Przeciwnie, słowo „granit”, niezbyt miękkie i słodkie dla naszych uszu, we Włoszech, sprawi, że człowiek zamarznie w oczekiwaniu na smakołyki. W republice nazwa Granita to deser, czyli kruszony aromatyczny lód z cukrem. Często mylony jest z sorbetem lub gelato, ale ma bardziej szorstką i bardziej krystaliczną teksturę. Chociaż konsystencja granitu może się różnić w zależności od miasta. Na przykład w Palermo (Palermo) jest tak delikatny jak lody. Słodki rodak z Sycylii (Sicilia) doskonale gasi pragnienie, ma nieodparty smak i jest idealny do radzenia sobie z letnim upałem. Jak widać, istnieje wiele powodów, aby powiedzieć wszystko o tym cudownym przysmaku.
Pochodzenie
Pochodzenie granitu jest zwykle przypisywane okresowi dominacji Arabów na Sycylii. To Arabowie przynieśli wyspie przepis na sharbat lub sorbet - mrożony napój z sokiem owocowym lub wodą różaną.
W Katanii (Katania) i innych miastach Sycylii śnieg zbierano na wulkanie Etna (Etna), w górach Peloritani (Peloritani), Iblei (Iblei), Nebrodi (Nebrodi). Położono go w specjalnych kamiennych budynkach zwanych nivieri, które znajdowały się w naturalnych lub sztucznych jaskiniach. Takie struktury wciąż można znaleźć na wyspie. Latem otrzymali lód, zmiażdżyli go i przykryli syropem owocowym lub kwiatami. Ten produkt przetrwał do XX wieku pod nazwą rattata, co oznacza „tarty”.
W XVI wieku metoda przygotowania sorbetu uległa znaczącym zmianom. Sycylijczycy zaczęli używać śniegu zmieszanego z solą morską. Dopiero teraz nie był to składnik deserowy, ale składnik chłodzący. Nowy zbiornik był drewnianą kadzią z wiadrem cynkowym pośrodku. Wewnętrzna jama była wypełniona solnym śniegiem. Zamrożoną zawartość wiadra stale mieszano, aby zapobiec tworzeniu się dużych kryształków lodu. Tak przygotowany granit stopniowo zastępował rattatę.
W XX wieku rozwój nowych technologii doprowadził do zastąpienia urządzeń przenośnych mieszanką śniegu i soli specjalnymi maszynami.
Od 2012 roku w mieście Acireale organizowany jest festiwal Nivarata poświęcony ręcznej produkcji granitu sycylijskiego. Jego uczestnicy powtarzają starożytną metodę robienia deserów z górskiego śniegu. Festiwal odbywa się corocznie w maju i czerwcu. Zwycięzca jest określany przez gust na podstawie całkowitej oceny publiczności i jury, składającej się z wybitnych nazwisk „zimnego” przemysłu.
Skład i podawanie
Jeśli nie określisz, to kompozycję granitową można przedstawić jako połączenie 3 składników: wody, cukru i aromatów. Te ostatnie są wyłącznie naturalnymi składnikami. Każda odmiana deseru ma swój niepowtarzalny smak, ale o tym później.
Zawartość cukru w granicie wynosi około 20-25%, a kwasów - 0,5-1%. W przeciwieństwie do lody i sorbetu, sycylijski przysmak jest prawie pozbawiony powietrza. Bardzo ważne jest, aby zamrażanie zachodziło w stałej temperaturze i przy mieszaniu. W przeciwnym razie woda oddziela się od masy, zamieniając się w bez smaku kryształy lodu.
Granit jest z reguły podawany w przezroczystych szklanych szklankach. Tradycyjnie towarzyszy mu świeży, chrupiący chleb. Sycylijska kuchnia przedstawia lokalne bułeczki zrobione z ciasta drożdżowego z jajkami jako stały towarzysz deseru. Takie wypieki mają półkulisty kształt, zwieńczony kulką u góry.
Granita z bułką (granita câ brioscia) - tradycyjne śniadanie mieszkańców letnich wybrzeży wyspy.
Powszechną praktyką w sycylijskich barach jest dodawanie granitu cytrynowego do herbaty, wody mineralnej, a nawet piwa w celu uzyskania chłodnego napoju. Granit kawowy w połączeniu z zimną kawą tworzy tzw. Mezzofreddo siciliano - substytut espresso w gorące letnie dni.
Nie zdziw się, jeśli otrzymasz granit w papierowych lub plastikowych kubkach, który już się stopił i wygląda bardziej jak napój. Latem często ćwiczy się we Włoszech, aby ochłodzić się podczas spaceru.
Deser, w którym jest mniej cukru lub nie ma go wcale, można podawać między posiłkami jako doskonały „środek do czyszczenia ust”, aby w pełni cieszyć się różnymi smakami.
Odmiany według miasta
Według danych historycznych pierwsze odmiany granitu miały smak cytryny, migdałów, czekolady i kawy. Deser we wschodniej Sycylii pachniał cynamonem, jaśminem i hodowcą kóz (scursunera). I chociaż ostatni kwiat nie jest już używany jako smak, termin scursunera wciąż trwa. W Palermo nazywają granit z jaśminem i cynamonem.
Czasami, aby przygotować deser migdałowy, do większości orzechów dodaje się niewielką ilość gorzkich migdałów. Daje to granitowi intensywniejszy aromat.
W mieście Katania, zwłaszcza w gminie Bronte, granity o smaku pistacji i migdałów są szeroko rozpowszechnione (tę odmianę uzupełnia kropla gorącej kawy). Spośród odmian owoców popularne są słodycze z morwy czarnej (owoce morwy), brzoskwini, truskawek, mandarynek i ananasa.
W Mesynie (Messina) i na Wyspach Liparyjskich (Isole Eolie) preferuj odmiany cytryny, truskawki, brzoskwini i kawy. Chociaż prymatem podium jest tak zwany „granit czekoladowy”, który w rzeczywistości jest wytwarzany z kakao. Skład deseru w różnych miastach jest inny. Na przykład granit z Messyny ma lekko słodki smak, w podobnej wersji z Syrakuzów przeważy kwasowość.
W Syrakuzach granit jest wszechobecny. Można go zamówić w prawie każdym barze. Pomimo popularności oryginalnych smaków, liczba nowych smaków stale rośnie. Typowy dla Trapani jest deser z jaśminem i morwa. Mieszkańcy małego nadmorskiego miasteczka Favazzina w Reggio di Calabria walczą z letnim upałem z figą i granitem z opuncji.
Sycylijskie odmiany granitu z czarną morwa i migdałami znajdują się na liście produktów spożywczych tradycyjnej kuchni włoskiej.
Przepis na granit cytrynowy
Granita di limone to lekki deser, który tradycyjnie podaje się w najlepszych barach na Sycylii. Ale jeśli nie masz okazji przybyć na wyspę, możesz zapoznać się z sycylijskim przysmakiem w swojej kuchni. Oczywiście granit, gotowany w domu, różni się od otrzymanego za pomocą specjalnych maszyn. Niemniej jednak wynikiem prostych manipulacji będzie świeży, gaszący pragnienie deser, idealny na letni wieczór.
Niezbędne składniki:
- 500 ml czystej wody pitnej;
- 500 ml naturalnego soku z cytryny (najlepiej świeżo wyciśniętego);
- 250 g cukru;
- 1 cytryna.
Etapy gotowania:
- Aby uzyskać bardziej aromatyczny granit, musisz „zalać” cytrynę wodą. Pokrój owoce na 4 części i obniż na 1 godzinę do płynu.
- Po usunięciu plasterków cytryny potrzyj skórkę na drobnej tarce i wróć z powrotem do wody. Dodaj cukier, dobrze wymieszaj i podgrzewaj na małym ogniu, aż do całkowitego rozpuszczenia. Ważne jest, aby nie doprowadzić do wrzenia mieszaniny.
- Wlać sok z cytryny do schłodzonego słodkiego roztworu, dokładnie wymieszać.
- Przenosimy masę do odpowiedniego pojemnika i wysyłamy do zamrażarki. Wskazane jest wykonywanie wszystkich manipulacji rano, aby w ciągu dnia co pół godziny szpachelką wymieszać przyszły granit (jednocześnie można spać spokojnie w nocy).
- Następnego dnia rano wyjmujemy granit z zamrażarki na pół godziny przed podaniem. Kiedy lód zacznie się topić, użyj miksera, aby ubić deser do aksamitnej konsystencji.
Rekomendacje
Postępując zgodnie z kilkoma prostymi zaleceniami, będziesz mógł przygotować deser, który spełni wszystkie wymagania tradycyjnej kuchni sycylijskiej:
- W przypadku granitów o oryginalnym smaku cytryny Meyera są najlepszą opcją. Jeśli go nie masz, wystarczy zwykła odmiana.
- Sok cytrynowy, wyciśnięty sam, musi zostać przefiltrowany przez kilka warstw gazy.
- Aby zrobić deser, który smakuje jak mojito, musisz dodać kilka liści mięty, aby uzyskać sok z cytryny.
- Jeśli z jakiegoś powodu cytryna Ci nie odpowiada, możesz całkowicie zastąpić ten składnik ulubionymi owocami lub jagodami.
- Aby nadać szczególny smak sycylijskiemu deserowi, możesz dodać szklankę wódki lub dżinu do mieszanki przed zamrożeniem.
Gotowy granit możesz uzupełnić świeżą bułeczką, tak jak Sycylijczycy, i cieszyć się niezrównanym smakiem.
Zawartość kalorii i korzyści
Co zaskakujące, pomimo faktu, że granit jest deserem, ludzie, którzy przestrzegają diety, mogą się nim cieszyć. Zawartość kalorii w cytrynowym przysmaku wynosi tylko 77 kcal na 100 g. Kalorie składają się z:
- Białka 0,1 g;
- Tłuszcze 0 g;
- Węglowodany 20,6 g.
Granita di limone jest bogata w witaminę C i stanowi deser o najniższej kaloryczności.
Granit z innymi wypełniaczami zawiera:
- Truskawka - 120 kcal;
- Kawa ze śmietaną - 250 kcal;
- Migdał - 230 kcal;
- Ogórek - 125 kcal;
- Mięta - 115 kcal.
Przysmak migdałowy ze względu na obecność orzechów jest bogaty w witaminy z grup B i E. Pierwszy z nich reguluje aktywność układu nerwowego, a drugi odpowiada za funkcje rozrodcze. Migdały są doskonałym źródłem soli mineralnych, wapnia, żelaza, fosforu, magnezu, potasu i cynku.
Granita, w przeciwieństwie do lodów, to doskonały wybór dla osób odchudzających się od słodyczy i osób cierpiących na nietolerancję mleka. Ale nie zapominaj, że jego skład węglowodanów tworzy czysty cukier, więc osoby chore na cukrzycę typu II nie powinny jeść deseru.
Różnorodność smaków deserów nie zna granic. Dlatego warto zauważyć, że każdy nowy składnik wzbogaca granit o jego użyteczne właściwości.
Ta ważna informacja o lekkim przysmaku jest w pełni wyczerpana. Kochaj świeżo, pysznie gotuj, podróżuj, kiedy to możliwe i pamiętaj: „Ciepło nie łamie kości. Ciepło wymaga granitu!”
