Galeria sztuki składa się z 2 głównych części: jednej poświęconej włoskiemu renesansowemu malarstwu z XIII-XVI wieku, drugiej - północnoeuropejskiemu renesansowi XV-XVI wieku. Dobrze reprezentowany europejski klasycyzm XVIII wieku.
Galeria obrazów w Berlinie (Berliner Gemäldegalerie), fot. Berlin-Magazin.de
Berlińska Galeria Sztuki (Berliner Gemäldegalerie) zawiera jedną z najbogatszych na świecie kolekcji sztuki europejskiej od XIII do XVII wieku. Znajduje się w kulturalnym centrum Berlina (Kulturforum), nieco na zachód od Placu Poczdamskiego. Jej kolekcja obejmuje arcydzieła artystów takich jak Lucas Cranach, Albrecht Durer, Rafael, Titian, Caravaggio, Rubens, Rembrandt, Jan Vermeer i inni. Została otwarta w 1830 roku i odrestaurowana w 1998 roku.
Trzon kolekcji stanowiły obrazy zakupione w 1821 r. Przez angielskiego kupca Edwarda Solly. W 1904 r. Zdominowała ją sztuka renesansowa. Początkowo kolekcja znajdowała się w Muzeum Królewskim w pobliżu parku Lustgarten na Unter den Linden. Następnie została przeniesiona do Bode Museum. Od października 2006 r. Część ekspozycji ponownie przeniesiono do Muzeum Bode.
Wiele eksponatów zaginęło podczas II wojny światowej, niektóre zostały ukryte w schronach w całych Niemczech. 400 największych dzieł, które trudno było ukryć, zostało zniszczonych przez nazistów (głównie ołtarze kościelne).
Ekspozycja
W galerii zdjęcie BEROLINO
Ekspozycja galerii sztuki składa się z 10 części:
- Malarstwo niemieckie z XIII-XVI wieku.
- Malarstwo niemieckie XVII-XVIII wieku.
- Malarstwo holenderskie XIV-XVI wieku.
- Malarstwo flamandzkie XVII wieku.
- Malarstwo holenderskie z XVII wieku
- Włoskie malarstwo z XIII-XVI wieku.
- Malarstwo włoskie XVII-XVIII wieku.
- Malarstwo hiszpańskie XV-XVIII wieku.
- Malarstwo francuskie XV-XVIII wieku
- Malarstwo angielskie z XVIII wieku
Sala sztuki średniowiecznej
Galeria Berlińska szczyci się naukową metodologią wyboru i wyświetlania dzieł sztuki. Każda sala prezentuje kreatywność od jednego do pięciu artystów z określonego okresu lub stylu.
Kolekcja niemieckich mistrzów jest najlepsza i najbardziej kompletna na świecie. Znaczące są również zbiory wczesnego malarstwa holenderskiego i włoskiego. Kolekcje sztuki hiszpańskiej, francuskiej i brytyjskiej są znacznie mniejsze. Imponująca jest ośmioboczna sala Rambrandt i sala z pięcioma różnymi Raphaelem Madonnami.
Sala główna galerii sztuki
Główne galerie mają kształt podkowy wokół dużej hali centralnej, która zawiera tylko kilka rzeźb. W muzeum nazywa się to „pokojem medytacji”. Łatwiej jest wybrać kolekcję.
Kolekcje są uporządkowane chronologicznie, zaczynając od wejścia i przechodząc do najbardziej odległej sali. Z każdej sali możesz wrócić do centralnej sali w dowolnym momencie, co znacznie ułatwia poruszanie się po muzeum. Główne galerie zawierają około 1200 prac, a kolejne 400 znajduje się w oddzielnych pokojach na schodach, które są również otwarte dla zwiedzających.
Sala malarstwa włoskiego, fot. Barbarelli
Jak się tam dostać
Jedź metrem U2 do stacji Potsdamer Platz;
autobusem M29 do przystanku Potsdamer Brücke; M41 do Potsdamer Platz Bhf / Voßstraße; M48, M85 do Kulturforum; 200 do Philharmonie;
Pociąg miejski S1, S2, S25 do Potsdamer Platz.
