W ostatnim numerze hit Hit Mark Anthony położył grabiące łapy zarówno na skarbie państwa, jak i na całym archiwum korespondencji zmarłego Cezara, a jedynie bardzo nieoczekiwany testament dyktatora nieco mylił jego plany.
19 marca zabierając ze sobą zakrwawione szmaty, które niedawno były togą „ojca narodu”, Anthony poszedł ze strażą na pogrzeb Guy'a Juliusa. Zgromadzeni tam ludzie byli bardzo ponuro i ponuro - podli arystokraci zabili swojego obrońcę i prawie półboga. Początkowo Mark starał się być łatwiejszy na zmianę i wygładzał wyrażenia. Ale potem dał się ponieść emocjom i wpadł w szał, malując przerażające obrazy przemocy przez tłum chciwych, żądnych władzy błędów natury nad perfekcją pod postacią człowieka, urodzonego władcy Rzymu, uniwersalnego faworyta i po prostu niesamowitego Cezara. Mówca prowadził sobie plamistą togę.
Nie wiadomo, na co liczył Mark, przemawiając w podobny sposób do i tak już silnego tłumu, pragnącego natychmiastowego działania, ale osiągnął znaczący wynik.
- Po pierwsze, szczególnie aktywni obywatele rozbili wszystkie sklepy do piekła psami i zbudowali eleganckie stosy pogrzebowe dla Cezara z ruin budynków i mebli.
- Po drugie, przed Anthonym, zdumionym tak potężnym efektem, publiczność zaczęła pędzić i szukać nikczemnych spiskowców, ponieważ Marek, nie zastanawiając się dwa razy, nazwał ich po imieniu.
Na szczęście dla nich najwybitniejsi i najbardziej odrażający zabójcy na pogrzebie ostrożnie postanowili nie świecić, ale zamiast tego lepiej wzmocnić swoje domy i na wszelki wypadek kopać w piwnicy. Pomogło. To prawda, że w krótkim czasie po pogrzebie nadal musiałem się spieszyć ze stolicy - ułaskawił ich senat, ale mieszkańcy miasta, umiejętnie otryci przez Anthony'ego, nie znali tak sprytnych słów.
- Zalecamy przeczytanie: Rise of Spartacus
Zabezpieczając się przed miłośnikami cięcia dyktatorów, Anthony z zemstą podjął pracę w imię siebie, ukochanego i cennego. Korzystając z carte blanche, tak niesłusznie wydanej mu przez Cycerona, konsul wydał kilka przepisów na górze, mówiąc, że Cezar tak chciał. W przeważającej części nowe przepisy służyły ważnemu celowi - nakłonieniu biednych i doświadczonych żołnierzy, aby nie doszło do wybuchu społecznego.
Cóż, fakt, że Mark i jego brat weszli w skład komisji ds. Podziału ziemi między powyższe kategorie, nie jest zaskakujący, prawda?
Nawiasem mówiąc, w stolicy republiki pojawił się nagle szaleniec miasta i ogłosił się bliskim krewnym zamordowanego Guya Juliusa. Nie, na początku oczywiście powodował zwykłe niedogodności - gromadził ludzi, byłych legionistów i wszelkiego rodzaju marginesów, krzyczał nieprzyzwoicie na zabójców Cezara, zachęcał wszystkich do zemsty i okrutnie karał wszystkich. Zaznacz, że takie inicjatywy w terenie były jak sierp młotkowy - jedno jest, aby rozpocząć tłum własnymi rękami, a zupełnie inne - kiedy ktoś robi to sam, bez konsultacji z tobą i kierując się nie dobrymi celami twojego wzbogacenia, ale niezrozumiałą czystą ideologią.
Dlatego z rozkazu Antoniego oszust został schwytany, stracony, nie zawracając sobie głowy sądami, a jego zwolennicy zostali brutalnie rozproszeni i stłumieni, aktywnie wykorzystując śmiertelne argumenty. Zauważ, że Mark na ogół lubił radzić sobie z dysydentami z niższych kręgów w taki sposób, że stopniowo sprowadzał do niego stopień miłości ludowej do wartości ujemnych - nie byli w stanie naprawić tej sytuacji drobnymi ulotkami.
Ale zwracając się do Senatu ze łzami w sprawie ekstremistów-terrorystów, którzy powodują niepokoje, a być może nawet mogą zostać zabici gorącą ręką, Anthony uzyskał pozwolenie na zatrudnienie osobistej straży, która ochroniłaby go przed nieprzyjemną zdradą. I natychmiast zręcznie skorzystał z tego mandatu, zgromadził w szeregach swoich bandytów aż 6 tysięcy ludzi - zwabionych i lojalnych weteranów wojennych.
Po strząśnięciu drugiego konsula do piekła polityk nie stał się oczywiście jedynym dyktatorem, ale z pewnością najpotężniejszym człowiekiem w Rzymie. Jest własnością państwa, ma listy Cezara, ma swój legion, w mieście nie ma pretora (burmistrza), jest tylko jeden konsul na tysiąc kilometrów. Sharman!
Cyceron, stary miłośnik swobód demokratycznych, zdał sobie sprawę, że morderstwo Guya Juliusa, na które pokładał tak wiele nadziei, nie przyniosło nic dobrego ani Rzymowi, ani osobiście mówcy. Zmarły był przynajmniej przyzwoitym człowiekiem, a nie pozbawionym skrupułów chwytakiem, jak niektórzy.
Tymczasem Gajusz Oktawiusz, który cicho i spokojnie usiadł w Apollonii w Ilirii (to jest we współczesnej Albanii) i ukończył studia, przyszedł nagłą wiadomość o tonach szczęścia, które spadły na niego. Przyjaciele i krewni faceta, podobnie jak on, trochę się roztrzęsili od takiego jackpota i natychmiast zaczęli myśleć, jak dalej żyć. Bardziej ostrożna i nieśmiała porada mega-propozycja adopcji, aby nie akceptować, leżeć nisko i nie chodzić na spacer przynajmniej przez kilka lat. Lepiej być małym arystokratą w Albanii niż innym koronowanym trupem w Rzymie. Wręcz przeciwnie, legioniści, którzy stacjonowali w Ilirii, z radością powiedzieli Guyowi, że dla jego nazwanego ojca są górą, a dla jego syna rozerwą wszystkich na strzępy i natychmiast zaoferowali całemu tłumowi, aby udał się do stolicy, zemsty, okaleczenia i rzezi niepotrzebne. Mimo to wojny domowe są już w modzie, nie można deptać po modzie.
Po namyśle młody człowiek wybrał kompromis, środek, a mimo to udał się do Włoch, ale nie z tłumem oddanych Uruk-hai, ale po prostu ze strażnikami - aby nie zostać przypadkowo wykopanym. W tym czasie nie wiedział wcale, jak w metropolii odnoszą się one do nagłego zaprzestania życia „ojca” i do siebie. Zaatakowanie tam na czele legionów oznacza natychmiastowe rozpoczęcie długiego bałaganu z nieznanym końcem, ale przegapienie takich szans jest również w jakiś sposób głupie.
Przybywając do Włoch i pokazując publicznie swoją arystokratyczną fizjonomię, młody Roman zdał sobie sprawę, że wszystko nie jest tak złe, jak się wydawało z Albanii! Miejscowi bardzo kochali Cezara i byli gotowi nieść syna w ramiona - cóż, jeśli mówimy o weteranach i biedniejszych grupach ludności, arystokracja nie zdecydowała jeszcze o swoim stosunku do tego, co dzieje się wokół. Chociaż Cyceron, który spotkał się z Guyem w kampanii, pokazał mu wszelkie możliwe wsparcie i aprobatę dla przebiegu akcji - bolesne było już wyciągnięcie go z Marca Anthony'ego, który był oszustem w Rzymie.
Po rozważeniu wszystkich za i przeciw młody człowiek podjął tę samą decyzję i zgodził się zostać synem Cezara. Od tego czasu nazywa się Oktawian. W maju przybył do Rzymu, powodując ostrą niestrawność u nieco zrelaksowanego Anthony'ego.
Jak rozwinie się relacja między młodymi i trudnymi politykami? Czy spełnią się marzenia Cycerona o ożywieniu starych rzymskich tradycji? Wkrótce napiszemy.
Historia Zabawa specjalnie dla mnie dla Włoch.
