Stadion San Siro, jak każda szanująca się atrakcja Mediolanu, jest związany z wieloma wydarzeniami z życia kulturalnego i sportowego Włoch. Historia stadionu jest nierozerwalnie związana z powstaniem klubu piłkarskiego Mediolan pod koniec XIX wieku.
W tym czasie futbol zaczął zdobywać popularność nie tylko jako dyscyplina sportowa, ale także jako ekscytujący widok. Kierownictwo klubu staje się oczywiste, że sportowcy potrzebują nowej bazy treningowej. Prezydent klubu piłkarskiego Piero Pirelli potrzebował kilku milionów lirów, aby zdobyć ziemię w zielonej części Mediolanu, niedaleko hipodromu.
Budowa San Siro
Projekt architektoniczny został zaprojektowany przez utalentowanych rzemieślników Ulisse Staccini i Alberto Kujini. Uświadomienie sobie tego zajęło 13 miesięcy. Prace budowlane rozpoczęły się w 1925 r., A zakończyły jesienią 1926 r. Stadion zapożyczył pierwotną nazwę „Nuovo Stadio Calcistico San Siro”, następnie skróconą do San Siro, z małego kościoła znajdującego się w tym samym obszarze.
Podstawowy typ konstrukcji powtórzył klasyczną architekturę stadionów powszechnych w Wielkiej Brytanii. Boisko piłkarskie otoczone z czterech stron trybunami w formie amfiteatru. Początkowa pojemność konstrukcji wynosiła 35 tysięcy osób.
Ponieważ stadion został zbudowany na potrzeby drużyny piłkarskiej, Pirelli nalegał, aby wyeliminować bieżnie i inne obiekty lekkoatletyczne. W ten sposób zapewniono bliższy kontakt między widzami i sportowcami. Wielkie otwarcie areny sportowej San Siro odbyło się 19 września 1926 r.
Pierwszy mecz, który odbył się na stadionie w dniu otwarcia, pokazał gorący pojedynek między FC „Milan” i „Inter”. Przyjazne spotkanie zamieniło się w ucieczkę dla gospodarzy z wynikiem 3: 6. Miesiąc później, 6 listopada 1926 r., Odbył się pierwszy oficjalny mecz w San Siro z udziałem „Mediolanu” i „Sampierdarenzy”, który zakończył się także porażką gospodarzy. Status międzynarodowego boiska sportowego został wprowadzony na stadion w wyniku meczu drużyn narodowych Włoch i Czech w lutym 1927 roku.
Przez dekadę San Siro pozostawał w dyspozycji graczy z Mediolanu. W tym czasie zarząd klubu zmienił się, aw 1935 r. Gmina miejska przejęła stadion na własność państwa. We Włoszech, podobnie jak w całej Europie, miłość do piłki nożnej zyskuje na sile. Trybuny wymagają przebudowy i rozbudowy, której nie zaniedbywały władze miasta. Od 1938 do 39 roku stadion został przeprojektowany w oparciu o 65 tysięcy widzów. Mecz pomiędzy włoskimi drużynami narodowymi a faszystowskimi Niemcami z 1940 r. Odbył się również na boisku w San Siro.
Znajdź hotel w pobliżu stadionu San Siro
San Siro staje się domem dla klubów piłkarskich Mediolanu i Interu
Po zakończeniu II wojny światowej Włosi zaczęli ożywić spokojne życie, a jej zainteresowanie futbolem powróciło. Odnowiony San Siro był lepszy pod względem wielkości i jakości niż stadion FC Inter Arena Napoleonica. W 1947 r. Gmina zaproponowała sportowcom Inter możliwość trenowania na nowym stadionie.
Obie drużyny poparły tę inicjatywę, od tego czasu do dziś San Siro jest ojczyzną klubów piłkarskich Milan i Inter, co przyniosło mu chwałę futbolu La Scala. To naturalne, że zwiększone obciążenie areny sportowej wymagało kolejnej aktualizacji stadionu. W 1955 r. Przeprowadzono globalną rekonstrukcję budynków sportowych. Zgodnie z planem zaproponowanym przez inżyniera Calzolari i architekta Rocca stadion otrzymał drugi poziom i pierścieniowe rzędy siedzeń dla widzów, podzielone na sektory. W tej konfiguracji San Siro jest gotowy na przyjęcie 82 tysięcy odwiedzających. Nieco później na wewnętrznym obwodzie boiska zamontowano cztery reflektory oświetleniowe. I już w 1967 r. Budowę pomocniczą stadionu uzupełniono dużą elektroniczną tablicą wyników.
Zmiana nazwy San Siro na stadion Giuseppe Meazza
W 1979 r. Władze miasta postanowiły utrwalić pamięć o utalentowanym włoskim piłkarzu Giuseppe Meazzie, który nazwał główny stadion miasta na jego cześć. W trakcie swojej kariery sportowej J. Meazza był napastnikiem Interu i Mediolanu, aw 1934 i 38. z powodzeniem ugruntował swoją pozycję w zespole włoskim.
W rodzinnym Mediolanie piłkarz był po prostu ubóstwiany, więc nowa nazwa stadionu szybko się zapuściła. Jednak prawdziwi fani FC „Milan” wolą nazwę San Siro, podczas gdy fani „Interu” są skłonni do „Giuseppe Meazza”.
Prace nad modernizacją stadionu zostały wznowione w 1980 roku, przede wszystkim zaktualizowano system oświetlenia. Po 6 latach niższy poziom San Siro otrzymał czterokolorowe fotele. Jasny czerwony kolor podkreślał sektor lokalnych fanów, pomarańczowy służył jako latarnia dla gości, niebieski sektor był miejscem dla najgorętszych fanów, a zielony sektor znajdował się za bramą północną.
Otwarcie Pucharu Świata w 1990 roku
1990 był przełomowym rokiem dla San Siro, na Puchar Świata potrzebował stadionu o dużej pojemności, wyposażonego w najnowszy.
Aby nie rozpocząć nowej budowy, Włosi postanowili przekształcić Giuseppe Meazza. Odważna inżynieria i rozwój architektoniczny dodały trzecią warstwę trybun publiczności do budynku stadionu. 85 tysięcy miejsc w 4 sektorach zostało pokrytych specjalnym przezroczystym dachem z poliwęglanu.
Wokół stadionu zainstalowano jedenaście potężnych kolumn, 7 z nich podtrzymywało nowy poziom, a pozostałe 4 zawierały schody. Podpory, ozdobione ogromnymi źródłami, oprócz ich głównej funkcji zdobią budynek.
Niektóre statystyki
Koszt przebudowy stadionu wyniósł 70 milionów euro. Liczba ta nie uwzględnia dodatkowych kosztów utrzymania mikroklimatu w celu naturalnego pokrycia terenu.
Do dyspozycji sportowców otrzymało boisko do piłki nożnej 105 na 68 metrów.
Zgodnie z najnowszymi zasadami UEFA liczba miejsc na trybunach wynosi około 80 tysięcy. Oddzielnie zapewnione są loże dla fanów VIP (5200 miejsc) oraz strefa o dobrej widoczności dla 200 osób zarezerwowana dla prasy. Parking na stadionie mieści 4000 samochodów.
Schemat i mapa stadionu piłkarskiego San Siro Giuseppe Meazza w Mediolanie pobierz PDF
Muzeum Stadionu San Siro
Aktywne życie dwóch słynnych klubów piłkarskich, ściśle powiązanych z historią samego stadionu San Siro, było bardzo drogie Włochom. Dlatego pod trybunami południowej bramy otwarto pierwsze muzeum sportowe na stadionie. Przechowuje ostrożnie ponad 3000 eksponatów, z których każdy stanowi ważne wydarzenie w historii włoskiej i europejskiej piłki nożnej. Chociaż większość ekspozycji jest bezpośrednio związana z Mediolanem i Interem. Puchary, medale, nagrody, flagi i inne pamiątki są wyjątkowe, można je zobaczyć tylko na ścianach stadionu.
Aby zwiedzić piłkarską Mekkę w Mediolanie, wystarczy być przy wejściu na stadion nr 14. Codziennie od 10 do 17 przewodnicy prowadzą fascynujące spacery po Giuseppe Meazza i jego muzeum.
Osiągnięcia piłkarskie i nie tylko
Z biegiem lat mecze 2 Mistrzostw Świata (1934 i 90), mecze finałowe Pucharu Mistrzów (1965 i 70), mecz finałowy Ligi Mistrzów z 2001 roku rozgrywane były na boisku w San Siro. 
Jednak słynne boisko sportowe służyło nie tylko piłkarzom; we wrześniu 1960 r. Bokserzy D.O. Roy i K.Ortis przeprowadzili pojedynek.
Znani muzycy nie zawiedli na stadionie, w 1980 jamajski piosenkarz i muzyk Bob Marley zebrał niespotykaną liczbę słuchaczy - 90 tysięcy.Giuseppe Meazza zaprezentował także swoje programy koncertowe Bruce Springsteen, Michael Jackson, U2, Madonna, Robbie Williams, Depeche Mode, The Rolling Stones i inne gwiazdy show biznesu.
Zobacz hotele w pobliżu San Siro
Jak się tam dostać
Stadion San Siro znajduje się w pobliżu centrum Mediolanu, więc droga do niego środkami transportu publicznego nie spowoduje trudności:
- Metro czerwona linia MM1, strefa zatrzymania Lotto. Następnie autobusem nr 49 do stacji końcowej Capecelatro.
- Autobus: Nr 49, odjeżdżając z placu Tirana (Piazza Tirana) do placu Lotto (Piazzale Lotto), przystanek - Piazza Axum. Lub numer 78 z Govone (Govone) na ulicę. Lorenteggio (Via Lorenteggio), przystanek Via Tesio.
- Tramwaj 16, od Piazza Duomo, obok San Siro.
- W dniach meczów między FC Inter a Mediolanem organizowane są specjalne loty, aby dostarczyć fanów z Placu Lotto na stadion.
Jeśli podróżujesz po Włoszech samochodem, szczerze zalecamy poszukiwanie najlepszej opcji wynajmu w serwisie auto.italy4.me, możesz dostać się na stadion w następujący sposób:
- Austostrada A1 (Autostrada del Sole): Za barierą Melegnano skręć w obwodnicę Ovest w kierunku Malpensa i skręć przy zjeździe z Mediolanu w kierunku Via Novara. Postępuj zgodnie ze znakami na San Siro.
- Autostrada A4 (Milano-Torino): Przed barierą Milano Nord skręć w obwodnicę Ovest w kierunku Linate i zjedź z Mediolanu w kierunku Via Novara. Postępuj zgodnie ze znakami na San Siro.
- Autostrada A4 (Milano-Venezia): Przed barierą Milano Nord jedź dalej w kierunku Mediolanu i skręć przy zjeździe z Mediolanu w kierunku Milano Certosa. Postępuj zgodnie ze znakami na San Siro.
- Autostrada A7 (Milano-Genova): Przed barierą Milano Sud skręć w obwodnicę Ovest w kierunku Malpensa i skręć przy zjeździe z Mediolanu w kierunku Via Novara. Postępuj zgodnie ze znakami na San Siro.
- Autostrada A8 (Milano-Laghi): Przed barierą Milano Nord skręć w obwodnicę Ovest w kierunku Linate i zjedź z Mediolanu w kierunku Via Novara. Postępuj zgodnie ze znakami na San Siro.
