra, cena 24-26 euro;
- Barolo DOCG „Bricco Manzoni” 2012, winiarnia Silvio Grasso di La Morra, cena 47–50 euro;
- Barolo DOCG „Ravera” 2012, winiarnia Giovanni Sordo di Falletto, cena 37–40 euro;
- Barolo DOCG 2012, producent Figli Luigi Oddero di La Morra, cena 31-34 euro;
- Barolo DOCG del Comune di Serralunga 2011, producent Vite Colte di Barolo, cena 35-38 euro;
- Barolo DOCG „Le Coste di Monforte” 2011, winiarnia Cascina Amalia w Langhe di Monforte d'Alba, cena 30-32 euro;
- Barolo DOCG Riserva „Bricco Rocca Riund” 2010, producent Cascina del Monastero di La Morra, cena 35-38 euro;
- Barolo DOCG Riserva „San Bernardo” 2010, winiarnia Palladino di Serralunga d'Alba, cena 39-42 euro;
- Barolo DOCG Riserva 2008, producent Paolo Monzone di Serralunga d'Alba, cena 46-49 euro.
Różnica w stosunku do Barbaresco
Barolo nie jest jedynym napojem pozyskiwanym z winogron Nebbiolo. W 100% składa się z wina i Barbaresco. Oba są wykonane w Piemoncie i mają kategorię DOCG. Nieświadomi ludzie uważają ich za całkowicie identycznych lub nawet tego samego alkoholu. Czy jest między nimi jakaś różnica?
Zwyczajowo mówi się, że Barolo jest „królem”, a Barbaresco jest „królową” win. Zobaczmy, dlaczego:
- W przypadku Barbaresco winogrona są uprawiane na glebach bardziej piaszczystych, podczas gdy Nebbiolo dla Barolo jest zbierany głównie na terytorium gliny.
- Minimalny okres dojrzewania „Królowej” wynosi 2 lata, oznaczony „Riserva” - 4 lata. „Król” dojrzewa odpowiednio 3 i 5 lat.
- Smak Barbaresco jest bardziej elegancki, delikatny z nutami czerwonych owoców i kwiatowych odcieni. Barolo słynie z jasnych tanin i surowego, pikantnego aromatu.
We Włoszech delikatne Barbaresco jest uważane za wino dla kobiet, a surowe Barolo jest uważane za napój dla mężczyzn.
Jak iz czym pić
Pomimo słynnej nazwy - króla win, Barolo można pić bez czekania na specjalne okazje. Jest idealnym napojem zarówno na uroczystości, jak i na codzienne posiłki. Podczas gdy bardziej prestiżowe widoki, takie jak Riserva, mogą kosztować przyzwoite pieniądze, istnieją dość przystępne opcje Barolo o doskonałej jakości.
Podawaj „króla” w temperaturze 18-20 stopni w szklankach zwanych „Piemont”. Chociaż ogólnie wystarczą wszystkie kieliszki do wina z długimi nogami i zwężoną szyją.
„Jego Królewska Mość” doskonale towarzyszy niesłodzonym potrawom z czerwonego mięsa (duszonego, pieczonego na grillu), a także z dziczyzną w dowolnym jej wcieleniu. Wino dobrze komponuje się z serami o bogatym smaku, ale nie pikantnym, jak Parmigiano Reggiano lub Grana Padano. Najlepiej wybrać Castelmagno lub Gorgonzola.
Dzięki wysoce skoncentrowanemu zapachowi smoły i róży Barolo jest niezrównanym towarzyszem trufli. Połączenie wina z suchymi niesłodzonymi ciasteczkami jest uważane za idealne do pieczenia. Biorąc pod uwagę jego bogactwo i intensywność, napój można bezpiecznie pić bez jedzenia posiłków. Na przykład między lunchem a kolacją na relaks.
Aromatyczne Barolo Chinato świetnie nadaje się jako dodatek do deserów (szczególnie z wysoką zawartością kakao). Jest również pijany na gorąco (opcja zwana „ponczem”) lub jako aperitif.
Istnieje wiele przepisów wykorzystujących Barolo, aby dodać niezwykły smak potrawom. Do najbardziej popularnych należą gulasze i smażone mięso z winem, gulasze i risotto al Barolo, węgorz i zając marynowane w alkoholu.
Warto zauważyć, że eksperci zalecają stosowanie Barolo przez 5-10 lat od daty produkcji. Chociaż w sprzedaży jest wino o 20-25 latach dojrzewania.
Cena w Rosji
Przy cenach najlepszego Barolo we Włoszech przedstawiliśmy Cię powyżej. Teraz czas dowiedzieć się, ile można kupić wina na rynkach krajowych.
Koszt butelki włoskiego napoju o pojemności 0,75 litra zaczyna się od 2100 rubli i rośnie w zależności od roku zbiorów i producenta. Cena niektórych opcji oznaczonych Riserva przekracza 30 000 rubli.
Teraz jesteście wyposażeni we wszystko, aby nie wpaść w błoto przed „Jego Wysokością”. Oczywiście możesz kupić butelkę Barolo w domu, ale pamiętaj jednak, że najlepszym dodatkiem do tego napoju będzie luksusowe włoskie powietrze.
