Umberto Antonio Tozzi to popularny włoski kompozytor, piosenkarz pop i aktor. Mając doskonałe umiejętności wokalne od wczesnego dzieciństwa, zasłynął kompozytorem w wieku 22 lat. Dziś, uznawany za najbardziej poszukiwanego włoskiego wykonawcę poza ojczyzną, od momentu wydania swoich albumów Tozzi sprzedał około 45 milionów płyt.
Biografia
4 marca 1952 r. Umberto Tozzi urodził się w Turynie. Rodzice przyszłej gwiazdy wyemigrowali z włoskiej Apulii, regionu najbardziej na wschód. Brat Umberto - Franco był poszukiwanym wykonawcą w latach 60. Młodszy brat rozpoczął karierę muzyczną od towarzyszenia grupie swojego starszego brata podczas występów. Umberto grał na gitarze.
Pod koniec lat 60. Wiele młodych zespołów nieznanych artystów koncertowało w okolicach Turynu. W 1968 roku, kiedy Umberto skończył 16 lat, był członkiem grupy muzycznej „Off Sound”. U. Tozzi wraz ze śpiewakami rockowymi zespołu podążał za swoim bratem.
W 1970 roku po raz pierwszy zaśpiewał solo pierwszego wiersza piosenki „Here”. W światowej stolicy mody w Mediolanie droga młodych talentów przecięła się z Adriano Pappalardo. Zebrali trzynastu utalentowanych muzyków, zorganizowali grupę i pojechali na niezależne trasy koncertowe we Włoszech.
Początek kariery solowej
Pierwsza nagrana piosenka Umberto Tozzi o pięknym tytule „Meeting of Love” („Incontro d'amore”) w wykonaniu solowym została wydana przez studio „Number One” w 1973 roku. Współpraca z firmą okazała się owocna i trwała przez wiele lat. Od czasu do czasu zapraszali Umberto, aby towarzyszył muzykom zewnętrznym na gitarze podczas nagrywania ich płyt CD.
W 1974 r. Dwudziestodwuletni Włoch, wraz z Damiano Nino Dattoli (Damiano Nino Dattoli), pisze piosenkę Un corpo e un'anima („Body and Soul”). Kompozycja została później zinterpretowana dla duetu amerykańskiej piosenkarki Wess Johnson i włoskiej Dori Ghezzi. Piosenka wygrała program Canzonissima, ówczesny konkurs muzyki popularnej (program był emitowany na antenie w latach 1956–1974).
Wkrótce Dattoli, Tozzi oraz gitarzysta i producent Massimo Luca wspólnie organizują grupę muzyczną, nazywając ją I Data. Grupa natychmiast rozpoczęła szybki start i nagrała album Strada Bianca (White Way). Niestety, był to ich jedyny album, niewielki nakład sprawił, że stał się rzadkością, a odkrycie tej płyty jest dość problematyczne.
Dattoli i Tozzi umieścili muzykę w piosence Io ti ringrazio (dziękuję), która w tym czasie była jeszcze nieznana. Wykonała go włoska piosenkarka i kompozytorka Domenica Berthe (scenarzystka Mia Martini). Współpracując z Alberto, Ivano Fossati (Ivano Alberto Fossati, włoski piosenkarz i muzyk) Tozzi przygotowuje się do aranżacji swojego albumu.
W drodze do światowej sławy
Spotkanie i współpraca z florenckim producentem i kompozytorem Giancarlo Bigazzi przyniosły wiele owoców zarówno Bigazzi, jak i Umberto Tozzi. Zarówno młodzi ludzie, jak i starsze pokolenie lubili słuchać wspólnej pracy, która zajmowała czołowe miejsca na listach przebojów. W 1976 Umberto w pełni, ze zdumiewającym sukcesem, solowo nagrał „My Loving Woman” (nowy album). Singiel z albumu Io camminerò („I Will Go”), zaśpiewany przez włoskiego Fausto Leali, przez kilka tygodni zajmował pierwsze miejsce na liście topów.
Piosenki „I love you”, „You”, „Gloria” stały się najsłynniejszymi kompozycjami muzyka, przyniosły mu światową sławę wykonawcy i kompozytora.
W 1980 roku Włoch nagrał kolejny album „Tozzi”. Jego główną piosenką była Stella stai („Be a Star”) - kolejny przebojowy muzyk. Grupa Menudo z Puertro Rico rok później nagrała piosenkę w języku hiszpańskim i nazwała ją „Clear”.
Pierwszy album wznowiony w 1980 roku, w tym 2 płyty, z nagraniami koncertowymi na żywo o tej samej nazwie In Concerto. W 1981 roku narodził się kolejny popularny dziś album Notte Rosa („Night Rose”). „Notte rosa” Umberto Tozzi była nowością, nietypową dla muzyki lat osiemdziesiątych. W 1982 roku został nagrany album Eva „Eve”.
W 1984 roku, przed trzyletnią przerwą, nagrano kolejny album Hurray (Hurray).
Po przerwie
Zwycięstwo w San Remo przyniosło Tozzi kolejną rundę sławy w 1987 roku. Finalistą była piosenka Si put dare di pi u (możesz dać więcej), którą wykonał z Giorgio Morandi (Giorgio Morandi) i Enrico Ruggeri. Kompozycja odbyła się w kolekcji „Moments of Eternity” najlepszych piosenek Umberto. Kolekcja została opublikowana natychmiast po występie legendarnego trio.
Następnie triumfował na Eurowizji w 1987 roku. Piosenka Gente Di Mare („Ludzie morza”) zdobyła trzecią nagrodę. Piosenka została wykonana z włoskim Raffaele Riefoli.
W październiku 1987 roku nagrano kolejną nową piosenkę - piosenkę „Invisible”.
The Royal London Albert Hall Theatre otrzymał Umberto Totti w 1988 roku. Następnie ukazał się drugi album z piosenkami koncertowymi, nazwany na cześć London Theatre Concert Hall.
Twórcza przerwa
Listę zwycięstw uzupełniono kolejną: piosenka „Jesteśmy przyjaciółmi” była liderem festiwalu w San Remo. Nazwano także nowy album, a następnie wydano kolejną kolekcję „My Songs” z najlepszymi utworami.
W 1994 roku wygrał Festivalbar, gdzie Tozzi wykonał piosenkę Io muoi di te („Jestem chory z tobą”), która jest częścią kolekcji Equivocando „Speaking ambiguigu”. Album zawierał piosenki, muzykę i teksty, do których sam Umberto napisał.
Następnie wydał jeszcze kilkanaście albumów.
Najlepsze utwory
Utwór Umberto Tozzi Ti Amo „I Love You” (1977), do którego pisał muzykę i sam występował, na stole był koroną jego dzieł. Przez siedem miesięcy przebywała na szczycie najważniejszych parad w ojczyźnie wykonawcy i zyskała międzynarodową sławę daleko poza granicami Europy. Dyskoteki amerykańskie i australijskie bez końca przewijały nagranie piosenki ku uciesze swoich gości.
„Ti amo” Umberto Tozzi został uznany za najlepszy na Festivalbar i był liderem sprzedaży od lipca do października 1977 r., Przekraczając wszelkie rekordy. Tak więc we Francji sprzedano ponad milion kopii.
Później, w 2001 roku, Umberto Tozzi i Monica Bellucci wspólnie nagrali utwór z nowym aranżacją muzyczną do filmu Asterix i Obelix: Misja Kleopatry.
Kolejna wersja Umberto Tozzi Tiamo została nagrana zaraz potem. Muzyk wykonuje swój duet z Francuzką Leną Ka.
Muzyk na tym się nie kończy, aw 1978 roku przedstawia światu kompozycję Tu („You”). Piosenka Umberto Tozzi „Tu” zyskała nie mniejszą popularność na całym świecie. W 1979 roku piosenka Gloria ujrzała światło.
Amerykańska Laura Branigan w 1982 roku wykonała swoją wersję Glorii Umbero Tozzi w swoim ojczystym języku. Ameryka przyjęła tę piosenkę z wielkim entuzjazmem i przyznała jej najwyższe miejsce na listach przebojów. W aranżacji wersji piosenkarza asystował Greg Mevison (klawiszowiec Umberto) i muzyk John Gillis (pseudonim Jack White).
We Francji bardziej podobała się piosenka Umberto Tozzi Tiamo (Ti amo), wykonywana przez Francuzkę Yolandę Cristinę Giglotti (pseudonim Dalida), śpiewaną po francusku.
Umberto Tozzi dzisiaj
Muzyk kontynuuje działalność koncertową, występując w krajach europejskich i daleko poza jej granicami. Koszt jego indywidualnego wykonania sięga 50 tysięcy dolarów.
Ciekawe fakty
Do 1982 roku prawie wszystkie albumy zostały wydane na początku lata, dlatego Tozzi otrzymał tytuł „Singer of the Summer”. Nie było to zbyt przyjemne, ponieważ muzycy jednego sezonu są szybko zapominani. Promocja w radiu, dyskotekach i programach muzycznych wciąż nie pozwala „łatwym” letnim utworom przetrwać do drugiego sezonu. Muzyk nie był entuzjastycznie nastawiony do tego stanu rzeczy iw 1983 roku prawdziwie „letnia” piosenka „Jest w powietrzu” przerywa utrwaloną tradycję, prezentowaną w zimnych porach roku.
Muzyk zostaje bardem po zerwaniu z autorem tekstów - Giancarlo Bigazzi. Po chwili ciszy Umberto Tozzi sam zaczyna pisać teksty.
Muzyk kilkakrotnie odwiedzał Moskwę z koncertami: w 2005 r. Wystąpił na Kremlu, w 2009 r. Na „Disco of the 80s”, aw 2013 r. W Crocus City.
Włoch wystąpił w 3 filmach, w dwóch zagrał sam:
- Dolce Italia (TV) (2002)
- Buenafuente (serial telewizyjny) (2005-2010)
- Quelli che ... il calcio (serial telewizyjny) (2001-2010)
