Gajusz Juliusz Cezar (Gajusz Iuliusz Cezar) - dowódca, polityk, pisarz, dyktator, arcykapłan starożytnego Rzymu. Pochodził ze starożytnego rzymskiego klanu klasy rządzącej i konsekwentnie szukał wszystkich stanowisk rządowych, kierował linią opozycji politycznej wobec senatorskiej arystokracji. Był miłosierny, ale wysłał do egzekucji wielu swoich głównych przeciwników.
Biografia
Rod Yuliev pochodził ze szlachetnej rodziny, która według legendy pochodziła od bogini Wenus.
Matka Juliusz Cezar - Aureliusz Kotta (Avrelia Kotta) pochodziła ze szlachetnego i zamożnego rodu Aureliusza. Moja babcia ze strony ojca pochodziła ze starożytnej rzymskiej rodziny Marciev (Marcii). Ancus Marcius był czwartym królem starożytnego Rzymu od 640 do 616. Pne e.
Dzieciństwo i młodość
Dokładne dane dotyczące czasu urodzenia cesarza nie dotarły do nas. Dziś powszechnie przyjmuje się, że urodził się w 100 rpne e.Jednak niemiecki historyk Theodor Mommsen (Theodor Mommsen) uważa, że był to 102 pne. e., a francuski historyk Jerome Carcopino (Jerome Carcopino) wskazuje na 101 pne. e. Urodziny uważa się za 12 i 13 lipca.
Dzieciństwo Guya Juliusa minęło w biednym starożytnym rzymskim regionie Subura (Subura). Rodzice dali swojemu synowi dobre wykształcenie, studiował grecki, poezję i oratorium, nauczył się pływać, jeździł na koniu i rozwijał się fizycznie. W 85 pne e. rodzina straciła żywiciela rodziny i po inicjacji Cezar został głową rodziny, ponieważ żaden ze starszych męskich krewnych nie przeżył.
- Radzimy przeczytać o najfajniejszych rzymskich cesarzach
Rozpocznij karierę polityczną
W Azji
W latach 80. pne e. wódz Lucjusz Korneliusz Cinna (Lucjusz Korneliusz Cinna) zaproponował osobę płomienną Guy Julius (flamines), kapłana boga Jowisza. Ale w tym celu musiał się ożenić zgodnie z uroczystym starożytnym obrzędem konfarracji (confarreatio), a Lucjusz Korneliusz wybrał Cezara, aby poślubił swoją córkę Cornelię Cinilla (Cornelia Cinilla). W 76 pne. e. para miała córkę, Julię (Ivlia).
Dziś historycy nie są już pewni, że odprawią rytuał inauguracji Juliusza. Z jednej strony uniemożliwiłoby mu to angażowanie się w politykę, ale z drugiej strony nominacja była dobrym sposobem na wzmocnienie pozycji Cezarów.
Po zaręczynach Guya Juliusa i Kornelii doszło do zamieszek w oddziałach, a wojsko zaatakowało Cinnu, został zabity. Powstała dyktatura Lucjusza Korneliusza Sulli, po czym Cezar, jako krewny przeciwnika nowego władcy, został zdelegalizowany. Nie posłuchał Sulli, odmówił rozwodu z żoną i opuścił Rzym. Dyktator długo szukał nieposłusznej osoby, ale z czasem zlitował się nad nim na prośbę swoich krewnych.
Cezar wkrótce dołączył do Marka Minucjusza Thermusa, gubernatora rzymskiej prowincji Azji Mniejszej w Azji.
Dziesięć lat temu jego ojciec był na tej pozycji. Juliusz stał się ekwiwalentem Marka Minucjusza, który walczył konno jako patrycjusz. Pierwszym zadaniem, które Term rzucił swoim konturem, było negocjowanie z królem Bitynii Nycomedem IV. W wyniku udanych negocjacji władca przenosi Thermae do flotylli, aby zająć miasto Mytlene na wyspie Lesbos, która nie zaakceptowała wyników pierwszej wojny mitrydatów (89-85 pne) i oparła się ludowi rzymskiemu. Miasto zostało pomyślnie zdobyte.
Za operację na Lesbos Guy Julius otrzymał cywilną koronę - nagrodę wojskową, a Mark Minucius zrezygnował. W 78 r.p.n.e. e. we Włoszech umiera Lucjusz Sulla, a Cezar postanawia wrócić do ojczyzny.
Wydarzenia rzymskie
W 78 r.p.n.e. e. dowódca wojskowy Mark Lepidus (Marcus Lepidus) zorganizował zamieszki Włochów (Italici) przeciwko prawom Lucjusza. Cezar nie przyjął zaproszenia do zostania członkiem. W latach 77-76. Pne Guy Julius próbował potępić zwolenników Sulli: polityka Corneliusa Dolabellę (Cornelius Dolabella) i dowódcę Anthony'ego Hybrida (Antonius Hybrida). Ale mu się nie udało, pomimo błyskotliwych oskarżeń.
Następnie Juliusz postanowił odwiedzić wyspę Rodos (Rhodus) i szkołę retoryki Apolloniusa Molona, ale po drodze został schwytany przez piratów, skąd następnie został uratowany przez ambasadorów Azji za pięćdziesiąt talentów. Chcąc zemsty, były jeniec wyposażył kilka statków i schwytał piratów, wykonując je krucyfiksem. W 73 g. Pne. e. Cezar został włączony do kolegialnego ciała papieży, gdzie wcześniej rządził jego wujek Gajusz Aureliusz Cotta.
W 69 pne. e. zmarła podczas porodu drugiego dziecka małżonka Cezara - Kornelii, dziecko też nie przeżyło. W tym samym czasie ginie także ciotka Cezara, Julia Maria. Wkrótce Guy Julius zostaje rzymskim zwykłym sędzią (magistratus), co daje mu możliwość wejścia do Senatu. Został wysłany do dalekiej Hiszpanii (Hispania Ulterior), gdzie zajął się sprawami finansowymi i realizował zadania Proroka Antistiusa Vetusa.
W 67 pne e. Cezar poślubił Pompeję Sullę, wnuczkę Sulli. W 66 roku p.n.e. e. Guy Julius zostaje dozorcą najważniejszej drogi publicznej w Rzymie - Appian Way (Via Appia) i finansuje jej remont.
College of Magistrates and Elections
W 66 roku p.n.e. e. Guy Julius zostaje wybrany do magistratu Rzymu. Do jego obowiązków należy rozbudowa budownictwa w mieście, wspieranie handlu i wydarzeń towarzyskich. W 65 r.p.n.e. e. prowadził tak pamiętne rzymskie igrzyska z udziałem gladiatorów, że zdumiał swoich wyrafinowanych mieszczan.
W 64 r.p.n.e. e. Guy Julius był szefem Sądowej Komisji ds. Postępowań Karnych Quaestiones perpetuae, która pozwoliła mu wezwać do wymiaru sprawiedliwości i ukarać wielu sługusów Sulli.
W 63 roku p.n.e. e. Kwintus Metellus Pius zmarł, uwalniając życie Wielkiego Papieża (Pontifex Maximus). Cezar decyduje się kandydować. Przeciwnikami Guya Juliusa są konsul Quintus Catulus Capitolinus i dowódca Publius Vatia Isauricus. Po licznych łapówkach Cezar wygrywa wybory z dużym marginesem i przenosi się na Świętą Drogę (via Sacra) w oficjalnej siedzibie papieża.
Zaangażowanie w spisek
Za 65 i 63 lata. Pne e. jeden z konspiratorów politycznych, Lucjusz Sergiusz Catilina, podjął dwie próby przeprowadzenia zamachu stanu. Marek Tullius Cyceron, przeciwnik Cezara, próbował oskarżyć go o spisek, ale nie mógł dostarczyć niezbędnych dowodów i nie udało mu się. Marcus Porcius Cato, nieformalny przywódca rzymskiego Senatu, również zeznawał przeciwko Cezarowi i zmusił Guy Juliusa do opuszczenia Senatu w pogoni za zagrożeniami.
Pierwszy triumwirat
Pretura
W 62 r.p.n.e. e. korzystając z uprawnień pretora Cezar chciał przenieść rekonstrukcję planu Jowisza Kapitolińskiego (Iuppiter Optimus Maximus Capitolinus) z Quintus Catulus Capitolinus do Gnee Pompeius Magnus, ale Senat nie poparł tego projektu.
Po propozycji popieranej przez Cezara, trybuna Kwintusa Caeciliusa Metellusa Neposa, aby wysłać Pompejusza z wojskami do Rzymu w celu pacyfikacji Catiliny, Senat odwołał zarówno Kwintusa Tsitseliyę, jak i Gajusza Juliusza ze swoich stanowisk, ale drugi został szybko przywrócony.
Jesienią odbył się proces przeciwko spiskowcom Catiliny. Jeden z jego członków, Lucjusz Iulius Vettius, który był przeciwnikiem Cezara, został aresztowany, podobnie jak sędzia Novius Nigerus, który przyjął raport.
W 62 r.p.n.e. e. Żona Cezara Pompejusz zorganizowała w ich domu święto Dobrej Bogini (Bona Dea), w którym mogły wziąć udział tylko kobiety. Ale jeden z polityków, Publius Clodius Pulcher, wyjechał na wakacje, przebrał się za kobietę i chciał spotkać się z Pompejuszem. Senatorowie dowiedzieli się, co się stało, uznał to za wstyd i zażądali procesu. Guy Julius nie czekał na wynik procesu i rozwiódł się z Pompejuszem, aby nie ujawnić publicznie swojego życia. Ponadto małżonkowie nie mieli spadkobierców.
W dalekiej Hiszpanii
W 61 pne e. Wyjazd Guy'a Juliusa do dalekiej Hiszpanii jako propagatora został odłożony na długi czas z powodu obecności dużej liczby długów. Komandor Mark Licinius Crassus (Marcus Licinius Crassus) poręczył Guya Juliusa i zapłacił część jego pożyczek.
Kiedy nowy właściciel przybył do miejsca przeznaczenia, stanął w obliczu niezadowolenia mieszkańców rzymskich władz. Cezar zgromadził oddział milicji i rozpoczął walkę z „bandytami”. Dowódca z dwunastotysięczną armią podszedł do pasma górskiego Serra da Estrela i nakazał stamtąd wyjechać. Nie chcieli się ruszyć, a Guy Julius ich zaatakował. Górale przez Ocean Atlantycki udali się na wyspy Berlenga, zabijając wszystkich swoich prześladowców.
Ale Cezar, po serii przemyślanych operacji i strategicznych manewrów, wciąż podbija popularny opór, po czym otrzymał honorowy tytuł wojskowy cesarza (imperatora), zwycięzcy.
Guy Julius rozpoczął aktywną działalność w codziennych sprawach podległych sobie ziem. Przewodniczył rozprawom sądowym, wprowadził reformy podatkowe i wyeliminował praktykę poświęcenia.
W okresie działalności w Hiszpanii Cezar był w stanie spłacić większość swoich długów dzięki bogatym darom i łapówkom mieszkańców bogatego południa. Na początku 60 rpne e. Guy Julius przedwcześnie wycofuje swój autorytet i wraca do Rzymu.
Triumwirat
Pogłoski o zwycięstwach proroka wkrótce dotarły do Senatu, a jego członkowie uważali, że powrocie Cezara powinien towarzyszyć triumf (triumf) - uroczyste wejście do stolicy. Ale zanim triumfalne wydarzenie się zakończyło, Guy Julius, zgodnie z prawem, nie mógł wejść do miasta. A ponieważ planował także wziąć udział w nadchodzących wyborach na stanowisko konsula, w których wymagana była jego osobista obecność, dowódca odmawia triumfu i rozpoczyna walkę o nowe stanowisko.
Przekupując wyborców, Cezar zostaje jednak konsulem, a wraz z nim wygrywa w wyborach Mark Kalpurnius Bibulus.
W celu wzmocnienia własnej pozycji politycznej i istniejącej władzy, Cezar zawiera tajny spisek z Pompejuszem i Krassusem, jednocząc dwóch wpływowych polityków o przeciwnych poglądach. W wyniku spisku pojawia się potężny związek przywódców wojskowych i polityków, zwany Pierwszym Triumwiratem (triumviratus - „związek trzech mężów”).
Konsulat
We wczesnych dniach konsulatu Cezar zaczął przedstawiać Senatowi nowe rachunki. Pierwszym z nich było prawo rolne, zgodnie z którym biedni mogli otrzymywać ziemię od państwa, które kupowali od dużych właścicieli ziemskich. Przede wszystkim ziemię przekazano dużym rodzinom. Aby zapobiec spekulacjom, nowi właściciele ziemscy nie mieli prawa odsprzedawać działek przez następne dwadzieścia lat. Drugi rachunek związany z opodatkowaniem rolników w prowincji Azji, ich składki zostały zmniejszone o jedną trzecią. Trzecie prawo dotyczyło łapówek i wymuszeń; zostało przyjęte jednogłośnie, w przeciwieństwie do dwóch pierwszych.
Aby zacieśnić więzi z Pompejuszem, Guy Julius dał za niego córkę Julię. Sam Cezar po raz trzeci decyduje się na ślub, tym razem jego żona zostaje Calpurnią, córką Lucjusza Calpurni Piso Cezonina.
Proconsul
Wojna żółciowa
Kiedy Gajusz Juliusz, po wyznaczonym terminie, zrezygnował z funkcji konsula, kontynuował podbój ziemi dla Rzymu. Podczas wojny galijskiej (Bellum Gallicum) Cezar, wykazując się niezwykłą dyplomacją i strategią, umiejętnie wykorzystał różnice między przywódcami galijskimi. W 55 pne e. pokonał Niemców, którzy przekroczyli Ren (Rhein), po czym w ciągu dziesięciu dni zbudował most o długości 400 metrów i zaatakował ich, pierwszy w historii Rzymu. Pierwszy rzymski dowódca zaatakował Wielką Brytanię, gdzie przeprowadził kilka genialnych operacji wojskowych, po których został zmuszony do opuszczenia wyspy.
W 56 pne. e. w Lukce odbyło się regularne spotkanie triumfów, na którym postanowiono kontynuować i rozwijać wzajemne poparcie polityczne.
Do 50 pne e. Guy Julius stłumił wszystkie bunty, całkowicie podporządkowując Rzym swoim dawnym terytoriom.
Wojna domowa
W 53 pne e. Krassus umiera, a triumwirat przestaje istnieć. Pomiędzy Pompejuszem a Juliuszem rozpoczęła się walka. Pompejusz został szefem rządów republikańskich, a Senat nie rozszerzył uprawnień Guya Juliusa w Galii. Następnie Cezar postanawia wzniecić bunt. Gromadząc żołnierzy, którzy byli bardzo popularni, przekracza granicę rzeki Rubicone i nie widząc oporu, zdobywa niektóre miasta. Przerażony Pompejusz i jego bliscy senatorzy uciekają ze stolicy. Cezar zaprasza pozostałych członków Senatu do wspólnego rządzenia krajem.
W Rzymie Cezar zostaje mianowany dyktatorem. Próby Pompejusza, aby zapobiec katastrofie Guy Juliusa, zbieg został zabity w Egipcie, ale Cezar nie przyjął głowy wroga jako daru, opłakiwał swoją śmierć. Będąc w Egipcie, Cezar pomaga królowej Kleopatrze (Kleopatrze), podbija Aleksandrię (AIskandariya), w Afryce Północnej dołącza do Rzymu Numidia (Numidia).
Zabijanie
Powrótowi Guy Juliusa do stolicy towarzyszy wspaniały triumf. Nie oszczędza na nagradzaniu żołnierzy i dowódców, organizuje biesiady dla mieszkańców miasta, organizuje gry i imprezy publiczne. W ciągu następnych dziesięciu lat został ogłoszony „cesarzem” i „ojcem ojczyzny”. Publikuje wiele ustaw, w tym ustawę o obywatelstwie, o strukturze państwa, przeciwko luksusowi, o bezrobociu, w kwestii darmowego chleba, zmienia system liczenia czasu i inne.
Cezar był czczony i obdarzany wielkimi zaszczytami, wznosząc swoje posągi i malując portrety. Miał najlepsze bezpieczeństwo, był osobiście zaangażowany w mianowanie ludzi na stanowiska rządowe i ich usuwanie.
Wśród republikanów rosło niezadowolenie z polityki i zachowania Cezara. Został oskarżony o relacje z królową Kleopatrą, która przeprowadziła się do stolicy. Następnie Marcus Junius Brutus i Gaius Cassius Longinus rozpoczęli spisek, aby zabić dyktatora.
15 marca, 44 pne e. na spotkaniu Senatu Brutus rzucił sztyletem w Cezara i zmarł. Jedynym spadkobiercą Juliusza Cezara był jego wnuk, Oktawian August, adoptowany przez niego. Przeczytaj serię artykułów o zabójstwie Cezara i powstaniu Oktawina.
