Wenecja to miasto w północnych Włoszech, zajmujące terytorialnie grupę wysp. Klimat Wenecji jest umiarkowany, podobny do klimatu Krymu, lata są gorące, a zimy łagodne.
Historia Wenecji jest pełna wzlotów i upadków. Dziś dowiemy się, jak miasto pojawiło się na wodzie.
Nazwa miasta pochodzi od plemienia weneckiego, które zamieszkiwało północne wybrzeże Morza Adriatyckiego podczas Cesarstwa Rzymskiego. Terytorium to zostało zajęte przez Rzymian i nazwane Akwileja. Akwileja stała się później centrum administracyjnym prowincji Weneckiej. W 402 r. Prowincja została zdewastowana przez Wizygotów. Według legendy Wenecję założyli mieszkańcy prowincji, którzy uciekli z Gotów 25 marca 421 r. Osada rozpoczęła się na Wyspach Rialto i trwała podczas upadku Cesarstwa Rzymskiego. Głównym źródłem dochodów mieszkańców wysp było rybołówstwo, wydobycie soli i pływanie na wybrzeżu.
- Zalecamy przeczytanie: główne zabytki Wenecji
Domki na wodzie
Podczas gdy plemiona Hunów, Lombardów i Ostrogotów spustoszyły miasta Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, Wenecja, dzięki izolacji i faktowi, że mieszkańcy nauczyli się budować domy na palach i żyć na wodzie, uniknęła losu miast na kontynencie. Inwazja wojujących barbarzyńców doprowadziła do przesiedlenia bogatych mieszkańców kontynentu na wyspy.
Rezultatem był szybki wzrost handlu i transportu towarów, ponieważ uciekająca szlachta zainwestowała w te branże.
W VI wieku Wenecja miała najsilniejszą flotę na Adriatyku, która wspierała cesarza Justyniana w wojnie Cesarstwa Wschodniorzymskiego z Ostrogotami. W podziękowaniu Bizancjum przyznało Wenecji przywileje związane z ochroną i handlem. Wenecjanie wybrali pierwszego Doża w 697 roku. Od ponad 1000 lat w Wenecji rządzi 117 doży.
Ze względu na wyjątkową lokalizację Wenecja była węzłem handlowym i transportowym, przez który jedwab, ryż, kawa i przyprawy, które w tym czasie były warte więcej niż złoto, do Europy.
Średniowiecze i handel
Właściwa polityka doży Pietro Orseolo II, organistyczne małżeństwa, pomoc Bizancjum udzielona przez Wenecję przeciwko Saracenom, dodatkowo zwiększyła przywileje weneckich kupców. „Złoty byk” podarowany przez Bizancjum zmniejszył o połowę stawkę od weneckich statków przybywających do Konstantynopola. Podczas krucjat Wenecja zwiększyła swoje bogactwo poprzez pożyczki dla krzyżowców i fracht statków. Z różnym powodzeniem przez prawie dwa wieki Wenecja toczyła wojnę z Genuą, która opierała się na rywalizacji handlowej. W XII wieku w Wenecji otwarto pierwsze banki. Żeglarze weneccy zaczęli najpierw ubezpieczać swój ładunek.
W stuleciach XII-XIII w stoczniach w Wenecji zaczęto budować duże statki o wyporności do 200 ton.
Aby zwiększyć swoją siłę ekonomiczną, Republika Wenecji zaanektowała terytoria kontynentalne zwane terra-farmami. W 1494 roku wenecka Luca Pacholli systematycznie opisywała księgowość podwójnego zapisu, z powodzeniem stosowana we współczesnym świecie.
Odrzuć
Od XV wieku, kiedy dokonano wielkich odkryć geograficznych, Wenecja poddała się Portugalii, Hiszpanii, Holandii i Anglii. W XVIII wieku Wenecja straciła dawną władzę; większość dóbr kontynentalnych przeszła do Austrii. Ale samo miasto lśniło przepychem. W tym okresie hazard i prostytucja były szeroko rozpowszechnione w Wenecji.
1 maja 1797 roku Napoleon wypowiedział wojnę Wenecji. Wielka Rada postanowiła spełnić wszystkie wymagania; 12 maja Doge Ludovico Manin abdykował.
Po raz pierwszy od ponad tysiąca lat Wenecja straciła niepodległość.
Gospodarka miasta została podważona przez francuską blokadę kontynentalną. Ale czas mijał, w 1869 r. Otwarto Kanał Sueski, w Wenecji wybudowano nowy port, a miasto stało się popularnym miejscem do rozpoczęcia podróży na wschód. Branża turystyczna rozwija się, coroczne międzynarodowe wystawy sztuki odbywają się w Wenecji, a Międzynarodowy Festiwal Filmowy Golden Lion odbywa się od 1932 roku.
