Spacerując po Florencji, idź na południowy brzeg rzeki Arno przez Ponte Vecchio. Następnie powoli idź ulicą Gvichchardini. I nie zauważysz, jak droga prowadzi do placu Pitti. To na nim znajduje się jeden z największych i najwspanialszych pałaców we Florencji - Palazzo Pitti. To, co dziś jest ogromnym florenckim muzeum, było kiedyś domem dla najlepszych przedstawicieli wielkich dynastii.
Historia Palazzo: początek
W XV wieku rodzina Medici była u władzy we Florencji. Sprawy rodzinne były dość udane, a ludzie szanowali ich przedstawicieli. Jednym z najbardziej lojalnych przyjaciół rodziny był florencki bankier Luca Pitti. Jednak, jak się później okazało, lojalność była ostentacyjna, a prawdziwe uczucie, jakie posiadał bogaty bankier, było zazdrością. To ona zaprzyjaźniła się kiedyś w 1458 r. W spisku przeciwko obecnemu rządowi rodziny Medici.
Następnie, aby pokazać swoją wyższość, Luca Pitti rozpoczął budowę pałacu. Zgodnie z planem nowy pałac miał prześcignąć którykolwiek z domów Medyceuszy. Niektóre dokumenty historyczne mówią, że Pitti nakazał architektowi pałac, na dziedzińcu którego zmieściłby się cały pałac Medyceuszy, a okna powinny być tak duże, jak drzwi tego samego Medyceuszy.
Wcześniej zakładano, że projekt został powierzony najlepszemu architektowi tamtych czasów. Filippo Brunelleschi (Filippo Brunelleschi (Brunellesco)), 1377-1446). Jednak ostatnio historycy skłonni są wierzyć, że najprawdopodobniej pomysł ten należy do jego uczennicy Lucy Francheli. Pewne różnice architektoniczne, a także fakt, że według zaktualizowanych danych Brunelleschi zmarł już w momencie rozpoczęcia budowy, przemawiają za tym założeniem.
Wymiary nowej konstrukcji były oszałamiające. Aby znaleźć wystarczającą ilość siły roboczej, wszyscy, którzy mogliby się przydać, zostali dopuszczeni do budowy. Mogliby nawet chcieć przestępcy i ludzie wydaleni z miasta. Jednak pomimo wielkiej skali pałacu Pittiego nie można porównać ze spokojną wielkością rezydencji Medyceuszy.
Z biegiem czasu dobrobyt rodziny Pitti zaczął słabnąć, gdy umarł jego patron Cosimo di Giovanni de 'Medici. Ze względu na postęp Imperium Osmańskiego handel w Europie był niepewny. Wiele zamożnych rodzin zbankrutowało. A w 1464 r. Prace budowlane w pałacu zostały wstrzymane z powodu braku funduszy. A w 1472 r. Sam właściciel zmarł, nie widząc zakończenia swojego przedsięwzięcia.
Kontynuacja historii
Pomimo trudnej sytuacji w kraju rodzina Pitti była w stanie utrzymać wpływy i nadal mieszkała w niedokończonym pałacu. W 1537 r. Cosimo I odzyskał władzę we Florencji, stając się Wielkim Księciem Toskanii. W 1549 Cosimo I kupił pałac od zubożałych potomków Luke Pitti i podarował go swojej żonie Eleanor z Toledo w prezencie.
Aby przenieść się do nowego majątku, książę i jego żona postanowili je rozbudować. Podstawowy projekt został przyjęty. Budynek został znacznie powiększony od tyłu, zwiększając zajmowaną powierzchnię prawie dwa razy. Wnętrze pałacu zostało podzielone na części półkolistymi łukami z pilastrami. Ostateczna wersja konstrukcji miała 205 długości i 38 metrów wysokości.
W 1565 r., Na polecenie księcia, architekt Giorgio Vasari zaprojektował i wykonał korytarz łączący Palazzo Vecchio, gdzie rząd organizował spotkania, z Palazzo Pitti, gdzie miała się przenieść cała rodzina Medici. Zadaszony korytarz przechodzi także przez Pałac Uffizi i Ponte Vecchio. Część mostu przechodzącego nad Arno jest wyposażona w szereg szerokich okien, z których otwiera się piękny widok na rzekę. Zamknięty korytarz pozwalał księciu i jego rodzinie poruszać się dość łatwo i bezpiecznie. Później konstrukcja otrzymała nazwisko architekta, który ją stworzył.
Odkupiono także ziemię za pałacem. Później założono na nim park, dziś znany jako Ogrody Boboli. Niccolo Tribolo rozpoczął aranżację parku, a po jego śmierci pałka przeszła w ręce Bartolomeo Ammanati. W tworzeniu kompleksu ogrodowo-parkowego uczestniczyli także Giorgio Vasari, Bernardo Buonaleti i inni równie znani architekci. Park jest przykładem sztuki ogrodnictwa krajobrazowego tamtych czasów. Tutaj proste alejki połączone z zielenią prowadzą do tajemnych grot, a drzewa harmonijnie wyglądają w towarzystwie posągów i fontann. Centralne miejsce parku uznano za amfiteatr wykonany w formie podkowy. Tam odbywały się wszystkie uroczystości i różne uroczystości.
Z czasem wpływ Medyceuszy zaczął zanikać. Pałace i tytuły były nadal przekazywane następnym pokoleniom, ale w 1737 r. Klan został całkowicie skrócony. Następnie Palazzo Pitti stało się własnością księcia Lotaryngii. Nie trwało to jednak długo. Po napoleońskiej fali podbojów pałac był przez pewien czas zdominowany przez Francuzów. W 1860 r. Pałac wraz z prowincją toskańską przeszedł w ręce dynastii Sabaudzkiej. W latach 1865–1871, w czasach Risorgimento, król Włoch mieszkał w pałacu Pitti Victor Emmanuel II. A w 1919 roku jego wnuk znacjonalizował pałac, przekazując go Włochom.
Po nacjonalizacji palazzo i sąsiednie Ogrody Bobole zostały podzielone na kilka muzeów i galerii sztuki, w których znajdowały się oryginalne dzieła sztuki i różne artefakty będące własnością państwa. Około 140 pokoi jest otwartych do publicznej kontroli. Prawie wszystkie zostały wyposażone pod koniec XVII i XVIII wieku. W 2005 r. Podczas jednej z rekonstrukcji odkryto kilka tajnych łazienek, które zachowały się w oryginalnej formie od XVIII wieku.
Architektura
Pałac Pitti ucieleśnia wizję renesansowego architekta. Jest to sześcian o równej wysokości i głębokości, a na zewnątrz jest pokryty szorstkim rdzawym kamieniem. Budynek ma trzy piętra. Pierwsze ma trzy duże drzwi wejściowe, a drugie i trzecie mają siedem okien. Okna elewacji połączone są długim balkonem, a pod dachem zbudowana jest loggia.
Palazzo Pitti to nie tylko jeden z największych florenckich pałaców, ale także najbardziej imponujący z nich. Wykorzystanie surowych materiałów wykończeniowych w obudowie budynku mieszkalnego, a nie budynku użyteczności publicznej, które po raz pierwszy zastosował architekt Mikelozzo w Palazzo Medici Riccardi, zostało podniesione do najwyższego stopnia. Każde z trzech pięter ma ponad 10 metrów wysokości. To podnosi budynek na wysokość niespotykaną jak na tamte czasy, powiększoną także przez naturalną elewację. Duże, gruboziarniste kamienie w kolorze złotym zastosowane w okładzinie oraz okna, które wyglądają bardziej jak zaokrąglone drzwi, dopełniły pierwotnego wyglądu konstrukcji.
Po pierwszej przebudowie pałacu, przeprowadzonej na zamówienie Cosimo Medici, wygląd nieco się zmienił. Boczne drzwi zamieniły się w ogromne okna podłogowe. Pojawiły się szerokie schody, wzdłuż których można było od razu dostać się na drugie piętro. Długość fasady prawie się podwoiła, dzięki dwóm dodatkowym przedłużeniom. Główną zmianą dokonaną przez Ammanati jest dziedziniec. Nadal uważany jest za najpiękniejszy renesansowy dziedziniec (Cortile dell'Ammannati). Na ścianach od strony dziedzińca naprzemienne są gładkie i szorstkie tekstury. Kolumny dziedzińca wyglądają jak szorstkie, zwęzłe pnie drzew, podkreślając mieszankę sztuki i natury.
Na jednej ze ścian można zobaczyć fresk namalowany w 1599 r. Przez Giusto Utensa. Na nim pojawia się Palazzo Pitti, jak wyglądał pod koniec XVI wieku. Ten obraz wygląda jak pałac miejski i wiejska rezydencja.
Ostatnie globalne zmiany nastąpiły w pałacu na przełomie XVIII i XIX wieku. Architekci książąt Laurenta Ruggeri, Paoletti i Pochchianti przymocowali do budynku dwa półkoliste skrzydła z boków. W rezultacie plac pałacowy został otoczony z trzech stron murami. Lewe skrzydło nazwano Rondo Bacchus na cześć posągu o tej samej nazwie, który znajduje się w pobliżu. Prawe skrzydło nazywało się „Carriage Rondo”.
W ciągu 18-19 wieków wygląd wielu pokoi zmienił się w kierunku neoklasycyzmu i restauracji. Tak zwany Biały Pokój może wydawać się szczególnie interesujący. Początkowo jego ściany były pokryte freskami wykonanymi przez braci Albertoli. Pokój został później przekształcony w neoklasyczny styl przez architektów Terreni i Castagnoli.
Francuscy zdobywcy odcisnęli również ślad na wnętrzu pałacu. Należą do nich na przykład pokój i lobby Marii Bourbon lub łazienka Napoleona. Zostały one wykonane przez wybitnego przedstawiciela neoklasycyzmu Toskanii Giuseppe Cacialli (Giuseppe Cacialli).
Palazzo Pitti dzisiaj
Dziś w Pałacu Pitti znajdują się muzea i galerie sztuki. Przeprowadzając się do pałacu Pitti, Medici zabrali ze sobą z Palazzo Vecchio całą kolekcję dzieł sztuki, składającą się z wielu obrazów znanych artystów, rzeźb, sztućców i kamieni szlachetnych. Stopniowo całe drugie piętro zostało przekształcone w luksusową galerię. Miał mityczne sale Wenus, Jowisza, Apolla, Marsa i Saturna. Zostały namalowane przez Pietro da Cortona (Pietro da Cortona, prawdziwe nazwisko Pietro Berrettini, Berrettini)).
Początkowo została tam umieszczona cała kolekcja książęca. Później Lorraines je uzupełniły, choć obrazy były już dostosowane do twoich upodobań. Pomimo tego, że początkowo obrazy pełniły funkcję wyłącznie dekoracyjną, ich lokalizacja od tego czasu nie uległa zmianie. Daje to dodatkowy akcent unikatowej kolekcji sztuki.
Galeria Palatyn (Galeria Palatyn)
Po raz pierwszy zwiedzający mogli zobaczyć wspaniałe dzieła mistrzów renesansu w 1828 roku w Galerii Palatyn. Prezentuje obrazy znanych artystów: Caravaggio, Velazquez, Tintoretto, Van Dyck i wielu innych. Na uwagę zasługuje liczba prac Raffaello Santi - jest ich 11.
Ogólne wnętrze sali zachwyca barokowym luksusem, który stanowi doskonałe tło dla prezentowanych dzieł sztuki. Kontemplując słynne płótna wykonane przez mistrzów, masz prawdziwą przyjemność.
Galeria Sztuki Nowoczesnej
W Galerii Sztuki Nowoczesnej znajduje się ekspozycja z pracami włoskich mistrzów z późniejszego okresu (19-20 wieków). Grupa florenckich mistrzów malowanych w postaci jasnych plamek o różnych kolorach. Nazwali siebie „Macchiaioli” (ital. Macchiaioli, z macchia - spot).
Muzeum Srebra (Museo degli Argenti)
Ekskluzywne wazony, które kiedyś należały do Lorenza Medici Wspaniałego, znalazły schronienie w Muzeum Srebra. Mieściły się też wazony imperium Sasanii, amfory sprowadzone ze starożytnego Rzymu. Różnorodność eksponatów jest niesamowita, ale główne miejsce zajmują oczywiście biżuteria i inne przedmioty wykonane ze złota i srebra. Muzeum zawiera po prostu wspaniałe bogactwo. Szczególną uwagę należy zwrócić na układ Placu Signoria, ozdobionego kamieniami szlachetnymi i metalami.
Muzeum powozów (Museo delle carrozze) i kostiumów
Muzeum wagonów przedstawi Państwu różne środki transportu. Tutaj możesz zobaczyć zarówno pierwsze wagony, wciąż bez sprężyn, i samochody.
W Meridian (małym pałacu), dołączonym do głównego budynku w XVIII wieku, dostępna jest wystawa kostiumów. Jego ekspozycja zmienia się co dwa lata. W sumie Muzeum Kostiumów (Galleria del Costume) zgromadziło około 6 tysięcy kostiumów i akcesoriów od XVI wieku.
W prawym skrzydle pałacu można podziwiać wnętrza Royal Apartments z 14 pokoi.
Jak się tam dostać
Pałac Pitti znajduje się na placu Pitti w pobliżu pałacu Vecchio. Adres: Piazza dei Pitti Firenze, Italia. Można się tam dostać autobusem nr 11.36 (przystanek San Felice).
Hotele w pobliżu Palazzo Pitti
Bilety i godziny otwarcia
Zawsze jest wiele osób, które chcą dostać się do muzeów Pałacu Pitti i Ogrodów Boboli. Jednak dzięki dużej powierzchni nie natrafisz na innych odwiedzających na każdym kroku. Ale aby kupić bilety w kasie muzeum bez czekania w środku sezonu, trzeba mieć spory udział.
Pałac jest otwarty dla zwiedzających codziennie, oprócz poniedziałków, od 8-15 do 18-50. Wewnętrzne wejście zamyka się w godzinach 17-30. W końcu tylko w Galerii Palatynowej jest co najmniej 500 obrazów. A inspekcja wymaga czasu i ponad godziny. Z tym samym biletem możesz zobaczyć Galerię Sztuki Współczesnej.
Aby uniknąć długich kolejek, bilety do pałacu Pitti i okolicznych ogrodów można zarezerwować z wyprzedzeniem na stronie internetowej. Zgodnie z kosztem biletu zostanie doliczony koszt rezerwacji, zwykle 3 euro. Po złożeniu zamówienia i opłaceniu go, na Twój adres e-mail dotrze kupon, który należy wydrukować i wymienić na bilet w dniu wizyty, bez czekania w kolejce.
- Oficjalna strona sprzedaży biletów: www.polomuseale.firenze.it
Jeśli masz wolny czas, zalecamy natychmiastowy zakup biletów do pałacu i ogrodów. Cena biletu do galerii Palatine wynosi 8,5 euro. Bilet jest ważny dla Galerii Sztuki Współczesnej. Bilet do Muzeum Historii Kostiumów kosztuje 7 euro, można go również wykorzystać do odwiedzenia Srebrnego Muzeum i Ogrodów Boboli. Najlepszą opcją jest zakup biletu łączonego za 12 euro. To da ci możliwość odkrywania wszelkich atrakcji Palazzo Pitti i Ogrodów Boboli przez trzy dni.
Ważne: podczas jakichkolwiek dodatkowych wystaw ceny biletów mogą ulec zmianie. Ale nie zapomnij o systemie zniżek dla uprzywilejowanych kategorii populacji. Bardziej szczegółowe i odpowiednie informacje można zawsze znaleźć na stronie internetowej.
- Oficjalna strona internetowa palazzo: www.polomuseale.firenze.it/musei/pitti.php?m=palazzopitti
Włosi uwielbiają mówić, że bez wizyty we Florencji nie będziesz w stanie zrozumieć Włoch. W odniesieniu do naszego przypadku możemy powiedzieć, że bez wizyty w Pałacu Pitti i Ogrodach Boboli nie można w pełni cieszyć się widokami Florencji. Poświęć czas na zbadanie tego narodowego skarbu i symbolu arystokratycznej władzy.
