Lago Maggiore (włoski: Lago Maggiore) jest jednym z czterech wielkich włoskich jezior. Dosłowne tłumaczenie nazwy zbiornika brzmi jak „duże jezioro”. I to jest prawdziwa prawda. Położone na samej górze „buta” Lago Maggiore myje swoje wody ziemiami włoskimi i szwajcarskimi. Osłonięte przez pasmo górskie Alp przed ostrym wpływem świata zewnętrznego, Maggiore słynie z doskonałego łagodnego klimatu, czystych wód i zapierających dech w piersiach widoków. Od czasu do czasu puszysta mgła schodzi ze szczytów górskich nad jezioro, co daje szczególny akcent tajemnicy.
Geografia
Jezioro jest wypełnione naturalnym wykopem, położonym wśród gór alpejskich. Ulga zapewniła Lago Maggiore dziwną sylwetkę. Kształt stawu jest bardzo podobny do węża, misternie wijącego się w wodzie. Parametry tego „węża” są imponujące: szerokość jeziora wynosi 10 km, długość 60 km, powierzchnia wody 212 km2, wysokość nad poziomem morza - 193 m, głębokość - około 370 m.
Na mapie Włoch jezioro odnotowano w dwóch regionach: Lombardii (włoski. Lombardia) i Piemoncie (włoski. Piemont). Na terytorium Szwajcarii rwąca rzeka Ticino (niemiecki Tessin, włoski. Ticino) wpada do wód Maggiore, aby kontynuować podróż przez ląd włoski pod tą samą nazwą. Jezioro jest również zasilane przez rzekę Cannobino (w języku włoskim: Cannobino). Rzeka Toce (włoski: Toce) zapewnia komunikację między jeziorami Maggiore i Orta (włoski. Largo d'Orta). Wiele małych rzek ma swój początek w basenie malowniczej góry Lago Maggiore, która nie zamarza nawet zimą.
Kontury jeziora, tworząc nieoczekiwane zakręty, nadały Maggiore wyjątkową cechę - obecność wysp archipelagów. Mała kraina otoczona wodami jeziora wygląda bardzo kolorowo i od dawna opanowana jest przez lokalnych mieszkańców. Na wodach Włoch „zamieszkują” dwie grupy wysp: zamki Cannero (włoski Castelli di Cannero) i wyspy Borromee (włoski Isole Borromee).
Historia imienia Lago Maggiore
Z czasem odwieczne plemiona wybrały hojny region nad jeziorem, który ostatecznie został zastąpiony przez koczowniczych Celtów. Najstarsza nazwa jeziora nie pozostawiła śladu na stronach książek historycznych. Ale wraz z przybyciem Imperium Rzymskiego do Lombardii zbiornik otrzymał wspaniałą nazwę - Big Lake (łac. Lacus Maximus).
W epoce średniowiecza wybrzeże zbiornika zaczęło aktywnie się osiedlać. Na zboczach gór pojawiły się pola i gaje uprawne, winnice i domy prostych chłopów. W najbardziej malowniczych zakątkach rosły zamki panów i postaci kościelne. W tym okresie jezioro zyskało nową nazwę - Verbano (włoski: Verbano). Pachnące zarośla werbeny nadały nazwę nie tylko jezioru, ale także całej prowincji w regionie Piemontu przylegającym do zbiornika.
Na początku XIX wieku cesarz Napoleon błyskawicznie przedarł się przez Alpy na północ Włoch. Dzięki strategicznej lokalizacji jeziora na drodze żołnierzy wielkiego dowódcy staw uzyskał dobrze utwardzoną drogę. Wkrótce uroki łagodnego klimatu i czystej natury przyciągnęły bogatych włoskich arystokratów. „Lokalna” nazwa jeziora nie zrobiła wrażenia na kapryśnych bogaczach, dlatego na pierwszy plan wysunęła się bardziej harmonijna nazwa - Lago Maggiore.
Zabytki
Okolice jeziora Maggiore to niezwykle malownicze miejsca: górskie krajobrazy, wspaniałe widoki na jezioro, piękne wille, pałace i ogrody botaniczne. Niezwykle ciepły klimat utrzymuje temperaturę powietrza w granicach + 22 ... + 28 0Od maja do października, co przyczynia się do wypełnienia miejscowości wypoczynkowych nad brzegiem Maggiore turystami. Fani sportów ekstremalnych będą mogli wspinać się po górach, jeździć na nartach i snowboardzie, skakać ze spadochronem lub dołączyć do grona windsurferów. W ruchu są też jazda na rowerze, jazda konna, żeglarstwo i ekscytujące wycieczki do niezapomnianych miejsc.
Jakie cuda warto odwiedzić za wszelką cenę?
Jednym z najbardziej znanych kurortów w dolinie jeziora Maggiore jest miasto Stresa. Miasto położone jest na zachodnim brzegu jeziora w prowincji Verbano. Europejscy turyści odkryli ten ośrodek w XIX wieku. Współczesna Stresa starannie zachowuje wartości kulturowe z przeszłości. W mieście można podziwiać wille zbudowane w XIX-XX wieku. Większość pałaców i rezydencji lśni architekturą i zielonymi parkami. Chociaż natknąć się na nieruchomości, które popadły w ruinę. Ciemne ściany, oplecione niezmiennym bluszczem, ukazują podróżnikom inny aspekt piękna.
Villa Ducale
Do najsłynniejszych pałaców w Stresie należy Villa Ducale - Villa Ducale, zbudowana pod koniec XVIII wieku. W XIX wieku willa była rezydencją księżnej Elżbiety z Genui. Następnie rezydencja arystokratów została przywrócona i służyła jako kwatera główna zgromadzenia Rosemian. Odwiedzający willę będą mogli zajrzeć do Muzeum Zakonu i przespacerować się przez ogromny park oddalony o 13 km2pachnące aromaty kamelii, azalii, magnolii i innych roślin tropikalnych.
Villa Pallavichino
Villa Pallavicino znajduje się na przedmieściach Stresy. Pałac ten jest cenny w rozległym parku, w którym było miejsce na małą menażerię.
Kruche Margherityna
Kolejną niewątpliwą atrakcją Stresy jest charakter gastronomiczny. Kruche ciasteczka Margheritine (Le Margheritine) - wyjątkowy deser sprzedawany w kawiarniach i cukierniach w mieście. Został stworzony pod koniec XIX wieku przez lokalnego specjalistę kulinarnego, aby osłodzić usta przyszłej włoskiej królowej Margaricie, księżnej Sabaudzkiej. Możesz cieszyć się królewską ucztą lub kupić ją jako pamiątkę wyłącznie w tym ośrodku!
Ponadto Stresa ma dobry port. Łodzie i promy odpływające z nabrzeży miasta regularnie prowadzą na archipelagi wyspowe jeziora Maggiore. A na placu Lia (Piazzalle Lido) turyści mogą wsiąść do kolejki linowej, zabierając swoje taksówki wysoko w góry na szczyt Mottarone (Mottarone).
Wyspy Borromee
Zaledwie pół kilometra wody dzieli Stresę od grupy wysp Borromee, co daje doskonałą okazję na wycieczkę po jeziorze i podziwianie widoków niezwykłych zabytków. Pięć małych wysp od wieków odsłoniło skaliste grzbiety w zatoce u zachodniego wybrzeża Maggiore. W XVII wieku szlachetna rodzina szlachty mediolańskiej Borromeo zwróciła płonące oczy ku bezużytecznym kamieniom, wybielającym środek niebieskiej powierzchni jeziora.
Na wyspach o powierzchni około 20 hektarów firmamentu, otoczonych względnie spokojnymi wodami, postanowiono przekształcić się w kwitnące kamee. Pierwszą wyspą do opanowania była Isola Bella - „Piękna wyspa”. Konieczne były znaczne wysiłki, aby nadać skalistemu klifowi piękno: wszystko sprowadzono z wybrzeża Largo Maggiore na żyzną warstwę lądu.
W 1632 r. Karol III Boromeusz rozpoczął budowę pałacu, który zamierzał przedstawić swojej żonie Isabelli. Jednak za ukończenie budowy odpowiedzialni byli już jego synowie. Dziś pałac Borromeo jest otwarty dla publiczności i uderza w wyobraźnię bogatymi wnętrzami i kolekcją dzieł sztuki.
Ogród zorganizowany w formie kamiennych schodów wygląda nie mniej malowniczo. Dziesięć dużych tarasów schodzi ze szczytu wyspy na samą krawędź wody. Zimozielone drzewa i najpiękniejsze i pachnące kwiaty migoczą jasno na tle szarego kamienia.
W XVIII-XIX wieku tak znane osoby jak Napoleon Bonaparte z żoną i księżna Karolina Walii przechadzały się po korytarzach pałacu i ogrodowych tarasów.
Madre Island
Wyspa Madre (Isola Madre) - „Wyspa matki”. Ma największą powierzchnię wśród swoich odpowiedników na archipelagu. Na terenie Madre został zbudowany pałac, który do dziś jest doskonale zachowany. W XIX wieku nobilitował ją piękny ogród w stylu angielskim. W ogrodzie botanicznym wyspy zachowała się palma, którą posadzono podczas jej założenia w 1858 roku!
Wyspa Pescatori
Wyspa Pescatori (Isola dei Pescatori) - „wyspa rybaków”. Mały kawałek ziemi, około 350 m długości i tylko 100 m szerokości. Ta wyspa całkowicie zasługuje na swoją nazwę: dawno temu istniała osada zwykłych ludzi - rybaków. Pomimo miniatury kilka hoteli jest wygodnie zlokalizowanych na wyspie. Na przykład w Albergo Verbano, składającym się tylko z 12 pokoi, zakochane pary często zatrzymują się i organizują bankiety weselne.
Dwa pozostałe elementy archipelagu to Rafa Marghera (Scoglio della Malghera) i wyspa St. Giovanni (Isolino di San Giovanni) ma bardzo skromny rozmiar i jest mało interesujący dla turystów. Chociaż Marghera nazywana jest bardzo romantyczną - „wyspą miłości”.
Verbania
Jeśli wybierzesz się na pełną wycieczkę po najpiękniejszych i najbardziej zielonych zakątkach wybrzeża jeziora Maggiore, omijanie miasta Verbania będzie wielką zbrodnią. To miasto jest stolicą prowincji Verbano, więc obejmuje dość duże terytorium. Verbania jest znana jako miejsce corocznego festiwalu sztuki (muzyka klasyczna, literatura itp.). A dla podróżników i turystów obszar ten jest cenny ze względu na podzielony ogromny ogród botaniczny Ville Taranto (Villa Taranto).
Za powstanie tak imponującego parku przyrody włoski kurort powinien podziękować szkockiemu kapitanowi wojennemu Neilowi McEacharnowi. Odważny Szkot zakochał się w soczystym pięknie włoskich ziem w czasach swojej młodości. Po spłaceniu długów w swojej ojczyźnie kapitan Mac Echarn wykorzystał część swojej fortuny na zakup willi La Crocetta, położonej nad brzegiem góry Maggiore. Z czasem emerytowani żołnierze musieli wykupić ziemię sąsiadującą z willą, aby osiągnąć wcielenie, które wcześniej wymyślił o projekcie. Rozbudowa gospodarstw i reorganizacja terytoriów zajęły dziesięć lat. W 1940 r. Mac Eharn oficjalnie nazwał swoją posiadłość Villa Taranto, na cześć jednego z jego przodków, i aktywnie uczestniczył w pracach w ogrodzie botanicznym.
W 1952 r. Pierwsi goście weszli na ścieżki najpiękniejszych ogrodów europejskich. Ogrody zdobione w formie tarasów zajmują 16 hektarów ziemi. Drzewa liściaste, ogromne sosny, rododendrony, magnolie, egzotyczna flora z całego świata zostały starannie dostosowane do warunków szklarniowych u podnóża Alp. Ogród podzielony jest na kilkadziesiąt ścieżek na sekcje tematyczne.
Tulipany, azalie, kamelie, stawy z liliami wodnymi, inne dziwaczne kwiaty i krzewy kwitną w ogrodzie botanicznym z setkami bogatych kolorów.
Budynek willi elegancko zdobi park, ale odwiedzający są tam zobowiązani. Villa Taranto służy jako rezydencja lokalnego prefektury policji, dzięki czemu można podziwiać jej piękno tylko z daleka.
Po spacerze po ogrodzie botanicznym podróżni mogą przyjrzeć się innym. atrakcje Verbania: Willa św. Remigio (San Remigio), oratorium z XII wieku, kościół Madonna di Campagna, zbudowany w XVI wieku, przykład architektury barokowej XVI wieku - pałac Palazzo Dugnani, Villa Julia ( Villa Giulia), zbudowany w XIX wieku i słynie z pięknej architektury i angielskiego ogrodu.
Podróżując po Piemoncie, nie zapomnij o innej grupie wysp zwanej Zamkami Cannero. Tak zwane zamki to pozostałości fortyfikacji wzniesionych na małych wyspach w pobliżu Riwiery Cannero w XI-XII wieku. Kamienne forty odegrały dużą rolę podczas wojen wewnętrznych między podzielonymi włoskimi miastami-państwami.
W XV-XVI wieku namiętności między wyznawcami władzy papieskiej a ich przeciwnikami stały się niezwykle intensywne. Zamki przechodziły z rąk do rąk między przeciwnymi stronami. Pod koniec konfliktu zniknęła potrzeba umocnień wojskowych na środku jeziora. Stopniowo fortyfikacje popadały w ruinę. W tej chwili turyści mogą podziwiać pozostałości potężnych niegdyś budowli, które z ulgą wyróżniają się na tle błękitnego nieba i ciemnoniebieskich wód Maggiore.
Klasztor Santa Caterina del Sasso
Klasztor Santa Caterina del Sasso jest uważany za najbardziej niedostępną atrakcję w dolinie Maggiore. Nowicjusze z klasztoru wyznawali prawdziwie pustelniczy styl życia, więc zorganizowali swoje mieszkanie na prawie czystym klifie. Klasztor zaczął powstawać w XIII wieku i poświęcony męczennikowi Świętej Katarzynie Aleksandryjskiej. W XVI wieku zawaliła się część skały wiszącej nad klasztorem i świątyniami. Na pamiątkę tego tragicznego wydarzenia nowicjusze klasztoru dodali końcówkę „del sasso” - „kamień” do imienia wielkiego męczennika.
W czasach współczesnych na terenie klasztoru Santa Caterina del Sasso znajduje się muzeum. Odwiedzający będą mogli podziwiać freski z XIV wieku i nasycone pokojem i dobrocią. Do klasztoru możesz dostać się zarówno drogą wodną, jak i lądową. Wizyta w muzeum jest całkowicie darmowa!
Od 1993 r. Rezerwat przyrody Sacro Monte di Giffa znajduje się pod ochroną Światowego Funduszu UNESCO. Święta Góra stoi w Largo Maggiore i kryje barokowy kompleks kościelny w XVII-XVIII wieku na stromych wzgórzach. Kaplice, w których można dotknąć wieczności i zajrzeć do siebie, otoczone są rozległym parkiem rezerwowym. 200 hektarów ziemi pokrytej lasami i łąkami, wyposażonych w kolorowe drzewostany z informacjami. A w głębi rezerwatu leży tajemnicze Jezioro Czarownicy!
Jak się tam dostać
Ścieżkę do kurortów Largo Maggiore najlepiej ułożyć z Mediolanu. Połączenie kolejowe łączy Mediolan z Verbanią i Stresą. Pociąg to szybki, ekonomiczny i wygodny sposób na dotarcie do górskiego jeziora.
Zobacz instrukcje zakupu biletu kolejowego we Włoszech. Na oficjalnej stronie internetowej kolei włoskiej www.trenitalia.com można z góry sprawdzić rozkład opłat za bilety. Na przykład pociąg ze stacji Milano Centrale do Verbania-Pallanza kursuje prawie co godzinę i kosztuje 8,9 euro.
Jeśli cel Twojej wizyty leży poza głównymi miastami, takimi jak Verbania i Stresa, możesz skorzystać z usług autobusów lub znaleźć odpowiednią opcję wynajmu samochodu na stronie auto.italy4.me. Wysoce rozwinięty jest także transport wodny.
Maggiore jest powszechnie otwarty na wysyłkę. Dzięki statkom Navigazione Largo Maggiore możesz dotrzeć do najdalszego zakątka jeziora, podziwiając inspirującą scenerię.
To wszystko. Mamy nadzieję, że twoje wrażenia z jeziora Largo Maggiore przerosną nawet najśmielsze oczekiwania. Życzymy wspaniałych wakacji! Nie zapomnij zabrać ze sobą aparatu i wymiennej karty flash.
