„Istnieje źródło młodości: to twój umysł, twój talent, kreatywność, którą wnosisz do swojego życia i życie ukochanej osoby. Kiedy nauczysz się pić z tego źródła, naprawdę zwyciężysz wiek”. - Sophia Loren
Wciąż piękna Sophia Loren, która niedawno wymieniła dziewiętnaście lat, nadal cieszy oko fanów i wielbicieli. Została uznana za najlepszą włoską aktorkę w latach 50., 60., 70. i nadal ma ten honorowy tytuł. Jej kariera była bardzo szybka i udana: Sophie zagrała w ponad 80 filmach i otrzymała wiele nagród. Ta kobieta miała miejsce nie tylko w jej karierze, ale także w życiu osobistym, pokazując całemu światu, że była cudowną matką i żoną. Ale przede wszystkim.
Początek kariery
Sophia Loren urodziła się 20 września 1934 roku i nazywała się Sofia Villani Scicolone. Trudno to sobie wyobrazić, ale była raczej szczupłą nastolatką, dla której otrzymała przydomek „stacketto” (w tłumaczeniu - „okoń”) i nie wyróżniała się z tłumu swoich rówieśników. Jej rodzice, aspirująca aktorka Romilda (Romilda) i prosty inżynier Riccardo (Riccardo), nie byli oficjalnie małżeństwem - oboje mieli legalnych małżonków, ale wówczas włoskie prawo zakazało parom rozwodu. Sophie miała siostrę, Annę Marię, z którą dziewczynka była dosłownie nierozłączna w dzieciństwie. Oba dzieci mieszkały ze swoją babcią u ojca w Pozzuoli, niedaleko Neapolu.
Podczas drugiej wojny światowej miasto Pozzuoli, ze względu na bliskość morza i fabryki wojskowej, było często atakowane przez najeźdźców. Dla własnego bezpieczeństwa rodzina przeniosła się stamtąd do Neapolu i wróciła dopiero po zakończeniu wojny, po czym babcia Loren otworzyła własny pub w mieście. Matka Sophie grała na pianinie, Maria śpiewała, a przyszła włoska gwiazda filmowa pracowała jako kelnerka.
W 1950 roku Sophie wzięła udział w konkursie Miss Włoch pod pseudonimem Sofya Lazzaro (Sofa Lazzaro), gdzie nie wygrała, ale otrzymała tytuł „Miss Elegance”. Właśnie wtedy dziewczyna zwróciła uwagę słynnego producenta Carlo Ponti, który był członkiem jury konkursu piękności. Miał wtedy 37 lat, a ona miała zaledwie 14 lat. Zaczarowana przez Sophie Ponti zaprosiła ją do zagrania w swoich filmach epizodycznych ról, jednym z nich był występ niewolnicy Ligii w filmie „Camo Comes?” („Quo Vadis”, 1951), który był początkiem kariery Sophie. Następnie aspirująca aktorka zmieniła swój pseudonim na znaną wersję Sophii Loren, pod którą zagrała w filmie „Ulubiony” („La Favorita”, 1952).
Sukces i jego partnerzy filmowi
Decydującą rolę Lauren była jej rola w filmie „Złoto z Neapolu” („Złoto z Neapolu”, 1954) w reżyserii Vittorio De Sica (Vittorio De Sica). W filmie „Szkoda, że jesteś kanałem” („Peccato che sia una canaglia”, 1954) Sophie po raz pierwszy pojawiła się w tandemie z Marcello Mastroianni, z którym później długo związana była z karierą. W ciągu następnych trzech lat aktorka ozdobiła swoją obecnością wiele znanych filmów do dziś, w tym „Chleb, miłość i ...” („Pane, amore e ...”, 1955) i „Szczęście być kobietą” („Na szczęście być kobietą” „, 1956).
W 1957 roku Sophie zaczęła „szturmować” Hollywood, grając w filmach „Chłopiec na delfinie” („Chłopiec na delfinie”, 1957), „Legend of the lost” („Legend of the lost”, 1957), „Pride i pasja ”(„ Duma i pasja ”, 1957) z Cary Grantem i Frankiem Sinatrą. W 1958 roku aktorka podpisała lukratywny kontrakt z Paramount Pictures, który później okazał się punktem zwrotnym w jej karierze.
W 1960 roku Lauren została zaproszona do roli w filmie „Upadek Cesarstwa Rzymskiego”, oferując jej milion dolarów za rolę Lucilli, dzięki czemu dziewczyna stała się milionerem. Dzieło o nazwie „La Ciociara” (1960), stworzone przez Vittorio De Sica, w którym Sophie grała razem z Jeanem-Paulem Belmondo, przyniosło młodej aktorce nagrodę Srebrny Festiwal Filmowy w Cannes dla najlepszej aktorki ta sama nominacja. W sumie film zebrał ponad 20 międzynarodowych nagród najbardziej znanych festiwali filmowych na świecie.
Drugą statuetką była Oscar Loren za rolę w Małżeństwie w języku włoskim (Matrimonio All'Italiana, 1964), gdzie Sophie grała ze swoim dobrym przyjacielem Mastroiani. Lista filmów, w których Laura zagrała, jest duża, ale nadal warto wyróżnić takie filmy jak „El Cid” („El Cid”, 961) z Charltonem Hestonem, „Millionairess”, 1960 rok) z Peterem Sellersami, „Zaczęło się w Neapolu” (1960) z Clarkiem Gable i „Arabesque” (1966) z Gregory Peck ( Gregory Peck).
W latach 70. włoska aktorka zagrała z Richardem Burtonem w filmie „Jeździć” („Il Viaggio”, 1974), za który otrzymała nagrodę Davida di Donatello dla najlepszej aktorki.
Jedyna miłość Sophii Loren - Carlo Ponti
Sophie często występowała z najbardziej znanymi aktorami i najbardziej pożądanymi kawalerami tamtych czasów. Na ekranie aktorka świeciła, była nazywana symbolem seksu i po prostu uwielbiana. W rzeczywistości Cary Grant podczas kręcenia Houseboat w 1958 r. Wysłał kwiaty swojemu partnerowi i żarliwie próbował przekonać ją do opuszczenia męża. Jednak Sophie pozostała wierna swojemu jedynemu mężowi Carlo Ponti, niosąc miłość do producenta przez całe życie, aż do śmierci męża w 2007 roku.
Para zawiązała węzeł w 1957 roku, ale w 1962 roku został odwołany z powodu zarzutów Pontiego w bigamii. Carlo był wcześniej żonaty, a włoskie prawo w tamtych czasach nie uznawało rozwodów. W 1965 r. Ponti, Sophie i Giuliana, pierwsza żona Carlo, pojechali razem do Paryża, by w końcu się rozwieść. Gdy tylko Ponti został oficjalnym kawalerem, nie zwlekał z ponownym zaoferowaniem dłoni i serca Lauren, a para wkrótce otrzymała obywatelstwo francuskie. Mieli dwoje dzieci, Carlo Ponti Jr w 1968 r. I Edoardo Ponti w 1973 r. Podczas urlopu macierzyńskiego Sophie zrewidowała swój szalony plan filmowy, decydując się poświęcić całą uwagę swoim dzieciom.
W 1980 roku ukazała się biografia aktorki „Sofia Loren: Living and Loving” („Sofia Loren: Living and Loving”), bardzo szybko sprzedana w dużych nakładach drukowanych na całym świecie. Włoszka uruchomiła także własną linię perfum. W 1982 r. Spędziła 18 dni w więzieniu za uchylanie się od podatków bez dalszego sprzeciwu. Jednak w 2013 r. Wszystkie zarzuty przeciwko ikonie stylu zostały wycofane.
Nagrody i uznanie
Lauren jest mistrzem wśród aktorów pod względem liczby otrzymanych nagród. Gwiazda może się więc pochwalić sześcioma nagrodami Davida Di Donatello w nominacji „Najlepsza aktorka”. Oprócz Oscarów Lauren otrzymała także nagrodę Grammy, pięć specjalnych Złotych Globów, nagrodę BAFTA i wiele innych symboli sukcesu aktorskiego. W 1994 roku otrzymała honorową gwiazdę 2000 na Walk of Fame.
Sophie jest pasjonatką piłkarskiej drużyny Neapolu, Włoch nagrał ponad dwa tuziny piosenek, w tym kilka piosenek w duecie z Peterem Sellersami. Czy warto przypomnieć, że wielokrotnie udawała fotografa jako modelkę, w tym fotografów z kalendarza Pirelli w 2007 roku, pokazując wszystkim w wieku 72 lat swoją niesamowitą sylwetkę. Sofia mieszka obecnie w Genewie, jednak ma dom w Neapolu i Rzymie. Kilkadziesiąt lat poświęciła włoskiemu kinematografii, dlatego, jak nikt inny, jest godna nosić tytuł jego perły.
