Plac Signoria we Florencji (Piazza della Signoria) znany jest daleko poza Włochami: stał się ucieleśnieniem harmonii i prawdziwym muzeum pałaców i rzeźb stworzonych przez renesansowych geniuszy. Właśnie dlatego BlogoItaliano postanowił opowiedzieć osobno o historii placu i jego najciekawszych zabytkach.
W czasach rzymskich (koniec V - 5 wieku naszej ery) na terytorium okupowanym przez plac Signoria znajdowały się termy, warsztaty rzemieślnicze, a nawet teatr.
Trochę historii
Po upadku Cesarstwa przez prawie pięćset lat starożytne plemiona germańskie i Bizancjum zaciekle walczyły o Florencję. Dopiero po uzyskaniu niepodległości i staniu się gminą (X-XIII w.) Rozpoczęło się stopniowe ożywienie Florencji, a wraz z nią budowa kwadratu (1260 g) i pierwszych znaczących budynków.
Signoria Square - prawdziwe skansen
Na przykład Palazzo della Signoria (później przemianowany na Palazzo Vecchio) został wzniesiony w 1310 r. Specjalnie dla siedziby rządu Republiki Florencji.
Budynek sądu handlowego (Tribunale della Mercanzia), który rozstrzygał spory handlowe i cywilne, został wzniesiony w 1359 r. A 23 lata później, w 1382 roku, na placu zbudowano kolejną znaną atrakcję - Loggia dei Lanzi, przeznaczoną na uroczystości miejskie i spotkania rządowe.
Rzeźby na placu Signoria
W XIV-XV wieku Florencja stała się centrum włoskiego renesansu, dając światowym wybitnym rzeźbiarzom, architektom i malarzom. Wśród nich Rafael, Michelangelo, Leonardo da Vinci, Donatello, Botticelli, Ammanati, Bartolomeo i wielu innych.
Nic dziwnego, że Florencja jest dosłownie wypełniona wyjątkowymi dziełami sztuki. Plac Signoria, który stał się swoistym skansenem, nie jest wyjątkiem.
Rzeźby: „Dawid” Michała Anioła, „Hercules and Cacus” Bandinelli
Czym jest marmurowa statua Dawida, dzieło Michała Anioła, po raz pierwszy wystawiona do publicznego oglądania w Palazzo Vecchio 8 września 1504 r. (Dziś zastąpiona kopią). Lub rzeźba „Herkulesa i Kakusa” Bandinellego, która zajęła miejsce przy wejściu do pałacu w 1534 r. Nawiasem mówiąc, na ścianie za rzeźbą widać profil ludzkiej twarzy. Plotka głosi, że sam Michelangelo Buonarroti doprowadził go do sporu.
Donatello ma tu dwie prace - heraldyczny posąg „Mardzocco” w kształcie lwa z herbem florenckim na tarczy (1420) oraz grupę rzeźb z brązu „Judith z głową Holofernesa” (1455–1460). Dziś jest to kopia, oryginały znajdują się w muzeach we Florencji.
Judith with Head of Holofernes, autor: Donatello (1455-1460)
Fontanna Neptuna
Trudno wyobrazić sobie włoski plac bez fontanny. Tak więc Plac Signoria we Florencji ozdobiony jest piękną ośmiokątną fontanną z brązowymi nimfami i mitycznymi stworzeniami. Pośrodku nad nimi, w rydwanie ciągniętym przez cztery wspaniałe konie, stoi marmurowy król morza.
Fontanna Neptuna, Bartolomeo Ammanati (1565)
Jeden z najbardziej płodnych florenckich architektów Bartolomeo Ammanati pracował nad jego stworzeniem przez dziesięć lat. Fontanna Neptuna stała się pierwszą publiczną fontanną we Florencji, a jej otwarcie odbyło się w 1565 roku, tuż przed ślubem wielkiego księcia Toskanii, Francesco I Medici i Jana Austrii.
Należy uczciwie zauważyć, że Ammanati nie jest jedynym autorem tej kompozycji, a wraz z nim słynna florencka rzeźbiarz-manierystka Giamboloña pracowała nad projektem fontanny. Nawiasem mówiąc, jego brązowa statua jeździecka Kosmy I Medyceuszy, wykonana w 1594 roku, stoi obok fontanny na placu.
Statua Kosmy I Medyceuszy, Jambolonia (1594)
Loggia Lanzi
Dziś mieści w sobie kompozycję 15 rzeźb wykonanych przez znanych włoskich mistrzów. A kiedyś był to ogromny balkon, z którego szlachta przemawiała do ludzi przemową.
Loggia została zbudowana w latach 1376–1382 specjalnie na przyjęcia i spotkania Republiki Florenckiej. W XVI wieku mieścił się Landsknechts - niemieccy najemnicy piechoty, którzy służyli księciu Toskanii. To dzięki tym żołnierzom nazwa Loggia dei Lanzi została umocniona na wieki.
Loggia Lanzi
Później, po utracie początkowej funkcji, Loggia Lanzi zamieniła się w otwarte muzeum dla wszystkich z eksponatami z kolekcji Medici. Są wśród nich tak znane rzeźby, jak „Perseusz z głową meduzy gorgonu” Benvenuto Celliniego, oryginał (1553); „The Abduction of Sabine Women” (1583) i „Hercules and the Centaur” (1559) - oba dzieła Dzhambolony, kopie. Rzeźba Pergamona „Menelaos z ciałem Patroklosa” (I wiek naszej ery - kopia), „Uprowadzenie Polyxeny”, wykonana przez rzeźbiarza Pio Fedi (1866), oraz kilka innych starożytnych rzeźb.
„Perseusz z głową meduzy” Benvenuto Cellini, oryginał (1553)
Oczywiście będąc we Florencji możesz także poświęcić czas na poznanie Placu Signoria i jego zabytków. I podczas swojej pierwszej podróży do miasta właśnie to zrobił autor BlogoItaliano.
Ale to zupełnie inna sprawa, aby przyjść na plac z przewodnikiem i posłuchać niesamowitej historii o tym, jak powstała ta historia na tym samym moście (moją recenzję przewodnika można przeczytać tutaj). Co więcej, dosłownie za rogiem znajduje się słynna Galeria Uffizi, uważana za najczęściej odwiedzane muzeum we Włoszech.
Ale to zupełnie inna historia.
Zdjęcia: Antonio Conte, Anthony Crider, Bob Hall, Cecil Lee, Romuald Le Peru, cult-turist.ru, Patrick Nelson.
