Florencja, jak prawie każde włoskie miasto, jest dosłownie zalana zabytkami, zabytkami, wszelkiego rodzaju bezcennymi artefaktami, o których wspomnieliśmy trochę podczas spaceru po Florencji w ciągu 1 dnia. Wśród całej tej obfitości są miejsca, których po prostu nie można przegapić, a jednym z takich miejsc jest Kaplica Medyceuszy. Jest częścią kompleksu pamięci w kościele San Lorenzo.
Ściśle mówiąc, kaplica składa się z trzech części - krypty z pochówkiem 49 niesławnych Medyceuszy; Kaplice Książąt, gdzie spoczywają prochy znacznie bardziej znanych przedstawicieli klanu; i Nowa Zakrystia (Sagrestia Nuova).
Właśnie na tym ostatnim pracował wielki Michelangelo Buonarroti i pomimo bardzo dramatycznej historii projektu talent wielkiego Mistrza odzwierciedlał wiele jego aspektów. W rzeczywistości o nowej zakrystii najczęściej się mówi, gdy mówi się o kaplicy Medyceuszy.
Jak uzyskać tryb pracy
Głównym punktem orientacyjnym dla turystów, którzy chcą odwiedzić kaplicę Medyceuszy we Florencji, jest sam kościół San Lorenzo. Znajduje się przy Piazza di San Lorenzo, 9.
Kaplica Medyceuszy jest częścią kompleksu San Lorenzo
Ta atrakcja jest bardzo znacząca, jest obecna we wszystkich możliwych przewodnikach, więc znalezienie jej nie będzie stanowiło problemu. Obok kościoła jest trasa autobusowa C1. Przystanek nazywa się „San Lorenzo”. Możesz również wysiąść na następnym przystanku - „Cappelle Medicee”.
Kaplica Medyceuszy jest otwarta dla zwiedzających codziennie od 8:15 do 18:00. Regularne weekendy - w każdą parzystą niedzielę i każdy nieparzysty poniedziałek miesiąca. Kaplica jest również zamknięta w największe święta - 1 stycznia (Nowy Rok), 25 grudnia (Boże Narodzenie) i 1 maja.
Bilety do Kaplicy Medyceuszy i Biblioteki Laurenzian (kolejny projekt Michała Anioła w kompleksie San Lorenzo) są kupowane osobno. Kasa jest czynna do 16:20. Dzieci poniżej szóstego roku życia mają bezpłatny wstęp.
Kaplica Medyceuszy we Florencji jest bardzo popularnym miejscem, więc nie jest nie na miejscu rezerwowanie biletów z wyprzedzeniem przez Internet.
Co ciekawe w Kaplicy Medyceuszy
Będąc daleko od jedynego malowniczego grobowca we Florencji, Kaplica Medyceuszy uderzająco różni się od innych podobnych obiektów. Michał Anioł włożył cały swój talent w stworzenie atmosfery głębokiej tragedii i żalu w kaplicy - wszystko tutaj poświęcone jest tematyce śmierci.
Nawet natura naturalnego światła jest bardzo symboliczna. Na samym dole, gdzie znajdują się sarkofagi z umarłymi, najciemniejsze ze wszystkich. Im wyżej, tym więcej światła z zewnątrz dostaje się do budynku. Symbolizuje to nieśmiertelność duszy i jej przejście do królestwa światła po zakończeniu ziemskiego życia człowieka.
Ponad grobowcami Lorenza Wspaniałego i jego brata Giuliano można zobaczyć dzieło Michała Anioła „Madonna z Dzieciątkiem”, rzeźby Świętych Kosmy i Domiana
Centralnym przedmiotem w Kaplicy Medyceuszy jest ołtarz. Ale w żadnym wypadku nie jest on najbardziej interesujący z artystycznego i estetycznego punktu widzenia.
Po prawej i lewej stronie ołtarza znajdują się groby książąt Giuliano Nemursky i Lorenzo Urbinsky. Naprzeciwko ołtarza, na przeciwległej ścianie w wystającej piwnicy znajdują się szczątki jeszcze dwóch Medyceuszy - Lorenza Wspaniałego i jego brata Giuliano.
Ci dwaj przedstawiciele potężnej rodziny byli kiedyś znacznie ważniejszymi postaciami niż ich imienniki, pochowani „w sąsiedztwie”. Ale ich sarkofagi są ozdobione znacznie skromniej - na krypcie znajdują się trzy posągi dzieła Michała Anioła - Święci Kosmy i Damiana oraz „Madonna z Dzieciątkiem”. Ta ostatnia jest prawie jedyną rzeźbą w kaplicy, pozbawioną tragedii i wypełnioną lirycznym odbiciem bliskości matki i dziecka.
Lorenzo the Magnificent był wybitnym mężem stanu Republiki Florenckiej i jej przywódcą w okresie renesansu. Wiele osób ma naturalne pytanie, dlaczego on i jego brat dostali grób od Michała Anioła w tak minimalistyczny sposób.
Odpowiedź jest w rzeczywistości bardzo prosta. Lorenzo Urbinsky i Giuliano Nemursky byli pierwszymi z klanu Medyceuszy, którzy otrzymali tytuły książęce. W czasach feudalnych ta okoliczność była znacznie ważniejsza niż prawdziwa historyczna rola osoby.
Alegoryczne postacie „Poranek” (kobieta) i „Wieczór” (mężczyzna) zdobią nagrobek Lorenza Urbinsky'ego
Sarkofagi książąt Lorenzo i Giuliano Medici są ozdobione rzeźbami, które przyniosły jeszcze więcej chwały sławnemu już wtedy Michałowi Aniołowi. Są to tak zwany „Dzień”. Rzeźby „Rano” i „Wieczór” są zainstalowane na grobie Lorenza Urbinsky'ego, a „Dzień” i „Noc” - na sarkofagu Giuliano Niememskiego.
Nawet za życia Michała Anioła rzeźba „Noc” wywarła trwałe wrażenie na współczesnych twórcy swoją głęboką tragedią. Postać tworzy teraz dokładnie taki sam nastrój, o czym świadczą liczne recenzje odwiedzających kaplicę Medyceuszy.
Postacie „Dzień” (mężczyzna) i „Noc” (kobieta) są ustawione przez Michała Anioła nad grobowcem Giuliano Niememskiego
Wszystko, co zostało opisane, to tylko najbardziej widoczne dzieła Michała Anioła, powstałe podczas prac nad dekoracją wnętrza kaplicy. Uświadomienie sobie prawdziwej wielkości tego dzieła sztuki następuje wraz z zapoznaniem się z samą historią powstania Kaplicy Medyceuszy.
Historia stworzenia
Początkowo plany papieża Leona X (Giovanni Medici) dotyczące odnowienia florenckiego kościoła San Lorenzo były zupełnie inne.
Papa chciał stworzyć nową fasadę dla kościoła rodzinnego rodziny Medyceuszy i zaprosił Michała Anioła do wykonania tego zadania na dużą skalę. Celem było uosobienie w nowej fasadzie całej siły talentu najlepszych włoskich artystów, a tym samym zaświadczenie o sile klanu Medici.
Michał Anioł przybył do Florencji i rozpoczął pracę w 1514 r. Jednak pierwszy raz rzeźbiarz spędził w kamieniołomach marmuru okazał się zmarnowany. Papież Leon X był „sławny” z ekstrawagancji i po prostu nie było pieniędzy na wzniesienie wielkiej fasady. Po śmierci papieża projekt został beznadziejnie zamrożony.
Fasada bazyliki San Lorenzo do dziś pozostaje niepełna
Jednak nazwisko Michała Anioła już wtedy było tak znamienne, że rodzina Medici za wszelką cenę zdecydowała się wznowić współpracę z ambitnym rzeźbiarzem. Tak więc z inicjatywy kardynała Giulio Medici narodził się pomysł ukończenia nowej kaplicy na terenie kościoła San Lorenzo (do wysokości okapu Nowej Zakrystii pod koniec XV wieku).
Projektowanie i projekty
Pierwotnie pomyślano o umieszczeniu grobowców książąt Lorenzo i Giuliano w przyszłej kaplicy Medyceuszy we Florencji. Michelangelo planował zainstalować je w samym centrum kaplicy, ale później artysta skłaniał się ku bardziej tradycyjnemu układowi pomników na bocznej ścianie. Zgodnie z jego planem nagrobki miały być ozdobione symbolicznymi rzeźbami, a lunety nad nimi pomalowane freskami.
Rzeźby Lorenza i Giuliano zostały zaprojektowane jako symboliczne - nie odzwierciedlały wyglądu swoich prawdziwych prototypów. Taki był stan artysty znanego z nie do końca wyjaśnionego negatywnego stosunku do portretów i innych form ucieleśnienia w sztuce dokładnych obrazów prawdziwych ludzi.
Dlatego twarze postaci przedstawiają się jako wyidealizowane uogólnienie. Alegoryczne postacie dnia miały być wskazówką dla ulotnego życia książąt.
Rzeźby Książąt Medyceuszy nie oddają prawdziwego wyglądu ich prototypów
Projekt zakładał także obecność postaci bogów rzecznych na nagrobkach, planowano umieścić zbroję, girlandy i cztery postacie kucających chłopców nad nagrobkami. Ale z powodu wielu okoliczności nie wszystko wyszło ze wszystkiego, co planowano zrealizować.
Konflikt z Medici
Michał Anioł rozpoczął pracę nad wnętrzem Kaplicy Medyceuszy, gdy miał 45 lat. Wielkość planu wcale go nie przestraszyła. Chociaż w tym czasie mistrz był już bardzo związany z wiekiem, zaangażował się w projekt z zapałem. To tak, jakby wiedział, że czas jego życia ledwie przekroczył połowę (artysta zmarł w bardzo zaawansowanym wieku - 88 lat).
Prace nad podstawowymi elementami projektu kaplicy Medyceuszy trwały prawie 15 lat. Przez cały ten czas pierwotny plan musiał być wielokrotnie dostosowywany, co było bardzo denerwujące dla Michała Anioła, a ostatecznie nie był zadowolony z wyniku.
Jednocześnie jego relacje z rodziną Medici szybko się pogorszyły. W końcu w 1527 r. Republikańska część Florencji zbuntowała się przeciwko Medyceuszom i ten ostatni musiał uciekać. W tej konfrontacji Michał Anioł był po stronie buntowników.
Florencja nie długo pozostawała pod przywództwem tymczasowego rządu. Połączone armie cesarza Karola i papieża Rzymu obległy miasto. Michał Anioł został mianowany przywódcą wszystkich fortyfikacji.
Postać św. Kosmy została sfinalizowana przez asystenta Michała Anioła Giovanniego Montorsoli
Ale w 1531 roku Florencja upadła, moc powróciła do Medyceuszy, a Michał Anioł ocalił tylko swoją sławę przed odwetem. Lekarze zmusili go do kontynuowania pracy w kaplicy.
Wykonawszy tylko szkice niektórych rzeźb, artysta wyjechał do Rzymu i pracował tam przez resztę życia. Mistrz nigdy nie wrócił do Florencji. Postacie świętych Kosmy i Damiana zostały sfinalizowane przez jego asystentów - Raffaello i Montorsoli da Montelupo.
Inne ciekawe artykuły:
- Co zobaczyć we Florencji w 1 dzień: plan podróży
- 5 najciekawszych wycieczek we Florencji
- Posąg Dawida Michała Anioła: historia, cechy, jak patrzeć
- Katedra Santa Maria del Fiore we Florencji
- Palazzo Vecchio: gdzie mieszkali oligarchowie renesansu
