Armia Włoch, jak każdy inny kraj, jest wezwana do ochrony państwa przed zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi oraz atakami na niepodległość i wolność. Jak skuteczne były siły zbrojne Republiki Włoskiej?
Historia
Armia włoska powstała w 1861 r. - w tym samym czasie, gdy włoskie królestwo wówczas niezależnego Półwyspu Apenińskiego zostało zjednoczone w Królestwie Włoskim: Sardynia, królestwa neapolitańskie i sycylijskie, Lombardia, Wielkie Księstwo Toskanii, księstwa Parmy i Modeny. Od samego początku armia aktywnie uczestniczyła w działaniach wojennych, w tym w wojnach kolonialnych i dwóch wojnach światowych, lokalnych konfliktach i najazdach. Odegrała znaczącą rolę w podziale Afryki (1885–1914) i tworzeniu państw kolonialnych. W celu ochrony podbitych terytoriów we włoskiej armii pojawiły się wojska kolonialne, rekrutowane głównie z tubylców - mieszkańców Erytrei i Somalii; do 1940 r. ich liczba osiągnęła 256 000.
Kiedy kraj przystąpił do NATO, jego siły zbrojne zaczęły brać udział w operacjach prowadzonych przez Sojusz. Wśród nich: Siły Sojusznicze (seria nalotów na terytorium byłej Jugosławii), Silne Wsparcie (zapewniające pomoc rządowi Afganistanu), Sojusz Obrońca (interwencja bloku NATO w wojnie domowej w Libii).
Zwiększenie siły militarnej Włoch stało się priorytetem od początku lat dwudziestych: Włosi zostali wezwani do służby wojskowej na półtora roku zamiast na 8 miesięcy. Po dojściu do władzy w 1922 r. Benito Mussolini doprowadził do popularyzacji faszyzmu w tym kraju. Rezultatem polityki zagranicznej Duce'a, której celem było przywrócenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, było zawarcie sojuszu wojskowego z nazistowskimi Niemcami. Tak więc armia włoska brała udział w działaniach wojennych, a później sama rozpoczęła wojnę - z Francją i Wielką Brytanią. Podczas II wojny światowej rozwój włoskiej armii postępował w przyspieszonym tempie.
Pomimo faktu, że wynikiem agresji była utrata kolonii i kapitulacja w 1943 r., Udział w wojnie przyniósł Włochom „dywidendy”: potężną flotę, która obejmowała między innymi kilkadziesiąt okrętów podwodnych i prawie dwieście okrętów wojennych.
W połowie XX wieku kontynuowano rozwój kompleksu wojskowo-przemysłowego we Włoszech; stało się to możliwe dzięki przystąpieniu kraju do NATO w 1949 r. Dziś potencjał militarny Włoch jest znaczący: ma dużo sprzętu wojskowego własnej produkcji: czołgi stworzone na podstawie niemieckich lampartów, samoloty wojskowe (myśliwce, samoloty szturmowe, pojazdy transportowe itp.) Oraz śmigłowce, haubice górskie, mocowania przeciwlotnicze i broń strzelecką (karabiny automatyczne, pistolety, karabiny maszynowe itp.). Jednocześnie poziom szkolenia żołnierzy i oficerów uważa się za niski. Na początku ubiegłego wieku armia włoska wielokrotnie poniosła porażki na frontach wojskowych (znaczne straty w starciach z Austrią, całkowita porażka sił austro-niemieckich w 1917 r., Kolosalne straty w Afryce Północnej), ale nie wpłynęło to znacząco na poprawę kwalifikacji zawodowych żołnierzy włoskich sił zbrojnych. siły w przyszłości.
Struktura
Włoska armia obejmuje siły lądowe, morskie i lotnicze. Od 2001 r. Dodano do nich inny rodzaj żołnierzy - karabinieri. Całkowity personel: około 150 000 osób.
Siły lądowe
Siły lądowe składają się z kilku dywizji i brygad: piechoty górskiej, pancernych itp. Są brygady spadochronowe i kawalerii, sygnalizatorzy, żołnierze obrony powietrznej. Na szczególną uwagę zasługują bersalierzy lub strzelcy - specjalny rodzaj żołnierzy, elita piechoty charakteryzująca się dużą mobilnością. Od 2005 r. Tylko żołnierze i ochotnicy zostali przyjęci do oddziałów piechoty włoskiej armii.
W służbie są włoskie czołgi i inne pojazdy opancerzone; systemy artyleryjskie i obrony powietrznej - głównie produkcji zagranicznej; ponad 300 śmigłowców, z czego jedna piąta to śmigłowce bojowe. Przechowywanych jest ponad 550 starych niemieckich czołgów.
Flota
Włoska flota tradycyjnie od początku II wojny światowej wyprzedziła inne typy sił zbrojnych kraju pod względem rozwoju. Jego potencjał, w tym produkcyjny oraz naukowy i techniczny, jest bardzo duży; wszystkie używane okręty są budowane we własnych stoczniach. Wśród nich są najnowsze okręty podwodne, niszczyciele i unikalne lotniskowce wyposażone w systemy obrony powietrznej i pociski przeciw okrętom.
Siły powietrzne
Oficjalnie uważa się, że lotnictwo narodowe Włoch powstało w 1923 roku. Jednak na początku wieku Włochy korzystały z samolotów w wojnie z Turcją, stając się pierwszym krajem na świecie, który wykorzystał je do działań wojennych. Włoscy piloci uczestniczyli w wojnie domowej w Hiszpanii, wojnie z Etiopią w pierwszej wojnie światowej. Na początku II wojny światowej włoska armia była uzbrojona w ponad 3000 samolotów. Obecnie ich liczba znacznie spadła, ale nadal robi wrażenie.
Carabinieri
Oddziały Carabinieri stały się częścią włoskiej armii. Są podwójnie podporządkowani Ministerstwu Obrony i Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, ponieważ carabinieri pełnią również funkcje policyjne.
Jednostki carabinieri obejmują pilotów helikopterów, nurków, opiekunów psów, sanitariuszy; specjalna grupa zadaniowa, do której obowiązków należy walka z przestępczością zorganizowaną.
Karabinierzy są lepiej wyszkoleni - wojskowi i psychologicznie - niż przedstawiciele innych rodzajów wojsk.
Forma i rangi
W przeciwieństwie do Rosji, gdzie ustanowiono tylko dwa rodzaje szeregów wojskowych - wojskowy i morski, we włoskiej armii każdy typ armii ma swoją własną rangę. Wyjątkiem są szeregi sił powietrznych: prawie całkowicie odpowiadają nazwom przyjętym dla sił lądowych. Główne różnice: brak w lotnictwie rangi generała dywizji (dosłownie przetłumaczone z języka włoskiego - „generał brygady”). W desygnacji najwyższych stopni armii występują cechy: w siłach lądowych używa się terminu generale, aw lotnictwie - komandante.
Ranga „kaprala” (między prywatnym a kapralnym) istnieje tylko w siłach lądowych. We flocie nie ma kaprala ani kaprala, tylko marynarze i młodsi specjaliści (odpowiadają rangi starszego kaprala w innych gałęziach wojskowych). Rosyjscy starsi i warranci odpowiadają sierżantom.
Rangę młodszych oficerów reprezentują trzy stopnie. Kapitan sił lądowych i kapitan żandarmerii odpowiadają dowódcy eskadry i kapitanowi-porucznikowi marynarki wojennej. W siłach morskich nie ma rangi „porucznik”, w marynarce wojennej zastępuje go „pomocnik”. Istnieją również trzy stopnie seniorów.
Ciekawe, że szeregi marynarki zawierają nazwy typów statków: na przykład tytuł „kapitan 3. rangi” dosłownie brzmi jak „kapitan korwety”, a stopień jest starszy - „kapitan fregaty”.
Najbardziej oryginalne nazwiska należą do Carabinieri lub żandarmów; w ten sposób zwyczajowo tłumaczy się włoski karabińczyk na rosyjski. Te same stopnie dotyczą tylko młodszych i starszych oficerów żandarmerii i sił lądowych. Ponadto Carabinieri nie ma dwóch ogólnych rang na pięć. Są tylko trzej najwyżsi urzędnicy: generalny inspektor okręgu, drugi dowódca (lub działający generał) i generał.
Jak we wszystkich armiach świata, po włoskuDo operacji w terenie stosuje się mundury kamuflażowe. Włoskie wojsko miało własną kolorystykę w 1992 roku, wcześniej wykorzystano rysunki opracowane dla Departamentu Obrony USA. Ze standardowego wyposażenia warto zwrócić uwagę na ponczo kamuflażowe z kapturem, które w razie potrzeby można wykorzystać jako markizę. Jest wyposażony w ciepłe podszewki, również podwójnego zastosowania, ponieważ może służyć jako koc.
W chłodne dni włoscy żołnierze mogą nosić wełniane swetry z wysokim kołnierzem i zamkami błyskawicznymi.
Jeśli chodzi o buty, Na szczególną uwagę zasługują lekkie buty do gorącego klimatu.. Ich dolna część, sam but, jest wykonany z trwałej skóry; wysoki trzon - miękki, wykonany z tkaniny i zamszu. Specjalne oczka służą do wentylacji. Dodatkową ochronę przed dostaniem się piasku lub drobnych kamieni do butów zapewniają nylonowe getry, które są noszone na spodniach i butach.
W formie ceremonialnej zachowały się częściowo akcesoria ze starych czasów; dla carabinieri jest to kapelusz napięty. Prawie każda jednostka nosi własną różnorodność mundurów, która również różni się w zależności od statusu uroczystości. Na przykład tylko żołnierze zmechanizowanej brygady grenadierów z Sardynii, utworzonej w 1831 r., Noszą wysokie futrzane czapki podobne do tych noszonych przez angielskich strażników podczas parad.
Nasze dni: reforma
Od 2012 r. Reforma armii włoskiej. Celem jest stworzenie nowego modelu Sił Zbrojnych i zrównoważonych kosztów. Po pierwsze, personel, w tym dowódca, został znacznie zmniejszony, a inwestycje w modernizację armii wzrosły. Niewykorzystana broń i mienie powinny zostać zlikwidowane lub sprzedane, zamiast przestarzałych modeli uruchomione zostaną nowoczesne, bardziej skuteczne.
Czas na zmiany dla włoskiej armii powrócił w 2007 roku, kiedy przywódcy Republiki Włoskiej zlikwidowali powszechną służbę wojskową. Jednak w przypadku przystąpienia kraju do działań wojennych połączenia mogą zostać wznowione.
Nowy model armii opiera się na profesjonalistach i tych, którzy chcą dobrowolnie dołączyć do armii. Teraz wykonawcy obsługują 5 lat, a następnie mogą dwukrotnie odnowić umowę - za każdym razem na rok lub dwa lata. Pod koniec służby możesz dostać pracę w policji lub straży pożarnej - dawni żołnierze mają do tego pierwszeństwo.
Aby zainteresować doświadczony personel wojskowy i zwiększyć efektywność personelu bojowego, rząd kraju znacznie zwiększył wysokość miesięcznego odszkodowania pieniężnego; Dziś pensja włoskiego wojska osiąga 2500 euro miesięcznie. Trwa kampania mająca na celu przyciągnięcie kobiet do wojska; dziś mogą utrzymywać pozycje na dowolnym poziomie, prawie bez ograniczeń.
Fakty
- Żołnierze rekrutowani z przedstawicieli lokalnych plemion nazywani są „Askari” (dosłownie „żołnierz”);
- Bataliony Erytrei pozostały wierne Włochom aż do ich kapitulacji; pozostali najemnicy opuścili;
- Oddziały kolonialne włoskiej armii obejmowały jednostki kawalerii, które używały ... wielbłądów zamiast koni; byli nazywani „mecharystami”;
- Na początku ubiegłego wieku armia włoska walczyła w Abisynii, Turcji, Hiszpanii, Albanii i Etiopii;
- Po 1940 r. Wojska włoskie zaatakowały Grecję i Jugosławię, uczestniczyły w bitwach we Francji, Afryce i ZSRR;
- W najnowszej historii włoska armia walczyła na terytorium Jugosławii, Afganistanu, Iraku i Libii;
- Marynarka Wojenna Włoch - ponad 60 okrętów wojskowych, w tym dwa unikalne lotniskowce, które nie mają analogów w Europie Zachodniej: są wyposażone w systemy obrony powietrznej krótkiego zasięgu i pociski przeciw okrętom;
- We włoskich bazach wojskowych 50 amerykańskich sił powietrznych jest przechowywanych; 20 z tych bomb jest przeznaczonych do użycia przez armię włoską;
- Obowiązki carabinieri z podziału jednostek specjalnych obejmują: ochronę środowiska, zdrowie i pracę, walkę z fałszerzami, ochronę zabytków, kontrolę standardów produkcji żywności;
- Włoska armia nadal ma pułk kirasierów, Gwardię Honorową Prezydenta Republiki Włoskiej. Biorąc udział w paradach, mogą nosić historyczne pancerze i hełmy z piórami oraz, oczywiście, białe legginsy;
- Carabinieri jako elitarny typ żołnierzy muszą nieustannie poprawiać swoją kondycję fizyczną i doskonalić umiejętności zawodowe, w tym doskonalić szkolenie przeciwpożarowe i górskie.
