Bergamo to miasto, które dało światu Truffaldino, Harlequin, Brigell. Nadal jest strzeżony przez średniowieczne mury, a wzdłuż krawędzi znajdują się potężne fortece, które pozwalają miastu zachować ducha starożytności. Zabytki Bergamo są zwarte i bardzo przytulne. Dlatego jeśli właściwie zaplanujesz trasę, główne zabytki architektury można zbadać w ciągu jednego do trzech dni.
Gdzie jest
Bergamo znajduje się w gęsto zaludnionej części Lombardii i jest jej centrum administracyjnym. Z Rzymu miasto położone jest w odległości 478 km w linii prostej na północny zachód. Na mapie geograficznej Bergamo można znaleźć następujące współrzędne: 45 ° 42 'szerokości geograficznej północnej, 9 ° 40' długości geograficznej wschodniej.
Bergamo znajduje się w Alpach (Alpi), w dolinie największej rzeki we Włoszech - Po (Po). W mieście mieszka ponad 116 tysięcy mieszkańców, a jego powierzchnia wynosi 39 km2.
Bergamo jest zwykle podzielone na dwie części: górną (Citta Alt) i nową (Citta Bassa). Historyczna część Bergamo znajduje się na wysokości 380 m npm i łączy się z kolejką linową Citta Bassa. Średniowieczne mury, domy, zamki, świątynie i inne atrakcje Citta Alt nie pozostawiają turystów obojętnych.
- Czytaj także: Wskazówki dotyczące pobytu w Bergamo
- Jeśli zatrzymasz się w Mediolanie, zalecamy wycieczkę krajoznawczą.
A więc, co możesz spróbować na własne oczy zobaczyć w jeden dzień w Bergamo?
Piazza Vecchia
Głównym placem miasta jest Piazza Vecchia. Pojawiła się w drugiej połowie XV wieku. po rozbiórce starych budynków. Oto stary i nowy ratusz, aw rogu placu wznosi się najwyższa wieża miasta. Jej dzwonek sygnalizacyjny, a teraz co noc bije sto razy w pamięć o czasach, gdy brama była zamknięta w nocy. W centrum Piazza Vecchia znajduje się fontanna ze sfinksami.
Stary Ratusz
Pierwszy budynek starego ratusza, Palazzo Vecchio o della Ragione, pojawił się w połowie XII wieku. Najpierw główna fasada budynku wychodziła na pobliski plac Duomo i znajdowała się naprzeciwko kościoła Bazyliki S. Maria Maggiore. Ale po stu latach budynek spłonął, dlatego trzeba go było odbudować.
Prace ciągnęły się i zostały ukończone w połowie XV wieku. Właśnie w tym czasie wyposażono Piazza Vecchia, więc główna fasada ratusza została wykonana z dostępem do tego placu. W 1513 roku Hiszpanie zaatakowali Bergamo, a ratusz ponownie został uszkodzony. Prace konserwatorskie rozpoczęto w 1538 r., Po czym pojawił się budynek, który przetrwał do dziś.
Ratusz wygląda interesująco, ponieważ nie ma w nim parteru: zamiast tego są otwarte wysokie łuki, które nadają imponującemu kamiennemu budynkowi lekki i przestronny wygląd. Mijając je, możesz dotrzeć do sąsiedniego placu Duomo. Kamienne schody prowadzą na drugie piętro, które znajduje się na Piazza Vecchia po prawej stronie budynku, jeśli stoisz przed nim. Okna drugiego piętra są wykonane w stylu weneckim. Ponadto balkon wychodzi na plac, z którego heroldowie ogłosili decyzję. W XVIII wieku. zegar słoneczny został zainstalowany w ratuszu przez matematyka i fizyka Giovanniego Albrizziego.
Na fasadzie ratusza widać dużą płaskorzeźbę przedstawiającą uskrzydlonego lwa, symbol Wenecji. Jego pojawienie się tutaj tłumaczy fakt, że Bergamo od 1428 r. Do końca XVIII wieku, kiedy Napoleon Bonaparte zajął miasto, podlegało jurysdykcji Republiki Weneckiej (Serenissima Repubblica di Venezia).
Wykorzystano Palazzo della Ragione jako miejsce do wymierzania sprawiedliwości, przeciwnie, zbudowano nowy ratusz, w którym spotykała się rada miasta. Obecnie mieści się w nim wystawa ikon i obrazów z XIV-XVI wieku, które sprowadzono tu z klasztorów, świątyń, budynków cywilnych. Do Ratusza Staromiejskiego można dostać się tylko w określone dni i godziny (zależy od pracy ekspozycji w sali Sala delle Capriate).
Nowy ratusz
Nowy Ratusz (Palazzo Nuovo) znajduje się naprzeciwko Palazzo Vecchio o della Ragione. Budowa punktu orientacyjnego rozpoczęła się w XVII wieku. i został ukończony w połowie XX wieku. W 1928 r. Fasada ratusza została ozdobiona białym marmurem, aw 1958 r. Zainstalowano na niej sześć rzeźb.
W tym czasie konstrukcja była wielokrotnie przebudowywana, jednak udało się zachować cechy baroku. To portal z doryckimi kolumnami, balustradą ozdobioną łukowymi rzeźbami. Wewnątrz ratusza można zobaczyć groteskowe i alegoryczne freski Pietro Baschenis.
Od 1928 r. W Palazzo Nuovo mieści się jedna z największych bibliotek we Włoszech - Angelo Mai. Przechowuje 700 tysięcy woluminów, 11 tysięcy gazet i czasopism, a także 2 tysiące książek wydanych w Europie przed 1501 rokiem. Ponadto znajdują się książki ze zbioru kardynała Alessandro Giuseppe Furietti (Giuseppe Alessandro Furietti), które podarował Bergamo w 1768 roku.
Wieża miejska
Wieża obywatelska (La Torre Civica lub La Torre Campanone) znajduje się na prawo od Palazzo Vecchio o della Ragione, naprzeciwko starego ratusza.
To najwyższa wieża miasta. Początkowo wysokość budowli wynosiła 37 m. Następnie budynek był wielokrotnie przebudowywany, dzięki czemu powiększał się, aw XVI wieku. osiągnął wysokość 57 m: im wyższy budynek, tym wyższy stopień był jego właścicielem.
Zbudowany w XI wieku. Przez pewien czas budynek był własnością bogatego arystokratycznego klanu Suardi-Colleoni (Suardi-Colleoni). Następnie wieża Suardi stała się własnością miasta i została przemianowana na Torre Civica. Dzwony umieszczono na górze, aw 1656 r. Pojawił się największy z nich - dzwon Campanone (średnica 2, 7 m, waga 5,6 tony), który nadał wieży drugą nazwę. Codziennie donosił o zamknięciu wszystkich czterech bram prowadzących do miasta (na pamiątkę tamtych czasów jego pierścień o dziesiątej wieczorem wciąż dzwoni). Campanone był również używany do zwoływania mieszkańców miasta na spotkanie.
W XIX wieku La Torre Civica została odrestaurowana, aw 1960 r. Umieszczono w niej windę. Dlatego ci, którzy chcą poznać panoramę miasta, mogą wybrać: wspinać się pieszo lub windą.
Fontanna Contarini
W centrum Piazza Vecchia znajduje się Fontanna Contarini (Fontana Contarini). Został nazwany na cześć Alvise Contarini, który dał Bergamo fontannę w 1780 roku. Celem prezentu było nie tylko udekorowanie centralnego placu: wodę pitną można było czerpać z fontanny nawet podczas suszy.
W 1885 r. Fontana Contarini została zdemontowana, aby zainstalować pomnik Giuseppe Garibaldiego. Następnie postanowiono zainstalować pomnik w dolnej części miasta. Dlatego na początku XX wieku Fontanna Contarini została przywrócona na swoje miejsce w przywróconej formie.
Na marmurowej podstawie znajduje się fontanna Contarini, pośrodku której znajduje się duża ośmiokątna misa. Wybita zostaje z niej mała fontanna i napełnia zbiornik. Miseczkę otaczają lwy i węże trzymające w ustach łańcuch.. W pobliżu fontanny naprzeciw siebie znajdują się posągi sfinksów: jeden patrzy na stary ratusz, drugi na nowy. Rury wystają z ust, z których woda wpływa do misek pod nimi. Możesz pić tę wodę, która jest ważna dla turystów i mieszkańców miast w gorące letnie dni.
Plac Katedralny
Przechodząc przez galerię starego ratusza, który znajduje się na Piazza Vecchia, można dostać się do Piazza del Duomo (Plac Katedralny). Znajdują się tutaj dwie główne świątynie miasta - katedra (cattedrale di Sant'Alessandro) i kościół Santa Maria Maggiore (Basilica di S. Maria Maggiore). Obok znajduje się arcydzieło renesansu, Capella Colleoni. W pobliżu znajduje się ośmioboczny baptysterium.
Bazylika Santa Maria Maggiore
Budowa bazyliki Santa Maria Maggiore (Basilica di Santa Maria Maggiore) rozpoczęła się w XII wieku. Budowali świątynię powoli, prace ciągle się zatrzymywały. W XIV art. baptysterium zostało ukończone pod koniec XV wieku. wzniósł dzwonnicę. W tym samym czasie kaplica Colleoni pojawiła się w miejscu zdemontowanej apsydy północno-zachodniej. Pięćdziesiąt lat później portal południowo-zachodni został ukończony. Po tym nie było żadnych specjalnych rekonstrukcji, mimo że atrakcja została kilkakrotnie przywrócona.
Jeśli w wielu kościołach katolickich główne wejście znajduje się naprzeciwko prezbiterium, wówczas pałac biskupi przylega do bazyliki po tej stronie. Dlatego nie ma do niej centralnego wejścia, a do świątyni można dostać się tylko czterema bocznymi wejściami, z których dwa nazywane są „Bramą Białych Lwów” (Porta dei Leoni bianchi) i „Bramą Różowych Lwów” (Porta dei Leoni rossi). Nazewnictwo wynika z faktu, że kolumny portali znajdują się na rzeźbach lwów w kolorze białym i różowym.
- Będziesz zainteresowany: Kościół Santa Maria Maggiore w Rzymie
Nad portalami umieszczone są w dwóch rzędach rzeźb i płaskorzeźb z Jezusem Chrystusem, Matką Boga, różnymi świętymi. W rzeczywistości portal i kompozycje rzeźbiarskie są jedną z niewielu dekoracji na zewnętrznej ścianie świątyni, w której znajduje się „Brama Różowych Lwów”. Ale od strony portalu, gdzie znajdują się białe lwy, fasada wygląda bardziej interesująco.
Wnętrze kościoła Santa Maria Maggiore jest w większości barokowe. Gobeliny z XVI-XVII wieku zdobią ściany i kolumny. ze scenami z życia Matki Boskiej. Również tutaj można zobaczyć brązowe świeczniki z XVI wieku, freski i ogromny krucyfiks z XIV wieku. Spowiedź drzewa wyrzeźbiła Andrea Fantoni w 1704 roku.
W XIII art. świątynia służyła nie tylko jako miejsce kultu dla Boga, ale także jako miejsce spotkań. Ale kiedy miasto znalazło się pod jurysdykcją Republiki Weneckiej, bazylika była używana tylko zgodnie z przeznaczeniem.
Capella Colleoni
Cappella Colleoni to arcydzieło architektury renesansowej. Zbudowany w XV wieku. a potem nie zmienili (tylko przywrócili), co jest rzadkim przypadkiem we Włoszech.
Ten niezwykle piękny budynek, wyłożony kolorowym marmurem, wzniesiono na polecenie Bartolomeo Colleoni w miejscu północno-zachodniej absydy Santa Maria Maggiore. Została rozebrana na rozkaz żołnierzy.
Budowa punktu orientacyjnego została powierzona architektowi Giovanni Antonio Amadeo, który przy opracowywaniu projektu uwzględnił cechy architektoniczne bazyliki Santa Maria Maggiore. W rezultacie kaplica okazała się niewielka, wykonana w kształcie ośmiokąta, a jej żebrowana kopuła zwieńczona.
Fasada zabytków jest ozdobiona różnymi elementami dekoracyjnymi. Jest również w całości wyłożony wielokolorowym marmurem, którego płyty tworzą złożone wzory. U szczytu fasady i górnego bębna znajdują się okna medalionów.
Wewnątrz kaplica została zaprojektowana w stylu renesansowym: jest ozdobiona rzeźbami, obrazami, freskami, złoceniami. Naprzeciw drzwi wejściowych znajduje się sarkofag, w którym pochowany jest Colleoni. To kolejne arcydzieło - trudne, z rzeźbionego marmuru, z ogromną liczbą elementów dekoracyjnych. W lewej ścianie znajduje się grób córki Colleoni, która zmarła pięć lat wcześniej niż jej ojciec (w 1470 r.). Ozdobiony jest rzeźbiarską kompozycją przedstawiającą usunięcie Jezusa z krzyża.
Baptysterium
Baptysterium (Battistero), które znajduje się w pobliżu świątyni Santa Maria Maggiore, nazywa się koczownikiem. Najpierw został wyposażony w zachodniej części środkowej nawy kościoła w 1340 roku. Tam chrzcielnica pozostała tam do 1661 roku. Następnie została rozebrana i przeniesiona w inne miejsce. Potem historia powtórzyła się jeszcze dwa razy, aż do końca XIX wieku. nie pojawił się po zachodniej stronie Placu Katedralnego.
Obecnie baptysterium to ośmioboczny neogotycki budynek. Fasada Wykonana po prostu, częściowo wyłożona czerwonym marmurem, kopuła w rogach ozdobiona jest ośmioma posągami symbolizującymi ludzkie cnoty. Pod posągami znajduje się galeria z kolumnami.
W chrzcielnicy zainstalowana jest czcionka, w której dzieci są zanurzone w chrzcie. Za nim ołtarz z rzeźbą Jana Chrzciciela. Ściany budynku zdobią płaskorzeźby ze scenami z życia Jezusa Chrystusa, wykonane w XIV wieku. rzeźbiarz Giovanni da Campione.
Katedra
Katedra św. Aleksandra w Bergamo (cattedrale di Sant'Alessandro) znajduje się tuż za tyłem starego ratusza, którego główna fasada wychodzi na Piazza Vecchia. Został zbudowany przez demontaż kościoła św. Wincentego, a nazwa została nadana ze względu na fakt, że postanowiono przechowywać relikwie św. Aleksandra w kościele. Wcześniej byli w kościele św. Aleksandra (Chiesa di Sant'Alessandro), który zniszczyli, aby zbudować mur forteczny.
Budowa katedry rozpoczęła się w połowie XV wieku, ale pod koniec XVII wieku. świątynia została odbudowana, powiększając kopułę, wydłużając absydę. W XIX wieku fasada, dzwonnica, dekoracja wnętrz uległa zmianie. Fasada kościoła jest skromnie urządzona, wewnątrz jest przestronna, przytulna, jasna. Wewnątrz można zobaczyć dzieła Giovanniego Battisty Tiepolo, Giovanniego Battisty Moroni, Andrei Previtali.
W piwnicy katedry znajduje się muzeum-skarbiec (Muzeum Katedralne i Skarb). Podczas prac konserwatorskich odkryto ślady osadnictwa prehistorycznego, wcześniejszy kościół św. Wincentego i inne ciekawe znaleziska, które można tu zobaczyć. Znajdują się w nim także cenne relikwie opowiadające o historii kościoła.
Obiekty obronne
Bergamo jest jednym z niewielu miast we Włoszech, w których zachowały się średniowieczne mury, zamki i cytadele. I to oni jako pierwsi zwracają uwagę, gdy ktoś mieszka na starym mieście.
Ściany weneckie
Mury otaczające Górne Miasto mają 6200 m. Aby je zbudować, Wenecjanie, którzy byli właścicielami miasta przez ponad trzy stulecia, zburzyli 250 domów i 7 kościołów. Do końca budowy Bergamo może pochwalić się:
- 32 wieże strażnicze (przetrwała tylko jedna);
- Czternaście bastionów;
- Dwie platformy;
- Ogromna liczba pistoletów.
Budowa murów została ukończona pod koniec XVII wieku. Ale do tego czasu interesy Wenecji przeszły na inne ziemie, więc Wenecjanie nie musieli walczyć o Bergamo. Dlatego prawie wszystkie lokale należące do murów miejskich, mieszczanie służyli jako magazyny. Pod koniec XVIII wieku. Oddziały Napoleona Bonaparte bez problemu weszły do miasta, przeniesienie Bergamo do Austro-Węgier również przebiegło pokojowo.
W 1959 r. Wojska Giuseppe Garibaldiego weszły do miasta przez bramy św. Wawrzyńca. W rezultacie Bergamo zostało przyłączone do Piemontu, a następnie stało się częścią zjednoczonych Włoch.
Pod koniec ubiegłego wieku odbudowano mury, wzdłuż nich pojawiła się droga spacerowa, wzdłuż której można podziwiać panoramę dolnego miasta. Główną bramą prowadzącą do historycznego centrum jest brama św. Augustine (Porta San Agostino).
Zamek Rocca
Zamek Rocca (Rocca di Bergamo) w tłumaczeniu oznacza „Rock”. Znajduje się w pobliżu kolejki linowej, przy Via alla Rocca, która znajduje się na wzgórzu Saint Euphemia (Sant'Eufemia).
Jest to twierdza zamkowa, której budowę rozpoczęto w 1331 r. Z polecenia króla Jana Luksemburskiego (Giovanni di Lussemburgo), króla Polski i Czech. W tym roku schwytał Lombardię. To prawda, że nie przetrwał długo, a dwa lata później został wydalony. Ale budowa twierdzy trwała nadal i chociaż została oficjalnie ukończona w 1336 roku, zamek stale się powiększał i wyposażał. Na przykład w 1483 r. Pojawiła się w pobliżu okrągła wieża, w której zlokalizowano koszary.
Następnie Rocca di Bergamo stała się częścią kompleksu obronnego i została połączona z murami obronnymi z dwoma cytadelami. W ten sposób zamknęli miasto w trójkącie. Kiedy Bergamo znalazło się pod jurysdykcją Republiki Weneckiej, pojawiły się „mury weneckie”. Ale zamek Rocca nie stracił znaczenia obronnego.
Proch był przez pewien czas przechowywany w okrągłej wieży i z powodzeniem wytrzymał dwie eksplozje magazynu proszkowego. W czasach Risorgimento (ruchu wyzwolenia narodowego) forteca na pewien czas stała się więzieniem, w którym więziono włoskich patriotów.
Teraz w murach twierdzy znajduje się Muzeum Wyzwolenia i Oporu (Museo Civico del Risorgimento e della Resistenza). W otaczającym go parku można nie tylko zrelaksować się i podziwiać panoramę Dolnego Miasta, ale także obejrzeć zabytki wojskowe, armaty, czołg.
Cytadela
Cytadela (Cittadella di Bergamo) została zbudowana w drugiej połowie XIV wieku. w zachodniej części starego miasta, na wzgórzu świętego Jana. Dokładny adres: Piazza della Cittadella. Kiedy miastem rządziła Republika Wenecka, rezydencja gubernatora znajdowała się tutaj.
Teraz kompleks robi dobre wrażenie. Z jednej strony - potężne łuki, starożytne mury, z drugiej - żadnych śladów dewastacji, wszędzie czyste i uporządkowane. Dlatego jeśli turysta znajdzie się przed miastem z tej strony, natychmiast dostosowuje się do tego, że piękne Bergamo otworzy się przed nim.
Wieża Adalberto
Nad Cytadelą stoi kwadratowa wieża Adalberto (Torre di Adalberto). Jest to konstrukcja z X-XIII wieku, w której wcześniej mieściło się więzienie. Okna w budynku są prawie nieobecne, a wejście jest trudno dostępne: zrobili to tak, że trudno było dostać się do wieży i wyjść z niej.Kiedyś byli jeńcy wojenni, którzy próbowali zdobyć miasto, a także mieszkańcy miasta w celu uchylania się od podatków, dlatego nazywano go „Wieżą Głodu”.
Kościoły
Większość kościołów w Bergamo jest na zewnątrz niepozorna, więc podróżnik może je omijać, nawet nie zauważając. Ale gdyby zatrzymał się i wszedł do środka, byłby zaskoczony bogactwem i pięknem wystroju wnętrza, spokojem i komfortem.
Kaplica Świętego Krzyża
Kaplica Świętego Krzyża (tempietto di Santa Croce di Bergamo) znajduje się na Piazza Padre Reginaldo Giuliani. Możesz to zobaczyć, jeśli obejdziesz bazylikę Santa Maria Maggiore i wejdziesz na dziedziniec, który znajduje się w pobliżu bramy Białych Lwów. Do kaplicy możesz także podejść od strony baptysterium.
Budynek jest jednym z najstarszych zabytków Bergamo: świątynia została zbudowana w pierwszej połowie XI wieku i jest żywym przykładem architektury romańskiej. Od XII wieku. kaplica służyła jako osobista świątynia lokalnych biskupów. Wcześniej pałac biskupi i bazylika były częścią jednego kompleksu. Teraz świątynia jest zamknięta i nie wolno do niej wchodzić nawet w święta.
Zbudowali kaplicę z brązowego piaskowca. Dolna część kaplicy jest szersza, górna jest ośmiokątna z prostokątnymi oknami. Wewnątrz kaplicy ma prostokątny plan, ściany zdobią freski, płaskorzeźby ze świętymi i czterema biskupami. Kopuła przedstawia Boga Ojca (dzieło Francesco Coghetti).
Kościół św. Michała
Kościół św. Michała (Chiesa di San Michele al Pozzo Bianco) znajduje się przy Via Porta Dipinta. Pierwszy kościół pojawił się tutaj w VIII wieku, ale po pewnym czasie został zniszczony i odrestaurowany w XII-XIII wieku. Od tego czasu po północnej stronie budynku znajdował się mur, zdobiąca go krypta i freski.
Następnie świątynia została kilkakrotnie odnowiona. W XV-XVI wieku. wnętrze nawy zostało całkowicie zaktualizowane, łuki zmodyfikowane. Świątynię ozdobiono freskami Lorenza Lotto, kaplicę namalował Giovan Battista Guarinoni d'Averara. Giacomo Scanardi pracował nad domem wikariusza w pobliżu kościoła.
W XX wieku. przeprowadzono prace konserwatorskie. W rezultacie fasada i dzwonnica uległy znacznej zmianie. Od fresków z XIV-XV wieku. pisali na wcześniejszych, w miejscach, w których zostali zastrzeleni, aby zwiedzający świątynię mogli zobaczyć malarstwo romańskie.
Kościół Świętych Bartłomieja i Szczepana
Jedną z głównych świątyń Dolnego Miasta jest Kościół Świętych Bartłomieja i Szczepana (chiesa dei Santi Bartolomeo e Stefano). Na Via Sentierone, jednej z ulic, która prowadzi ze stacji kolejowej do historycznej części miasta, znajduje się atrakcja turystyczna.
Kościół został zbudowany w XVII wieku. na miejscu klasztoru z XIII wieku. Barokowa fasada pojawiła się w 1897 roku. Świątynia została zaprojektowana przez artystów Francesco Monti i Giuseppe Antonio Orelli. W zakrystii znajduje się pomnik Madonny della Rosa, stworzony przez Ardigino de Bustis w 1440 roku.
Świątynia słynie z tego, że zawiera obraz Lorenza Lotto (Lorenzo Lotto) „Madonna and Child” (Pala Martinengo). To ogromny obraz namalowany olejem na drewnie przez jednego z najbardziej znanych weneckich artystów. Został sporządzony w 1513/16. za ołtarz świątyni Santo Stefano i Domenico (chiesa di Santo Stefano e Domenico), który został zniszczony pół wieku później na budowę murów weneckich. Po pewnym czasie obraz był w kościele Świętych Bartłomieja i Szczepana.
Kościół Niepokalanej Dziewicy Maryi
Bazylika Niepokalanej Dziewicy Maryi (Chiesa di Santa Maria Immacolata delle Grazie) znajduje się w Citta Bassa, w dolnym mieście. Dokładny adres: Viale Papa Giovanni XXIII 13. Ta atrakcja po raz pierwszy pojawia się na drodze turystów przybywających na dworzec kolejowy.
W XV wieku. w pobliżu kościoła był klasztor św. Bernardino ze Sieny (Bernardino da Siena). Początkowo XIX klasztor został zniszczony z powodu budowy linii kolejowej. Kościół nie został dotknięty, a nawet przywrócony.
Fasada świątyni wykonana jest w stylu neoklasycystycznym. Należy zwrócić uwagę na portal obsługiwany przez kolumny. W świątyni nad lewym ołtarzem znajduje się XVII-wieczny obraz Giana Paolo Cavagny. Przedstawia Dziewicę, na której kolanach jest mały Jezus Chrystus, aw tle widać Bergamo. Zwraca się także uwagę na fresk nad głównym ołtarzem, który przedstawia wypędzenie pierwszych ludzi z raju. Powyżej jest zdjęcie z Wniebowstąpieniem Dziewicy. W zakrystii można zobaczyć przybory kościelne, których wiek wynosi setki lat.
Kościół Ducha Świętego
Kościół Ducha Świętego (Chiesa di Santo Spirito) znajduje się przy Via Torquato Tasso 100, w Dolnym Mieście, w pobliżu Kościoła Świętych Bartłomieja i Szczepana. Jego fasada jest niezwykła - szorstki, niedokończony, szorstki kamień, na szczycie którego znajduje się metalowa rzeźba w stylu awangardowym, przypominająca spadającego ptaka. Jest to dzieło Francesco Somaini (Francesco Somaini), zwane Zstąpieniem Ducha Świętego. Pojawiła się na fasadzie w 1972 roku.
Świątynia została zbudowana w XVI wieku. mnisi z klasztoru Ducha Świętego. Początkowo nie był duży, ale dwieście lat później został przebudowany i stał się znacznie większy, a ściany były wyższe. Fasada pojawiła się w XVIII wieku. Wygląda bardzo ascetycznie i jest wykonany w stylu renesansowym.
Wewnątrz kościoła są wysokie kolumny z piaskowca, ozdobione rzeźbiarskimi kompozycjami. Świątynię zdobią obrazy znanych mistrzów, w tym arcydzieło Lorenza Lotto „Madonna na tronie” (La Pala di Santo Spirito), a także obraz Andrei Previtali (Andrea previtali) „Jan Chrzciciel i inni święci”.
Muzea
Bergamo to miasto historyczne, więc jest tu wiele muzeów. Aby zaoszczędzić pieniądze, możesz kupić kartę Bergamo. Daje to właścicielowi prawo do odwiedzenia muzeów i innych atrakcji miasta i przedmieść za darmo lub ze zniżką. Posiadacz biletu może również nie płacić za transport publiczny, w tym: kolejka linowa.
Karta Bergamo jest ważna przez 48 i 72 godziny od momentu aktywacji. Niestety, ponieważ projekt został niedawno uruchomiony, karta nie jest okresowo w sprzedaży. Ale jeśli pojedynczy bilet został zakupiony przed jego sprzedażą, karta jest ważna i można z niej korzystać.
Muzeum archeologiczne
Muzeum Archeologiczne w Bergamo (Civico museo archeologico di Bergamo) znajduje się w pałacu Visconti (Palazzo Visconteo) na Piazza Cittadella, 9. Możesz się tu dostać za darmo.
Ekspozycja pojawiła się w 1561 roku i przez dwieście lat znajdowała się w starym ratuszu. Następnie eksponaty zostały kilkakrotnie przeniesione. Kolekcja pojawiła się w pałacu Visconti w 1960 roku, ale w przyszłości planowane jest przeniesienie muzeum do bardziej przestronnego lokalu.
W muzeum znajduje się sala, w której prezentowane są eksponaty z miedzi, brązu i żelaza. Egipska kolekcja pokazuje statuetki, biżuterię, przybory, sarkofagi. W rzymskiej sali można zobaczyć lapidarium, broń, mozaiki, antyczne figurki. Jest też ekspozycja opowiadająca o historii chrześcijaństwa i Lombardii.
Miejskie Muzeum Nauk Przyrodniczych
Muzeum Nauk Przyrodniczych Enrico Caffi (Museo Civico di Scienze naturali "Enrico Caffi") znajduje się na Piazza Cittadella, 10, w pobliżu Muzeum Archeologicznego. Wstęp jest bezpłatny.
Stworzył ekspozycję w 1871 r., Ale oficjalne otwarcie odbyło się pół wieku później - w 1918 r. Ponad milion eksponatów zgromadzono w funduszach muzeum. Wśród eksponatów muzeum znajduje się pełnometrażowy szkielet dinozaura, skamieliny najstarszego latającego gada, pozostałości mamutów, owadów, roślin. Ciekawe są również koralowce z epoki paleozoicznej. Niektóre przedmioty można dotykać, badać pod mikroskopem elektronowym.
Pinakoteka
Galeria sztuki Akademii Carrara (Pinacoteca dell'Accademia Carrara) znajduje się w dolnej części miasta, przy Piazza Carrara, 82 / a. Muzeum pojawiło się dzięki kolekcji, która w XVIII wieku. Dał Bergamo Giacomo Carrara (Giacomo Carrara). Okazało się ono tak duże, że władze postanowiły zbudować osobny budynek w stylu neoklasycystycznym. Otwarcie Pinakothek miało miejsce w 1810 roku.
Pinakothek ma dziesięć hal wystawowych, które znajdują się na trzech piętrach. Tutaj można zobaczyć obrazy mistrzów XV-XX wieku. Wśród nich są Sandro Botticelli (Sandro Botticelli), Rafael Santi (Raffaello Santi), Pisanello (Pisanello). Oprócz obrazów, rycin, rysunków, figurek, medali, brązu i porcelany przechowywane są tutaj meble.
Wcześniej dom na prośbę Giacomo Carrary mieścił szkołę malarstwa. Następnie przeniosła się do sąsiedniego pokoju, aw 1988 r. Stała się Akademią Sztuk Pięknych (Accademia di Belle Arti).
Galeria Sztuki Nowoczesnej
Galeria sztuki współczesnej (Galleria d'Arte Moderna e Contemporanea) znajduje się naprzeciwko Pinacoteca, aw 1991 r. Stała się jej częścią.
Wystawa stała znajduje się na trzech piętrach. Oto obrazy, grafiki, rysunki, fotografie mistrzów XX wieku. Wśród nich - dzieło Umberto Boccioni (Umberto Boccioni), Giacomo Balla (Giacomo Balla), Giorgio Morandi (Giorgio Morandi). Często organizowane są tutaj wystawy czasowe współczesnych artystów.
Muzeum Diecezjalne Adriano Bernareggi
Muzeum Diecezjalne Adriano Bernareggi (Museo Diocesano Adriano Bernareggi) znajduje się w pałacu Bassi Rathgeb. Znajduje się w Pignolo, 76, na dole Bergamo. Możesz tu dotrzeć wybierając trasę pieszą w kierunku Citta Alt.
Wystawa pojawiła się w latach trzydziestych ubiegłego wieku dzięki miejscowemu biskupowi Adriano Bernareggi. Eksponaty opowiadają historię chrześcijaństwa za pomocą obrazów, ikon, strojów kościelnych i innych przedmiotów religijnych.
Teatr Donizetti
Teatro Gaetano Donizetti znajduje się w dolnym mieście, przy Piazza Cavour, 15. Pojawił się tu nieprzypadkowo: w XVIII wieku. na tym placu był rynek miejski. Ponieważ zawsze było tu dużo ludzi, koczownicze grupy teatralne wystawiały przedstawienia na placu, budując tymczasowe drewniane platformy, które zostały zdemontowane pod koniec sezonu.
W rezultacie bogaty kupiec Bortolo Riccardi postanowił zbudować pierwszy teatr w mieście, którego otwarcie odbyło się w 1791 roku. Niestety, po sześciu latach teatr Ricardi wypalił się z powodu podpalenia. Ale szybko go przywrócono: otwarcie nowego budynku, zbudowanego w stylu klasycyzmu, miało miejsce w 1800 roku.
Od tego czasu teatr stał się centrum życia kulturalnego miasta: zawsze działał, nigdy nie zamykał. Oprócz oper, baletów, przedstawień dramatycznych, koncertów jazzowych i symfonicznych odbywają się tutaj festiwale i występy charytatywne.
Turyści nie muszą kupować biletu na spektakl, aby zobaczyć wnętrze teatru: po wcześniejszym uzgodnieniu można zarezerwować wycieczkę.
Ciekawie będzie spojrzeć nie tylko na wnętrze budynku, ale także na ekspozycję poświęconą Gaetano Donizetti, słynnemu kompozytorowi operowemu, który urodził się w Bergamo w 1797 roku. W roku swojego stulecia Teatr Ricardi został przemianowany na cześć kompozytora.
Parki i ogrody
Bergamo może poszczycić się parkiem naturalnym o powierzchni prawie 5 tysięcy hektarów, ogrodem botanicznym z rzadkimi roślinami. Fani festiwali również nie są obrażeni: w wielu parkach Bergamo w weekendy odbywają się ciekawe wydarzenia.
Park dei Collie
Park naturalny dei Colli (Parco dei Colli di Bergamo) zaczyna się na obrzeżach miasta. Główne wejście znajduje się przy Via Maresana, 140. Park zajmuje powierzchnię 4700 hektarów, a zatem obejmuje nie tylko dzielnicę Bergamo, ale także Ponteranica, Sorisole, Villa d'Almè.
Większość Parco dei Colli jest pokryta lasami i jest warunkowo podzielona na cztery części, w każdej z nich można znaleźć unikalną florę i faunę. Tutaj żyją lisy, borsuki, rudzik. Istnieją działki z sadami, winnicami, łąkami. Najwyższym punktem parku dei Collie jest góra Canto Alto, która znajduje się w pobliżu miejscowości Sorisole, 7 km od Bergamo. Wysokość góry wynosi 1144 m.
Turani Redon Park
Główne wejście do parku Turani Redona (Parco Turani Redona) znajduje się na obrzeżach północno-zachodniej części Bergamo, przy Via Radini Tedeschi. To miejsce jest dobre na piknik w upalny letni dzień. Jest wiele drzew, przytulne zaułki. Jest staw, w którym żyją żółwie, łabędzie, kaczki. Jeśli masz szczęście, możesz zobaczyć sowę.
Dla miłośników zajęć na świeżym powietrzu wyposażonych w boiska sportowe, bieżnie. Parco Turani Redona często organizuje różne uroczystości i festiwale.
Ogród botaniczny
Ogród botaniczny (Orto Botanico di Bergamo „Lorenzo Rota”) pojawił się w Citta Alt w 1972 roku. Został nazwany na cześć naukowca Lorenzo Rota, który jako pierwszy sklasyfikował rośliny Lombardii. Zielnik, który zbierał przez lata swojej pracy, istnieje do dziś. Niestety, tylko biolodzy mogą to zobaczyć.
Na wzgórzu Scaletta di Colle Aperto znajduje się ogród botaniczny, z którego roztacza się piękny widok na dolne miasto i okolicę. Powierzchnia ogrodu nie przekracza 1,5 tys. M2, a na jego terytorium rośnie dziewięćset gatunków flory.
W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia nie było nikogo, kto zajmowałby się ogrodem, co doprowadziło do spustoszenia, i na jakiś czas trzeba było go zamknąć. W 1989 r. Władze miasta podjęły decyzję o ożywieniu ogrodu i dodały go do miejskiego muzeum nauk przyrodniczych. Następnie rozpoczęto prace konserwatorskie trwające około dziesięciu lat.
Po otwarciu ogrodu do zwiedzania zatrudniono stałego personelu do monitorowania roślin. W 2004 r. Ogród Botaniczny stał się muzeum miejskim.
Wejście do ogrodu botanicznego jest bezpłatne, ale ci, którzy chcą go odwiedzić, muszą najpierw wyjaśnić harmonogram. Kiedy nie ma sezonu, jest zamknięty dla zwiedzających.
Fantabosco
Dla turystów z małymi dziećmi interesujące będzie zajrzenie do parku rozrywki Fantabosco przy ulicy Via Luigi Tadini, 21. Należy zauważyć, że park można nazwać bardzo warunkowo, ponieważ w rzeczywistości jest to sala wewnętrzna z placami zabaw, gdzie huśtawki, zjeżdżalnie, ciekawe gry dla dzieci. Dorośli również nie są pozbawieni uwagi: są miejsca, w których można się zrelaksować, poczytać, usiąść w Internecie, zjeść pizzę.
Ta rozrywka jest bardziej odpowiednia w deszczową lub zimową zimę, gdy tak naprawdę nie chcesz wędrować po ulicach.
Jak się tam dostać
Trzy kilometry od Bergamo znajduje się międzynarodowe lotnisko Orio al Serio Caravaggio (Aeroporto di Bergamo-Orio al Serio lub Aeroporto Internazionale Il Caravaggio). Nominalnie lotnisko odnosi się do Mediolanu, z którego znajduje się w odległości 45 km.
Jest piątym co do wielkości lotniskiem we Włoszech: obsługuje ponad 8 milionów pasażerów rocznie. Przylatują tu samoloty ze wszystkich stolic europejskich, w tym z Moskwy, a także z kurortów w Egipcie, Algierii i Maroku. Możesz dostać się z lotniska do miasta taksówką lub autobusem - patrz instrukcja.
Stacja kolejowa Bergamo (Stazione di Bergamo) znajduje się w dolnym mieście, przy Piazzale Guglielmo Marconi, 4. Przyjeżdżają pociągi międzymiastowe i pociągi (głównie regionalne). Wiele pociągów jedzie w kierunku Mediolanu, podróż trwa około godziny. Turyści powinni być przygotowani na to, że w kasie są duże linie. Dlatego lepiej jest wziąć bilety z wyprzedzeniem na oficjalnej stronie internetowej Trenitalia.
Dworzec autobusowy w Bergamo znajduje się w pobliżu dworca kolejowego. Autobusy pochodzą z wielu części kraju i Europy (ponad 90 tras). Droga do Rzymu trwa około dwóch godzin przy braku korków.
Podróżujący mogą dojechać do Bergamo autostradą A4 Milano-Brescia. Po przyjeździe najlepiej zostawić samochód w dolnym mieście i dojechać do Citta Alt komunikacją miejską.
