Palazzo Medici Riccardi, dawniej rodowy zamek rodziny Medici, jest pierwszym renesansowym budynkiem zbudowanym we Florencji. Ta atrakcja znajduje się w pobliżu placu Duomo. Pałac stał się w przyszłości modelem architektonicznym takich budynków, przekształcając się w klasykę. A historia jednego z najsłynniejszych budynków we Florencji stała się integralną częścią historii miasta.
Historia stworzenia
Wygląd i styl pałacu został wymyślony przez architekta Michelozzo specjalnie dla rodziny Medici. Początkowo stworzenie projektu zaproponował Filippo Brunelleschi (Filippo Brunelleschi). Jednak konstrukcja, którą wynalazł, wydawała się bankierowi zbyt skomplikowana i elegancka, a on odmówił usług. Cosimo Starszy uważał, że zbyt bogaty budynek wywoła niepotrzebną zazdrość. Według dowodów historycznych Brunelleschi był tak obrażony odmową, że złamał model pałacowy zaproponowany księciu.
Obraz pałacu zaproponowany przez Michelozzi di Bartolomeo był wręcz tak prosty, że Medici bezwarunkowo go zaakceptowali. Tak więc na skrzyżowaniu najbardziej ruchliwych ulic tamtych czasów rozpoczęła się budowa pierwszego renesansowego dworu, który trwał przez 20 lat, począwszy od 1444 r. Później architekci, którzy budowali domy dla bankierów, nie próbowali w żaden sposób przekroczyć domu Cosimo, aby właściciel nie został oskarżony o arogancję.
Dziedziniec
Ścisła konstrukcja w postaci regularnego czworoboku kryje w sobie centralny dziedziniec o właściwej formie, otoczony arkadami. Za jego panowania Lorenzo, wchodząc przez bramę, widział jednocześnie dwa „Dawida” umieszczone nad atrium. Jeden został stworzony przez Donatello, a drugi przez Verrocio. Dziedziniec jest po prostu uroczy. Kiedy tam dotrzesz, poczujesz niezwykłą lekkość w porównaniu z siłą nacisku fasady. Później takie elementy architektury staną się obowiązkowe dla każdego domu arystokraty.
Dziedziniec jest również nazywany „Dziedziniec Mikelozzo” lub „Dziedziniec z kolumnami”. Architektoniczne rozwiązanie dziedzińca jest bardzo harmonijne i tworzy efekt symetrii. Pierwszy poziom budynku wykonany jest w formie zadaszonej sklepionej galerii z kolumnami ozdobionymi fryzem z medalionami, scenami z mitologii wykonanymi przez Bertoldo di Giovani, ramionami Medici i festonami z monochromatycznymi graffiti. Na drugim poziomie znajdują się okna, które powtarzają kontury okien elewacji zewnętrznej. Trzeci poziom to łukowa galeria ozdobiona jonowymi kolumnami. Dziś wszystko jest oszklone.
Po południowej stronie dziedzińca znajduje się napis na kamiennym kartuszu ściany z 1715 r. Napis chwali Palazzo, jego historię, wielkość rodziny Medici, nie zapominając o rodzinie Riccardi i ich wkładzie w aranżację budynku. Na ścianach dolnego piętra znajdują się eksponaty ze zbiorów Medici i Riccardi. Są to różne popiersia i fragmenty płaskorzeźb oraz całe rzymskie sarkofagi.
Pod arkadami znajduje się rzeźbiarska kompozycja „Orfeusz pacyfikujący Cerbera”, stworzona przez Baccio Bandinelli w 1515 roku. Znakomity cokół posągu został wykonany osobno przez Benedetto di Rovenzzano i ozdobiony ramionami Medyceuszy.
Ogród jest zepsuty na dziedzińcu również dążyć do symetrii. Kwietniki mają prawidłowy kształt geometryczny, a ścieżki wyłożone są mozaikowymi wzorami. Wcześniej krzewy i drzewa przycinano w postaci różnych zwierząt (jelenie, słonie, psy). Statua Judith, stworzona przez Donatello i stojąca w centrum, dziś stoi na schodach Palazzo Vecchio. Zamiast ciętych krzewów w wannie jest teraz tylko dużo drzew cytrusowych.
Wygląd
Fasada budynku jest tak prosta, że jest arcydziełem elegancji. Od strony pierwszego piętra pałacu wykonany jest z ociosanego surowego kamienia i przypomina mur fortecy. Ten styl miał symbolizować stabilność i siłę rządu Medyceuszy. Drugie piętro budynku, pokryte gładkimi płytami, zasługuje na szczególną uwagę. Okna lancetu z zaokrąglonymi łukami zostały zaprojektowane przez samego Michała Anioła. Piętro poprzednio służyło jako loggia po stronie południowo-wschodniej. Dziś jest zamurowane.
Na górnej krawędzi budynku architekt postanowił wystrzelić silnie wystający gzyms z konsolami. Podobne elementy nie były używane w architekturze od czasów starożytnych. Drugie piętro jest podzielone pierwszym gzymsem z ząbkowanym fryzem, a także ozdobione herbem rodziny Medici.
Herb Medici
Dokładne znaczenie herbu Medici nie istnieje. Jednak w jednym z manuskryptów historycznych znaleziono legendę o związku rodziny Medici i Karola Wielkiego. Ktoś z Medyceuszy imieniem Averardo dowodził armią Karola Wielkiego. Pewnego razu podczas wyzwolenia Toskanii z Lombardów spotkał się w walce wręcz z gigantycznym Mugelo. Olbrzym dzierżył ogromny kij z żelaznymi kulami, a Averardo musiał się tylko bronić tarczą. Te ślady na Medyceuszy chronią przed ciosami i stały się symbolem rodziny. Pierwsza ziemia Medyceuszy znajdowała się na obszarze zwanym Mugelo.
Alternatywne wersje pochodzenia herbu z 6 kulami mówią, że kule oznaczają pigułki (przodkami Medyceuszy byli lekarze) lub sztabki złota (symbol bogactwa) - w średniowieczu miały kulisty kształt.
Pierwsze piętro zostało podzielone na stajnię, kuchnię i lokal usługowy. Drugą zajmowały izby właścicieli i zlokalizowano różne pomieszczenia reprezentacyjne. W końcu, zgodnie z początkowym planem, palazzo miało służyć nie tylko jako dom rodzinny, ale stać się siedzibą banku Medici. W tamtych czasach Cosimo Medici był uważany za najbardziej szanowanego z 80 bankierów we Florencji.
Dekoracja wnętrz
Niektóre lokale na parterze zostały zachowane w prawie takiej samej formie, jak w XVII wieku. Jednym z takich pokoi jest Galeria Lusterek (Giordano Gallery, Giordano Galleria). Sklepienie pokoju zdobią freski wykonane przez neapolitańską artystkę Lucę Giordano pod koniec XVII wieku na zlecenie rodziny Riccardi. Alegoryczne postacie są przedstawione na freskach.
W środkowej części łuku znajduje się „Triumf Medyceuszy na Obłokach Olimpu”. W centrum kompozycji znajduje się Jowisz na szczycie Olimpu. Otaczają go postacie o łatwo rozpoznawalnych twarzach rodziny Medici. Głównym bohaterem, u którego stóp jest lew, jest Wielki Książę Toskanii Cosimo III Medici. Po jego bokach na białych koniach stoją jego synowie: Ferdinando Medici po prawej i Gian Gastone po lewej. Brat księcia Francesco Maria Medici jest pokazany nieco niżej. Powyżej widać postacie z gwiazdami płonącymi nad ich głowami. Gwiazdy symbolizują księżyce planety Jowisz, które zostały odkryte przez Galileusza i poświęcone rodzinie Medici (łac. Stellae Medicae).
Opuszczając Galerię Giordano, zobaczysz „Madonnę i dziecko” Filippo Lippi. Florencki artysta był patronowany przez rodzinę Medici, a rozkazy od nich napływały do niego przez całe życie. Warto złożyć hołd talentowi artysty, ponieważ ucieleśnienie matczynej czułości nie może pozostawiać nikogo obojętnym.
Kiedy w 1494 r. Włochy zostały zajęte przez wojska francuskiego króla Karola VIII, Prowincja Florencji była pod przywództwem Pietro Gino Caponi. Włosi uparcie nie chcieli poddać się Francuzom. Przed groźbą ataku Kapponi powiedział: „Jeśli zaczniesz wysadzać rury, zadzwonimy.” To wydarzenie miało miejsce w hali, zwanej później „Carl's Hall”, a fraza przeszła do historii.
Po wejściu na drugie piętro nie ma nadziei, że znajdziesz tam jakieś rzeczy osobiste Medici. W końcu, począwszy od XVII wieku, pomieszczenia były wielokrotnie przebudowywane i modyfikowane. Niektórym wnętrza mogą wydawać się ogromne. Ale tutaj warto pamiętać, że budynek został zaprojektowany dla dużej włoskiej rodziny. A to nie mniej niż sześciu do siedmiu synów z żonami, a także licznymi dziećmi, zwierzętami i sługami.
W przeciwieństwie do pierwszego, drugie piętro uznano za front. Jego ściany pokryte są marmurem, złocony sufit nad głową, ozdobiony sztukaterią, podłoga wyłożona jest marmurem, na oknach i drzwiach wykonane są reliefowe ramy, meble inkrustowane są kolorowymi drewnianymi mozaikami.
Kaplica Trzech Króli
Jednym z najbardziej znanych miejsc w pałacu była mała kaplica rodzinna, zwana Kaplicą Trzech Króli. Mały pokój składa się z dwóch pokoi. W środku zapiera dech w piersiach. Czujesz, że jesteś w bajecznym pudełku. Ściany są pomalowane, ale nie w cyklu fresków, ale w ciągłej jednolitej dekoracji. Dekorację wykonał Benozzo Gozzoli (włoski: Benozzo Gozzoli, 1420-1497). To on stworzył słynną „Procesję Mędrców w Betlejem”. Przyglądając się uważnie, łatwo zauważyć, że twarze Mędrców bardzo przypominają twarze rodziny Medici.
Procesja Trzech Króli powoli się porusza. Niektórzy starzy mężczyźni i młodzież patrzą na ciebie ze ścian, inni zajmują się swoimi sprawami i absolutnie nie zwracają na ciebie uwagi. Wydaje się, że słychać dźwięk kopyt, cicho przerywających ciszę. Czuć zapach laurowy. Będąc w środku, na krótko wypadasz z rzeczywistości. Twarze przedstawionych ludzi wydają się zarówno bliskie, jak i odległe. Jest jak w zwykłej florenckiej ulicy. Tylko ubrania są trochę inne.
Ściany są całkowicie otoczone niekończącą się zatłoczoną procesją prowadzoną przez trzech magów. Każdy z nich ma swoją własną motocykl. Gwiazda Betlejemska, wskazując im drogę, świeci bezpośrednio z sufitu.
Centralnym miejscem kaplicy jest ołtarz. Od początku XX wieku umieszczono nad nim obraz ołtarzowy „Boże Narodzenie”, na którym Maryja czci dziecko wraz z Janem Chrzcicielem. Obraz jest kopią pracy Filippo Lippi autorstwa jego ucznia. Oryginał można zobaczyć w galerii Berlin-Dahlem.
Wszyscy starsi przedstawiciele rodziny Medici przez kilka stuleci mieszkali w tym ogromnym budynku. Aż pewnego dnia za panowania Pietro Medici „Loser” nie musieli wychodzić z domu, uciekając przed rozgniewanym tłumem. Wszystko, co było możliwe, starali się zabrać ze sobą. Jednak większość skarbów została zrabowana. W 1659 r., Po pewnym okresie upadku, Medici sprzedali palazzo rodzinie Riccardi.
Oprócz pałacu markiza Gabriello Riccardi stał się właścicielem trzech pobliskich budynków, które również należały do Medici. Natychmiast po zakupie rozpoczęła się przebudowa. Pałac został rozbudowany od strony północnej, a wystrój wnętrz został częściowo zaktualizowany. Podczas restrukturyzacji Riccardi starał się zachować wygląd w stylu renesansowym. Od wewnątrz wnętrze zostało zrewidowane w kierunku baroku, który dopiero zaczynał być modny. Dodanie nowego stylu sprawiło, że budynek stał się bardziej okazały i spektakularny.
W 1814 r. Riccardi postanowił sprzedać budynek Wielkiemu Księciu Toskanii. Od tego czasu pałac otrzymał nazwę obu byłych właścicieli Medici Riccardi. W 1874 roku dwór został sprzedany prowincji florenckiej, która umieściła prefekturę miasta na jego terenie.
Dziś niektóre pomieszczenia pałacu zajmują także Biblioteka Riccardian. Został założony przez Ricardo Riccardi w 1600 roku. A od 1715 r. Biblioteka została otwarta dla publiczności. Część niezajętych pomieszczeń jest zachowana w oryginalnej formie i jest otwarta dla zwiedzających.
Przydatne informacje
- Adres pałacu: Via Cavour, 3 (Cavour Street w pobliżu katedry Santa Maria del Fiore)
- Oficjalna strona: www.palazzo-medici.it
Czas pracy
Pałac jest otwarty dla zwiedzających codziennie od 9-00 do 19-00, z wyjątkiem środy. W weekendy i święta palazzo zamyka się o godzinie 18-00.
WAŻNE: kasa biletowa jest czynna od 9-00 do 17-00.
Cena biletu
Bilet wstępu kosztuje 7 euro, w kategorii preferencyjnej (młodzież i personel wojskowy) - 4 euro. Osoby niepełnosprawne mogą bezpłatnie odwiedzić Palazzo Medici Riccardi z osobą towarzyszącą.
WAŻNE: wejście do kaplicy jest ograniczone liczbą zwiedzających. Jednorazowo nie więcej niż 10 osób.
Jak się tam dostać
Jeśli podróżujesz komunikacją miejską, to autobusy o numerach 1,6,11,17 będą Ci odpowiadać. Jeśli zdecydujesz się skorzystać z własnego transportu, możesz zaparkować samochód na Rynku Głównym lub w pobliskim dworcu kolejowym.
Florencja to toskańskie miasto położone nad rzeką Arno. Zawiera ogromną liczbę różnych atrakcji, z których większość to pałace, katedry i muzea. Miasto stało się kolebką Leonarda da Vinci, Dantego Alighieri, Boccaccio i wielu innych znanych osobistości. Uważa się, że Florencja stała się miejscem narodzin renesansu we Włoszech.
