Terme cesarza Caracalla (Terme di Caracalla) - punkt orientacyjny położony w Rzymie, uderzający swoim zasięgiem i starożytnością. Gigantyczne kamienne bloki, rozciągające się na tle sosen Appian Way (Via Appia) i bujnej zieleni, na początku naszej ery były centrum życia publicznego w mieście. W czasach współczesnych kompleks kąpielowy służy sztuce, zamieniając się w scenę dla rzymskiej opery.
Historia
W pierwszym wieku przed naszą erą Rzym miał duże problemy z zaopatrzeniem w wodę i czystością żywiołów, co nie przeszkodziło, aby polityka stała się wzorem czystości. Starszy urzędnik, Mark Agrippa (łac. Marcus Agrippa), wydał ogromne pieniądze na budowę akweduktów, które dostarczały czystej wody źródlanej do stolicy.
Wraz z kanałami, fontannami i zaopatrzeniem w wodę zaczęły pojawiać się kąpiele w Rzymie, którego wizyta była przez długi czas prerogatywą bogatych i potężnych ludzi. Oczyszczono nie tylko ciało, ale także spotkania na wysokim szczeblu, dostosowane do nieformalnego otoczenia.
Cesarz Caracalla (łac. Septymiusz Caracalla), syn Septymiusza Sewera, w III wieku naszej ery postanowił obdarzyć włoską stolicę kolosalnym kompleksem kąpieli. Budowa tego terminu rozpoczęła się w 206 r., Aby trwać 11 lat. Do 217 roku budowniczowie opanowali 11 hektarów rzymskiej ziemi między wzgórzami Celius i Awentyn (łac. Awentyn). Termy Karakalli otrzymały cyklopowe wymiary, dziedziniec: 400 x 400 m, główny kompleks łaźni: 150 x 200 m i zostały zaprojektowane dla 1500 gości.
- Polecamy wizytę w Termach Karakalli z archeologiem Eleną Vyaznikova
Łaźnie znajdowały się w najbardziej prestiżowej części Rzymu, chociaż ich główna klientela mieszkała w sąsiednich obszarach o przeciętnym majątku. Było kilka elitarnych kompleksów: łaźnie Agryppy (Terme di Agrippa). Budowa tego terminu została przeprowadzona tak solidnie i skutecznie, że do V wieku naszej ery zaczęli być uważani za kolejny cud świata wraz z piramidami w Egipcie.
Po dwóch i pół wieku kąpiele w Rzymie były bardzo udane. Triumf budowy zakończył się upadkiem Cesarstwa Rzymskiego. W połowie VI wieku częste naloty wschodnich Gotów sprawiły, że akwedukt odżywił łaźnie. Z czasem budynki popadły w ruinę, a tereny wolne od budynków częściowo zamieniły się w cmentarz miejski. Niektóre tereny zostały wykorzystane na potrzeby rolnicze.
Wykopaliska
Nieświadome terminy odkryto na nowo w XVI wieku. Poważne prace archeologiczne dotyczące badań tego zakątka Rzymu rozpoczęły się w XIX wieku. Na początku XX wieku w ruinach łaźni odkryto rozległe mitrium, miejsce kultu starożytnego bóstwa Mitry.
Współczesne życie - rzymska opera
Latem 1937 r. Burmistrz Rzymu Piero Colonna nakazał oddanie historycznego i archeologicznego kompleksu do dyspozycji rzymskiej opery (Teatro dell'Opera di Roma). Rozległa scena na świeżym powietrzu, amfiteatr zaprojektowany dla 20 tysięcy widzów i imponująca sceneria, tchnęły drugie życie w Łaźniach Caracalli. Letni sezon teatralny w łaźniach został przerwany podczas II wojny światowej, a także w latach 90. XX wieku. Od 2001 roku, po 10 latach prac konserwatorskich, kompleks znów zaczął służyć sztuce.
Na lato 2015 r. W Terme of Caracalla planowane są występy klasyczne: Turandot, Madame Butterfly, Bohemia. Poważne prace przeplatają nowoczesne programy: balet oparty na twórczości Pink Floyda, koncerty Eltona Johna i Boba Dylana.
Opis
Główny budynek Term Caracalla miał luksusową dekorację: na zewnątrz był licowany marmurem, w środku zastosowano droższe płyty marmurowe, brązowe wykończenie ram, umiejętne naśladowanie szkła na oknach. Wejście do budynku jest oznaczone dwiema wysokimi wieżami eksud, dobrze zachowanymi do dziś. Oprócz usług bezpośrednio związanych z procedurami kąpieli wodnej, termin ten obejmował obszerną bibliotekę.
Warto zauważyć, że Termy Karakalli miały do dyspozycji stadion do różnego rodzaju rozrywkowych występów. Można było cieszyć się okularami bez wychodzenia z wanny. Na warunkach była też szkoła gimnastyczna dla chłopców, nazywana w starożytnym greckim stylu Palestra (grecki Παλαίστρα).
Plan
System zaopatrzenia w wodę tego terminu powstał u źródła Aqua Marcia (Latin Acqua Marcia). Specjalnie stworzony akwedukt dostarczał czystą wodę do sklepionego systemu termicznego, gdzie był ogrzewany i rozprowadzany między łazienkami. Pokoje zostały zbudowane w jednym z następujących typów:
- frigidarium (łac. frigidarium) - pokoje ogrodzone ścianami bez dachu, w których goście ochładzali się po gorących zabiegach;
- tepidarium (łac. tepidarium) - pomieszczenie z gorącym, suchym powietrzem (około 450), analog sauny;
- caldaria (łac. caldarium) - duży pokój, w centrum którego znajdował się basen z ciepłą wodą. Caldary w kategoriach Caracalla miało średnicę około 35 m i było ozdobione rzędem kolumn podtrzymujących dach;
- małe pokoje do kąpieli indywidualnych.
Budowa łaźni w 3-4 wieku pne Został bogato ozdobiony mozaikami przedstawiającymi wyczyny różnych sportowców i sportowców. Fragmenty mozaiki podłogowej odkryli archeolodzy w XIX wieku i obecnie znajdują się w Muzeum Laterańskim. Znaleziono dowody, że łaźnie w czasach świetności same działały jako sala wystawowa. Słynne eksponaty muzeów Watykanu i Neapolu, takie jak posąg Apolla Belvedere, byka farneńskiego, rzeźby starożytnego Rzymu, niegdyś ozdabiały toalety cesarzy w termach.
Jak się tam dostać
- Adres: Viale delle Terme di Caracalla
- Metrem: linia B, zatrzymaj Circo Massimo.
- Autobusy: Via No. Terme di Caracalla jest połączony trasami 118, 160, 628, 671, 714; Via Baccelli znajduje się na trasie nr 160.
- Możesz również zamówić taksówkę lub wynająć samochód.
- Cena biletu: w przypadku opery i baletu cena biletu wynosi od 20 do 100 euro; Cena biletu na koncert gwiazd będzie wyższa, od 70 do 250 euro, w zależności od statusu wykonawcy.
- Oficjalna strona teatru: www.operaroma.it
- Czas pracy: codziennie, otwarcie o 9:00 i zamknięcie - pod koniec godzin dziennych (zimą o 16:30, wiosną o 17: 00-17: 30, latem o 19:30, jesienią o 19: 00-18: 30).
- Łączna cena biletu odwiedzić termin Caracalla, Villa Quintile i Mauzoleum Cecylii Metelli: pełne 6 euro, 3 euro - preferencyjne.
- Oficjalna strona internetowa historyczny punkt orientacyjny: www.archeorm.arti.beniculturali.it
