Kościół św. Katarzyny Wielkiego Męczennika - obecne prawosławne sanktuarium współczesnych czasów w Rzymie, podporządkowane Patriarchatowi Moskiewskiemu. Znajduje się na terytorium rezydencji ambasady Federacji Rosyjskiej.
Świątynię Katarzyny interesuje już sam fakt istnienia - centrum rosyjskiej wiary prawosławnej w sercu papieskiej diecezji katolickiej.Tarcie wyznaniowe jest łagodzone przez osobowość wielkiego męczennika, ponieważ była czczona przez chrześcijan w czasach, gdy katolicy i prawosławni byli zjednoczeni.
Święta Katarzyna
Podczas swojego życia Katarzyna była szlachetną mieszkanką Aleksandrii; na początku IV wieku otrzymała godne wykształcenie. zaakceptował Chrystusa. Chcąc otworzyć swoje współczesne oczy na pogaństwo, Katarzyna weszła do pałacu cesarskiego i uczestniczyła w teologicznym sporze z nadwornymi mędrcami, w wyniku czego wszyscy wierzyli w Chrystusa.
Taki śmiały czyn pociągał za sobą uwięzienie i szybką egzekucję dziewczynki, ale przedtem, dzięki żarliwym przemówieniom i niezachwianej wierze, nawróciła żonę cesarza i część jego armii na chrześcijaństwo - wszystkie z nich zostały również stracone.
Trzy wieki po tych krwawych wydarzeniach wyznawcy Katarzyny na Górze Synaj znaleźli jej niezniszczalne szczątki i przenieśli się do nowej świątyni.
Historia
Pomysł założenia cerkwi we Włoszech pojawił się pod koniec XIX wieku. Pierwszy krok postawiono na początku XX wieku, kiedy ambasada rosyjska kupiła ziemię na nabrzeżu Tybru pod budowę kościoła, ale rewolucja zmieniła całe społeczeństwo i taki czynnik jak religia na długi czas zniknął z życia narodu radzieckiego. Diaspora w tym czasie również nie mogła zapewnić znaczącej pomocy.
W latach 90. ubiegłego wieku wielu imigrantów z krajów, które tworzą kanoniczne terytorium Patriarchatu Moskiewskiego, przybyło do Włoch. Pomysł stworzenia symbolu rosyjskiego Kościoła prawosławnego na obcej ziemi zyskał nową siłę. Inicjatywa szybko zyskała poparcie duchowieństwa, aw 2001 r. Moskiewski patriarcha Aleksy II uroczyście pobłogosławił stworzenie Kościoła św. Katarzyny Wielkiej Męczennika. Budowa głównej części zajęła tylko 4 lata.
W 2006 r. Świątynia została konsekrowana po raz pierwszy i od tego czasu odbywają się regularne nabożeństwa, w świątyni działa szkoła parafialna.
W maju 2009 r. Światowa wspólnota chrześcijańska obchodziła uroczyste Wielkie Poświęcenie sanktuarium, wielkie świętowanie wiary i jedności rosyjskiego Kościoła prawosławnego, który odważył się zrobić desperacki krok i nie poprzestał na żadnych trudnościach.
Architektura i wnętrze
Głównym architektem był Andriej Oboleński, którego zespół był w stanie stworzyć idealną harmonię tradycji prawosławnej i rzymskiej architektury.Terytorium znajduje się na wzgórzu, które z góry określało architektoniczną kompozycję świątyni, zaczynając od podnóża wzgórza Gianicolo, a kończąc na jego szczycie. Aby nie zaprzeczać rzymskiej architekturze, główny kościół zbudowany jest w formie namiotu, a wszystkie ściany wyłożone są trawertynem, tradycyjnym dla pierwotnie rzymskiej architektury.
Dolna nawa kompleksu kościelnego jest oznaczona fajansowym ikonostasem na cześć Konstantina i Eleny. A główna część, tak zwany górny kościół, to główny marmurowy ikonostas. Projekt tego ostatniego został stworzony i w przeważającej części realizowany przez Aleksandra Soldatova, nauczyciela w moskiewskiej szkole malarstwa ikon. Ponieważ ikonostas jest nietradycyjny dla rosyjskiego kościoła, składa się tylko z dwóch rzędów. Niższy wykonany jest w skromny sposób bez dodatków i nieodpowiedniego blasku przy użyciu techniki fresku. Górny rząd został już wykonany zwykłą techniką medalionową ze złoceniami i bogatą dekoracją, oddając hołd tradycyjnemu rosyjskiemu prawosławiu.
W 2012 r. Rozpoczęto malowanie wnętrza świątyni, która przedstawia drogę Wielkiej Męczenniczki Katarzyny od narodzin do wstąpienia. W murach kościoła znajduje się wiele relikwii prawosławnych, które codziennie przyciągają tu setki parafian, zarówno z własnej inicjatywy, jak i w ramach pielgrzymek prawosławnych chrześcijan z Rosji i całego świata.
Ciekawe fakty
- Aby uzyskać licencję na budowę świątyni, musiał zmienić niektóre przepisy regionu Lacjum, uprzednio zabraniający rozwoju w tym zakątku Rzymu.
- W szczytowym okresie budowy lokalne władze architektoniczne ograniczyły wysokość kościoła, ponieważ żaden budynek w Rzymie nie mógł być wyższy niż bazylika św. Piotra (Basilica di San Pietro). Architekt nie porzucił swojego planu i rozwiązał problem, „zatapiając” konstrukcję na wzgórzu.
Jak się tam dostać
- Adres: Via del Lago Terrione 77
- Autobus: Nr 64, idź do przystanku San Pietro.
- Metro: Linia A, stacja Ottaviano-San Pietro.
- Czas pracy: usługi odbywają się o 9:00 i 17:00 zgodnie z harmonogramem wskazanym na stronie.
- Oficjalna strona internetowa: www.stcaterina.com
