1 listopada Włochy obchodzą święto narodowe - Dzień Wszystkich Świętych (Tutti I Santi). Tego dnia wielu Włochów pójdzie do kościoła, a jeszcze więcej pójdzie na cmentarze, gdzie pochowani są ich bliscy i kochani ludzie, aby się tam modlić, zapalić świecę i przynieść świeże kwiaty.
Z reguły włoskie cmentarze są bardzo, bardzo do siebie podobne. Znajdują się na obrzeżach miast i wsi. Warto zauważyć, że terytoria te nie należą do kościoła, ale do władz lokalnych. Przed przybyciem Napoleona ludzie we Włoszech byli pochowani zgodnie z różnymi tradycjami i obyczajami, ale Bonaparte wprowadził jednolite zasady, które zostały zapisane w dekrecie z 1804 r., Zgodnie z którym zabroniono sprowadzania ciał na ziemię w granicach miasta.
Dziś włoskie cmentarze mają wspólną strukturę: rzędy grobów z marmurowymi płytami, pośrodku których znajdują się fotografie zmarłych, które praktycznie „jeden na jednego” odzwierciedlają tradycje starożytnych Etrusków i wczesnych chrześcijan. Niemniej jednak wielu Włochów często zwraca się do mistrzów z prośbą o wzniesienie cudownej rzeźby na cześć zmarłego bliskiego lub zbudowanie dla niego specjalnego grobowca, więc włoskie cmentarze są czasami tak zaskakujące swoim pięknem, a nawet przypominają skansen. Nawiasem mówiąc, są one uważane za takie, nazywane są Cimiteri Monumentali (Monumental Cemeteries) i są uwzględnione w ścieżkach turystycznych oznaczonych jako „obowiązkowa wizyta”.
Wybraliśmy dziesięć najpiękniejszych i najbardziej imponujących cmentarzy monumentalnych we Włoszech.
Monumental Cemetery Staglieno, Genua
Monumentalny cmentarz Staglieno w Genui (Cimitero monumentale di Staglieno, Genua) jest jednym z najbardziej znanych i popularnych miejsc pochówku wśród turystów. Cmentarz ten słynie z niesamowitych rzeźb rozrzuconych na rozległym terytorium, o powierzchni ponad 1 kilometra kwadratowego, co czyni go jednym z największych w Europie. Projekt utworzenia tego miejsca został zatwierdzony przez lokalne władze w 1835 r., A główny architekt miasta Carlo Barabino rozpoczął jego realizację. Ale nie było mu przeznaczone dokończyć tego, co podjął: w tym samym roku mistrz zmarł z powodu strasznej epidemii zarazy, która zaatakowała miasto.
- Przydatny artykuł: zabytki Genui
Dlatego budowy cmentarza miejskiego w 1844 r. Podjął się uczeń Barabina, Giovanni Battista Resasco. 2 stycznia 1851 r. Prace zostały zakończone. W tym czasie Genua stała się znaczącym centrum kulturalnym kraju, gromadzili się tam najzdolniejsi umysły i przedstawiciele najwyższej szlachty. Realizując cel polegający na pozostawieniu pewnego rodzaju dziedzictwa, stworzyli kulturę sztuki pogrzebowej, wykonując rzeźby, które ich wyznawcy wznosiliby na grobach.
Na monumentalnym cmentarzu w Staglieno znajdziesz grób żony Oscara Wilde'a, Constance Lloyd, Ferruccio Parri, Giuseppe Mazzini i wielu innych.
Monumentalny cmentarz Mediolanu
Ten cmentarz jest jednym z dwóch największych w mieście. Drugim ważnym miejscem pochówku jest Cimitero Maggiore. Monumentalny cmentarz Mediolanu (Cimitero Monumentale di Milano) został zbudowany przez architekta Carlo Machiachini, który chciał, aby był on przedłużeniem Cimitero Maggiore.
Wiele znalezionych tu rzeźb powstało na pamiątkę tak znanych Włochów, jak Arturo Martini (Arturo Martini), Lucio Fontana (Lucio Fontana), Medardo Rosso (Medardo Rosso) i wielu innych.
Bezpośrednio przy głównym wejściu znajduje się imponujący, masywny budynek wykonany z marmuru i kamienia, w którym znajdują się groby honorowych obywateli, w tym pisarza Alessandro Manzoniego.
Sam cmentarz jest podzielony na kilka sektorów: dla chrześcijan i dla zmarłych, którzy za życia byli wyznawcami innych religii. Warto zauważyć, że słynni muzycy Corelli, Verdi i Toscanini zostali pochowani na nekropolii w Mediolanie.
Monumentalny cmentarz Certosa w Ferrarze
Monumentalny cmentarz Certosa w mieście Ferrara (Cimitero Monumentale della Certosa di Ferrara) znajduje się bezpośrednio w obrębie murów miejskich i szczyci się pięknym kościołem San Cristoforo alla Certosa (Chiesa di San Cristoforo). Niesamowity kompleks pierwotnie uważany był za klasztor kartezjański, ale po zamknięciu go podczas schwytania Włoch przez Napoleona, został przejęty przez władze miasta i przekształcony w cmentarz w 1813 roku.
Monumentalny cmentarz Misericodia
W Mericodia cmentarz (Cimitero Monumentale della Misericordia) został zbudowany gdzieś między 1855 a 1856 rokiem według projektu Giovacchino Callai. Na jego terytorium znajdują się trzy kaplice z imionami św. Józefa, św. Sebastiana i św. Tobiasa z otwartą galerią. Budynki kaplicy zostały później rozbudowane, a w latach 1906–1946 architekt Galileo Chini dodał na cmentarzu kopułę i centralny łuk. W czasach, gdy Florencja była stolicą Włoch (1865–1860), to miejsce pochówku przyciągnęło uwagę szlachty florenckiej, a następnie sławnych rzeźbiarzy. Znajdziesz tutaj popiersia i nagrobki o niesamowitym pięknie, a także niezwykłe grobowce.
Monumentalny cmentarz Perugii
Monumentalny cmentarz w Perugii (Cimitero Monumentale di Perugia) znajduje się przy Via Enrico dal Pozzo, w pobliżu kościoła San Bevignate (Chiesa di San Bevignate). Decyzję o jego budowie podjął w 1849 r. Abp Gioacchino Pecci, który później został papieżem Leonem XIII. Pochowane tu nagrobki i groby przedstawicieli władz miasta są żywymi przykładami sztuki pogrzebowej.
Monumentalny cmentarz Certosa w Bolonii
Cmentarz Certosa (Cimitero Monumentale della Certosa di Bologna) w Bolonii to niegdyś klasztor kartuzów, założony w 1334 r. I zamknięty w 1797 r. Na polecenie Napoleona Bonaparte. W 1801 r. Dawny klasztor został przekształcony w monumentalny cmentarz miejski, który, nawiasem mówiąc, został napisany przez Byrona i inne klasyki. Pasja szlachty bolońskiej i urzędników do tworzenia rodzinnych krypt zamieniła cmentarz w skansen, który wielu turystów po przybyciu do miasta umieściło na liście pod nazwą „Must See”. Nawiasem mówiąc, odwiedzili go kiedyś tacy goście jak Lord Byron, Charles Dickens i Stendhal.
Monumentalny cmentarz w Caltagirone
Cmentarz ten, położony na Sycylii, został zbudowany w stylu gotyckim w drugiej połowie XIX wieku, aw 1931 roku został uznany za skarb narodowy. Monumentalny cmentarz w Caltagirone (Cimitero Monumentale di Caltagirone) zajmuje powierzchnię 170 akrów ziemi i jest podzielony na aż cztery ulice. Architekt tego miejsca, Giovan Battista Nicastro, zastosował skały, które łatwo znaleźć na Sycylii: biały kamień, ceramikę i materiały wulkaniczne. Na cmentarzu można zobaczyć piękne obrazy, ciekawe rzeźby, niesamowite freski, stworzone przez architekta Xaviera Fragapane, który pracował w stylu secesyjnym.
Monumentalny cmentarz w Mesynie
Cmentarz w mieście Messina (Cimitero Monumentale di Messina) na wyspie Sycylia, która jest ważnym i znanym „skansenem” we Włoszech. Nie można nie zauważyć, że jest uważany za drugi najpiękniejszy w kraju po cmentarzu Staglieno. W 1854 r., Podczas potężnego wybuchu cholery, która niespodziewanie nawiedziła Mesynę i inne miasta na Sycylii, lokalne władze poprosiły kilku architektów o stworzenie projektu nowego cmentarza o powierzchni 22 hektarów. W wyniku swoistego przetargu wygrał Leon Savoja, który zaproponował utworzenie specjalnego cmentarza z cmentarza, który do dziś jest uważany za przykład stylu secesyjnego.
Monumentalny cmentarz Turynu
Monumentalny cmentarz Turynu (Cimitero Monumentale di Torino), dawniej znany jako Cmentarz Główny, jest największym cmentarzem miejskim w Turynie. Stara część tego terytorium zaczyna się od głównego wejścia do Corso Novara. Decyzja o budowie cmentarza zapadła w 1827 r. Po utworzeniu go władze miasta chciały zastąpić małe miejsce pochówku, stary cmentarz św. Piotra (Cimitero di San Pietro). W rezultacie Turyn otrzymał własne skansen z wieloma nagrobkami i płytami o niesamowitym pięknie.
Cmentarz San Michele w Wenecji
Po dotarciu do Wenecji Napoleon zabronił chowania zmarłych na lądzie, więc ciała zmarłych zostały pochowane na wyspie San Michele (Cimitero di San Michele). Dziś prawie nie ma już wolnych miejsc. Niewielkiej liczbie miejscowych wyspiarzy bardzo rzadko przeszkadza przypływ wody z wioseł gondoli pogrzebowych. Czasami Wenecjanie odwiedzają wyspę cmentarną, której krewni i przyjaciele zostali tu pochowani. Na wyspie San Michele pochowano nie tylko mieszkańców Wenecji, ale także obywateli innych krajów. Oto groby Igora Strawińskiego, Siergieja Diagilewa i Józefa Brodskiego.
