Wenecja słynie z unikalnych kanałów, które tworzą wyjątkowy zespół architektoniczny. Podróżni, którzy zdecydują się odwiedzić to miasto-muzeum, zdecydowanie powinni zobaczyć Most Westchnień (Ponte dei Sospiri) - niesamowity łukowy budynek w stylu barokowym, zbudowany na początku XVII wieku.
Okryty tajemniczymi legendami i mitami, zainspirował wielu malarzy, poetów i pisarzy. Każdego roku ten zabytek architektury ze specjalnym magnetyzmem przyciąga setki tysięcy turystów, którzy chcą zobaczyć legendarny most na własne oczy i nasycić ducha jego tragicznej i ekscytującej historii.
Gdzie to jest i jak dostać się do środka
Most Westchnień łączy dawny budynek więzienia z Pałacem Dożów (Palazzo Ducale) i znajduje się w centralnej części Wenecji, nad Kanałem Pałacowym.
Znajduje się kilka minut spacerem od głównego placu Świętego Marka (Piazza San Marco), można zobaczyć jego wygląd, kierując się na nasyp Slavyanskaya (dwie kolumny z posągami będą służyć jako przewodnik) w kierunku Mostu Słomianego (Ponte della Paglia). To z tego miejsca otwiera się najlepszy widok na punkt orientacyjny.
Dla tych, którzy chcą wejść do struktury, zalecamy zakup biletu online za 27 euro, aby odwiedzić Muzeum Pałacu Dożów - pozwoli to uniknąć 2-3 godzinnej kolejki w kasie.
W programie wycieczki można zobaczyć kazamaty i komnaty władców Wenecji, przejść Mostem Westchnień do budynku więzienia iz powrotem, a także odwiedzić katedrę św. Marka bez czekania w kolejce. Wycieczki grupowe od 56 euro są prowadzone w języku angielskim, niemieckim, hiszpańskim, francuskim i włoskim.
Historia budowy
Most został zbudowany na zamówienie wpływowego i zamożnego polityka, głowy Republiki Weneckiej, Marino Grimani. Na głównej fasadzie budynku widać herb jego słynnej rodziny.
Budowa rozpoczęła się w 1600 r., A zakończyła w 1603 r., Który w tamtym czasie uznano za rekordowy czas. Antonio Contino, pochodzący ze słynnej dynastii włoskich architektów, zajmował się projektowaniem i budową.
Budynki łączące most
Podczas istnienia Republiki Weneckiej Pałac Dożów był nie tylko rezydencją wpływowych osób rządzących. Wszystkie ważne organy rządowe są tutaj skoncentrowane. W murach budynku zgromadziła się Wielka Rada (główny instytut zarządzający), Rada Dziesięciu (tajna policja), Rada Trzech (inkwizycja), Senat i Sąd Najwyższy. Na terenie pałacu znajdowało się wiele różnych działów zajmujących się polityką wewnętrzną i zagraniczną.
Nic dziwnego, że było też więzienie składające się z dwóch stref: „piombi” i „pozzi”. Siedem komór pierwszej znajdowało się na najwyższym piętrze, pod dachem budynku, wyłożonych płytkami ołowianymi (z języka włoskiego. Piombo - „ołów”). Przestępcy polityczni i więźniowie zajmujący wysokie stanowiska w społeczeństwie byli tu trzymani w izolacji. Cela więzienna „pozzi” znajdowała się na dolnym piętrze budynku, na poziomie wody Kanału Pałacowego (z języka włoskiego. Pozzo - „studnia”). Umieszczono tutaj najgroźniejszych przestępców.
W XVI wieku, kiedy przestały wystarczać cele dla więźniów, naprzeciwko pałacu zbudowano nowe więzienie Carcheri (od włoskiego carceri - „więzienie”), które stało się znane jako jedno z najbardziej surowych we średniowiecznych Włoszech. Słynny włoski architekt Antonio da Ponte pracował nad projektem budynku. Ciekawostką jest to, że Carchery nadal spełniała swój główny cel funkcjonalny aż do końca II wojny światowej. Pod koniec lat 40. ubiegłego wieku został zamknięty. Teraz w jego murach znajduje się muzeum, które odwiedzają z zainteresowaniem goście Wenecji.
Zatem Most Westchnień był ostatnią, krótką drogą skazanych z sali sądowej, w której ogłoszono wyrok, do więzienia z ciasnymi i ciemnymi celami nasyconymi przerażeniem i rozpaczą, potężnymi kratami, wilgocią, wszechobecnymi szczurami, skąpym jedzeniem i torturami.
Poniższe zdjęcie pokazuje widok z mostu do Wenecji, który otworzył skazaniec:
Cechy architektoniczne
Most Westchnień to niezwykła konstrukcja ze ścianami z śnieżnobiałego wapienia, półkolistym dachem i małymi oknami, co w dużej mierze zależy od jego przeznaczenia. Projekt wykonany jest w stylu barokowym, popularnym w XVII wieku, który charakteryzuje się mnóstwem drobnych detali. Potężne ściany ozdobione są wdziękiem łukami o klasycznej formie i pilastrami imitującymi kolumny. Na oknach - fantazyjny wzór w postaci rzeźb z białego marmuru. Wszystkie te elementy dekoracyjne tworzą niezwykłe uczucie lekkości i lekkości.
W centrum fasady znajduje się płaskorzeźba Świętego Apostoła Marka, patrona Wenecji, a obok niej postać lwa ze skrzydłami, główny symbol miasta na wodzie.
Wewnątrz mostu wygląda ponuro, a nawet złowrogo. Cegła ciężkich ścian jest pozbawiona dekoracji. Pokój podzielony jest na dwa wąskie, równoległe korytarze prowadzące do więzienia iz powrotem.
- Zalecamy przeczytanie o: Najpiękniejsze weneckie mosty
Legendy i mity
Podobnie jak większość zabytków Wenecji, Most Westchnień owiany jest mistycznymi posagami i wierzeniami.
Jedna z legend związana jest z imieniem niezwykłej osoby: Giacomo Girolamo Casanova, który miał zostać więźniem kazamat i przejść przez most jako skazany za poważne przestępstwa w tym czasie. Słynny łamacz serc, pisarz, poszukiwacz przygód, alchemik i magik został aresztowany w 1755 r. Pod zarzutem herezji, praktyk duchowych, oszustwa i rozpusty.
- Ciekawy fakt: Po ponad roku spędzonym w niewoli Casanova zdołał się uwolnić, stając się pierwszym i jedynym więźniem, który uciekł ze złowrogich ścian tego surowego więzienia.
Pomimo mrocznej historii Most Westchnień jest również znany jako jedno z najbardziej romantycznych miejsc wspaniałej Wenecji.
Istnieje zabawna legenda, zgodnie z którą zakochana para, która o północy żeglowała i całowała się pod mostem, nigdy się nie rozstając, na zawsze zachowując szczerość i żar miłości.
Inspirowany malarzami i pisarzami
Przez stulecia Most Westchnień stanowił źródło inspiracji dla wielu wielkich pisarzy i artystów. Ten zabytek architektury zyskał swoją obecną nazwę dzięki Byronowi i jego wierszowi „Pielgrzymka Childe-Harolda”, napisanym na początku XIX wieku. Angielski poeta spędził nawet noc w jednej z cel więzienia Carchery, aby wchłonąć i wymownie przekazać surowość i gorycz myśli osoby, która była na pozycji więźnia.
Wzmianka o moście została znaleziona przez amerykańskiego pisarza Edgara Allana Poe w surrealistycznej opowieści „Data”, a także w pracach Goethego, Stendhala, Czechowa i Achmatowej.
Znani artyści z różnych epok starali się uchwycić to niesamowite dzieło architektury na swoich płótnach. Najbardziej znane jest dzieło Michaiła Aleksandrowicza Vrubla „Wenecja. Most westchnień”.
Mały rysunek wykonany ołówkiem i akwarelą jest uznawany za jeden z najlepszych poetyckich obrazów miasta na wodzie, nie tylko w rosyjskiej, ale także w sztuce światowej.
Kopie mostu
Połączenie wspaniałych form i funkcjonalności skłoniło wielu architektów do stworzenia konstrukcji podobnych do Weneckiego Mostu Westchnień. Jego kopie można znaleźć w różnych częściach świata:
- Nowy Jork
- Oxford
- Cambridge;
- Lima
- Moskwa;
- Sankt Petersburg.
Sprzeczne, wspaniałe, niezapomniane - wszystkie te epitety rodzą się z gości Wenecji, którzy mieli szczęście zobaczyć Most Westchnień. Na liście atrakcji niewątpliwie zajmuje wiodącą pozycję.
